جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
سیستم عامل لینوکس
لینوکس(Linux) نام یک سیستم عامل رایانهای است که معروفترین مثال نرمافزار آزاد و توسعه به روش اُپنسورس (متنباز) است. اگر بخواهیم دقیق باشیم فقط باید هستهٔ لینوکس را لینوکس بنامیم اما به طور معمول این کلمه به سیستمعاملهای یونیکسمانندی (یا گنو/لینوکسی) اطلاق میشود که بر مبنای هستهٔ لینوکس و کتابخانهها و ابزارهای پروژه گنو ساخته شدهاند. به مجموعهای از نرمافزارهای بنا شده بر اجزای گفته شده توزیع لینوکس (linux distribution) میگویند که به طور معمول شامل ابزارهای توسعه نرمافزار، پایگاههای داده، سرویس دهندههای وب مثل آپاچی، محیطهای رومیزی مثل گنوم و کیدیای و مجموعههای اداری مثل اُپن آفیس هستند.
لینوکس برای استفادهٔ ریزپردازندهها با معماری ۸۰۳۸۶ اینتل طراحی شده بود اما امروزه انواع مختلف معماریها را پشتیبانی میکند و در انواع و اقسام وسایل از کامپیوترهای شخصی گرفته تا ابررایانهها و تلفنهای همراه به کار میرود. این سیستم عامل که در ابتدا بیشتر توسط افراد مشتاق توسعه پیدا میکرد و به کار گرفته میشد توانستهاست پشتیبانی شرکتهای سرشناسی چون آی بی ام و هیولت-پاکارد را به دست آورد و با بسیاری از نسخههای خصوصی یونیکس رقابت کند. طرفداران لینوکس و بسیاری از تحلیلگران این موفقیت را ناشی از استقلال از فروشنده، کم هزینه بودن پیادهسازی،سرعت بالا, امنیت و قابلیت اطمینان آن میدانند.
در سال ۱۹۸۴ میلادی ریچارد استالمن که رئیس بنیاد نرمافزار آزاد بود پروژه گنو (GNU) را آغاز کرد. در این پروژه که یک جنبش نرمافزاری محسوب میشد برنامهنویسان با یکدیگر همکاری میکردند (این همکاری تا به حال نیز ادامه دارد).
آن زمان بیشتر ابزارهای پروژه گنو که با زبان برنامهنویسی سی و اسمبلی نوشته شده بود آماده کار بود اما تنها چیزی که کم بود وجود یک سیستمعامل مناسب و رایگان بود. حتی سیستمعامل مینیکس نیز (با وجود در دسترس بودن متن کد آن) رایگان نبود و حق نشر مخصوص به خودش را داشت. کار در پروژه گنو به سمت طراحی یک هسته مناسب متمرکز میشد اما به نظر میرسید که برای ایجاد این هسته حداقل چند سال دیگر زمان احتیاج است.
این تأخیر برای لینوس قابل تحمل نبود. بنابر این خودش دست به کار شد و با الهام از کد مینیکس کار را آغاز کرد. سرانجام در ۲۵ اوت سال ۱۹۹۱ ساعت ۲۰و۵۷ دقیقه شب به وقت گرینویچ پیامی تاریخی به گروه خبری comp.os.minix ارسال شد. ارسال کننده این پیام کسی نبود جز «لینوس بندیک توروالدز». او یک دانشجوی فنلاندی بود که آن زمان در دانشگاه هلسینکی درس میخواند.
لینوکس مانند مینیکس (یک سیستم عامل ساده نوشته شده توسط پروفسور آندرو تاننبام که برای آموزش طراحی سیستم عامل به کار میرفت) طراحی شده بود. اولین نسخهٔ لینوکس در سپتامبر ۱۹۹۱ بر روی اینترنت منتشر شد. دومین نسخهٔ آن به فاصلهٔ کمی در اکتبر همان سال منتشر شد[1]. از آن پس هزاران برنامهنویس (هکر) در سراسر دنیا در این پروژه شرکت کردند. مقالهٔ «کلیسای جامع و بازار» مدل توسعه هسته لینوکس و نرم افزارهای مشابه را تشریح میکند.
پنگوئنِ تاکس نشانه و مایه خوش شانسی لینوکس است. لینُس تُروالدز مالک علامت تجاری لینوکس است که به عنوان « نرم افزار سیستم عامل رایانه برای تسهیل در استفاده و عملیات رایانه » به ثبت رسیدهاست.
مجوز
هستهٔ لیونکس و اغلب بخشهای گنو تحت اجازهنامه عمومی همگانی گنو (جیپیاِل) منتشر میشوند. جیپیال لازم میداند که تغییرات کد منبع و کارهای مشتق شده نیز تحت مجوز جیپیال منتشر شوند.
گنو/لینوکس
ریچارد استالمن
از آنجایی که ابزارهای گنو که بخش عمدهٔ توزیعهای لینوکس را تشکیل میدهند از پروژه سیستم عامل آزاد گنو (که بسیار سابقهدارتر از هستهٔ لینوکس است) ریشه گرفتهاند، ریچارد استالمن و بنیاد نرمافزار آزاد درخواست کردهاند که سیستم ترکیب شده (از هستهٔ لینوکس و ابزارهای گنو) بدون توجه به نام توزیعاش، گنو/لینوکس خوانده شود.
علیرغم این که بعضی از توزیعها، گنو/لینوکس دبیان به طور خاص، از این نام استفاده میکنند بسیاری تنها به گفتن لینوکس اکتفا میکنند. تفاوت بین هستهٔ تروالدز و سیستمی که شامل این هستهاست، همیشه باعث سردرگمی ست و نامگذاری همچنان بحثانگیز باقی ماندهاست.
توزیعهای لینوکس
لینوکس تقریباً همیشه یکی از اجزاء یک توزیع لینوکس (Distro) است. توزیعهای لینوکس توسط افراد، گروههای نه چندان متشکل و سازمانهای حرفهای گوناگون ایجاد میشوند. این توزیعها شامل تعدادی نرم افزار سیستم و برنامههای کاربردی به همراه روالی مشخص برای نصب آنها بر رایانه هستند. توزیعها معمولاً برای منظورهای مختلفی از جمله محلی سازی، پشتیبانی از یک معماری خاص، کاربردهای بلادرنگ (real-time applications) و سامانههای توکار (embedded systems) به وجود میآیند و بعضی از آنها آگاهانه تنها از نرم افزارهای آزاد استفاده میکنند.
یک توزیع همه-منظورهٔ معمولی شامل هسته لینوکس، کتابخانهها و ابزارهای گنو، پوستههای خط فرمان و انبوه بی شماری از نرم افزارهای کاربردی از مجموعههای اداری و سیستم پنجرهای اِکس گرفته تا مفسرها، ویرایشگرهای متن و ابزارهای علمی است.
گستره
در بیش از یک میلیارد دلار: برآورد اندازه گنو/لینوکس که مقاله تحقیقی است بر روی توزیع رِدهت ۷٫۱، تعداد خطوط کد منبع (source lines of code – SLOC) را ۳۰ میلیون عنوان شدهاست. در این تحقیق با استفاده از روش (Constructive Cost Model – COCOMO) برآورد شدهاست که بر روی این توزیع حدود هشت میلیون نفر-سال کار توسعه انجام گرفتهاست. چنان که این نرمافزار توسط روشهای متعارف خصوصی توسعه مییافت، هزینه توسعهاش در ایالات متحده با روشهای توسعه متعارف خصوصی بالغ بر ۱/۰۸ میلیارد دلار (با قیمت دلار سال ۲۰۰۰) میشد.
بخش اعظم کد (۷۱٪) توسط زبان برنامهنویسی C نوشته شدهاست اما از بسیاری از زبانهای دیگر همچون ++C، لیسپ، اسمبلی، پرل، فرترن، پایتون و زبانهای اسکریپتنویسی مختلف استفاده شدهاست. اندکی بیش از نیمی از خطوط کد تحت مجوز عمومی گنو (جی پی اِل) هستند. هسته لینوکس ۲٫۴ میلیون خط برنامهاست و ۸٪ کل کد را تشکیل میدهد.
در پژوهشی که پس از آن انجام شد، به نام شمردن سیب زمینیها: اندازه دِبیین۲٫۲ همان تحلیل بر روی لینوکس دِبیین ۲٫۲ انجام گرفت. این توزیع دارای بیش از پنجاه و پنج میلیون خط کد بود که هزینه توسعهاش با روشهای توسعه متعارف خصوصی بالغ بر ۱٫۹ میلیارد دلار (با قیمت دلار سال ۲۰۰۰) میشد.