در دنياي فوق مدرن امروز گام برداشتن در مسير پيشرفت و استقلال اقتصادي، بدون اتكاء به تحقيق و پژوهش امري ناممكن است. ميزان بودجه هاي سالانه اي كه كشورهاي پيشرفته دنيا براي بخش هاي پژوهشي و علمي خود صرف مي كنند مبين اين واقعيت است كه هيچ كشوري از تلاش براي دستيابي به علوم و فنون جديد بي نياز نيست. كشور ما ايران با داشتن تمدني كهنسال و فرهنگ پربار اسلامي- ايراني كه چهره هاي درخشاني چون ابن سينا، ذكرياي رازي، ابوريحان بيروني، حكيم عمر خيام و … را در دامان خود پرورش داده و در سده هاي پنجم تا نهم هجري نقش شايسته اي در تكامل علم و دانش بر عهده داشته است، متأسفانه در قرون جديد آن طور كه بايد و شادي با جريان پرشتاب پيشرفت هاي علمي و فني دنياي معاصر همگام و هماهنگ نبوده است. اين نقيصه به عنوان يكي از عوامل اصلي عقب ماندگي اقتصادي كشور در قرن اخير لطمات سنگيني بر رشد و توسعه ملي ما وارد كرده و موجبات وابستگي شديد اقتصاد كشور را فراهم نموده است. پس از پيروزي انقلاب اسلامي و به ويژه بعد از دوران دفاع مقدس، دولت جمهوري اسلامي ايران به اين مهم توجه جدي مبذول نموده كه از جمله نمودهاي بارز آن رشد قابل ملاحظه هزينه هاي ناخالص تحقيق و ايجاد حدود 120 واحد پژوهشي و تحقيقاتي در كشور است كه تأسيس «مركز تحقيقات و توسعه علوم و تكنولوژي مواد پليمري» يكي از مهم ترين آن ها مي باشد. پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران یک مرکز علمی پژوهشی در زمینه پلیمر، پتروشیمی و رنگ میباشد.این پژوهشگاه در سال ۱۳۶۵ در راستای سیاست رشد صنایع وابسته به نفت از جمله تولید مواد پتروشیمیایی و مصنوعات پلیمری تاسیس شد.و یکی از بخش های مهم در این پژوهشگاه ، بخش معاونت فرهنگی می باشد.
پيرو دستور نخست وزير محترم وقت جمهوري اسلامي ايران درخصوص رشد صنايع وابسته به نفت از جمله توليد مواد پتروشيميايي و مصنوعات پليمري تحت عنوان كميسيون هماهنگي علوم و تكنولوژي مواد پتروشيميايي و صنايع پليمري با شركت سياست گذاران و دست اندركاران اجرايي، تحقيقاتي و آموزشي كشور تشكيل و مسئوليت ايجاد هماهنگي در جهت پيشبرد اين صنايع را به عهده گرفت. يكي از اساسي ترين و زيربنايي ترين اقدامات كميسيون مذكور، پيشنهاد تشكيل مركز تحقيقات و توسعه علوم و تكنولوژي مواد پليمري بود كه پس از سير مراحل قانوني و تصويب، منجر به تاسيس اين مركز در سال 1365 گرديد . مركز تحقيقات و توسعه علوم و تكنولوژي مواد پليمري فعاليت خود را در محلي استيجاري با حداقل امكانات آغاز كرد و در همان سال طرح جامع مجتمع ساختماني جديد با مساعدت و پشتيباني معاونت اجرايي نخست وزير وقت، تهيه و تصويب شد.
بدين منظور قطعه زميني به وسعت 50 هكتار در 16 كيلومتري غرب تهران براي احداث ساختمان جديد درنظر گرفته شد كه از 50 هكتار مذكور 17 هكتار براي پژوهشگاه و مابقي به ساير مراكز تحقيقاتي شهرك پژوهش واگذار گرديد. عمليات ساختماني اين مجتمع با 22 هزار متر مربع زيربنا شامل آزمايشگاه ها، كارگاه ها، كتابخانه ، سالن آمفي تئاتر، مركز كامپيوتر، قسمت هاي اداري، رستوران، بهداري، تعاوني، مهمانسرا، سالن هاي سرپوشيده و روباز ورزشي، مهد كودك، فضاي سبز و بخش هاي خدمات و پشتيباني و … در سال 1375 به اتمام رسيد و در آبان ماه همان سال توسط سردار سازندگي حضرت آيت ا… هاشمي رفسنجاني افتتاح و مورد بهرهبرداري قرار گرفت .