موضوع : مدیریت دولتی در ایران باستان تحویل در محیط : word

عنوان سفارش : مدیریت دولتی در ایران باستان تعداد صفحه : 49 قیمت : 24000 تومان جهت سفارش اینجا کلیک کنید ارسال لینک دانلود و ایمیل در صورت پرداخت آنلاین <-- نمایش تحقیق بعدی ..... نمایش تحقیق قبلی -->

فهرست مطالب
چکیده
بیان مساله
اهمیت و ضرورت پژوهش
چهارچوب نظری
نظریه های پیرامون مدیریت دولتی
نظریه انتقادی مدیریت دولتی
مقدمه
نظریه انتقادی اولیه
انتقادهای عمده
نظریه انتقادی هابرماس
نظریه انتقادی و جامعه
مدیریت دولتی از نگاه نظریه انتقادی
سئوالات تحقیق
فرضیه های تحقیق
روشهای تحقیق
تعریف نظری مفاهیم
ایران باستان
مدیریت دولتی
سبک های مدیریتی
رهبری فرهمند
رهبری تحول گرا
رهبران و مدیران انتخابی و انتصابی
رهبران آزاد منش و رهبران مستبد
گذری بر مدیریت دولتی در ایران باستان
نتیجه گیری
ایران باستان و نصایح مدیریتی
تجزیه و تحلیل اطلاعات
نتیجه گیری
منابع و مآخذ
  مقدمه
نظریه انتقادی زاییده مکتب فرانکفورت‏4است.این مکتب در«مؤسسه تحقیقات‏ اجتماعی»در سال 1923 به‏عنوان مؤسسه‏ای وابسته به دانشگاه فرانکفورت آلمانی‏ برای مطالعه اندیشه مارکسیستی تأسیس شد.پی‏ریزی مؤسسه در شرایط ویژه ناشی از پیروزی انقلاب بلشویکی در روسیه و شکست انقلابهای اروپای مرکزی به‏ویژه آلمان‏ صورت گرفت؛و می‏توان آنرا به مثابه پاسخی دانست که در برابر احساس نیاز روشنفکران جناح چپ آلمان به ارزیابی مجدد نظریه مارکسیستی و به‏ویژه رابطه میان‏ نظریه و عمل در شرایط جدید،مطرح گردید.در عمل می‏توان چهار دوره مشخص را در تاریخ مکتب فرانکفورت ملاحظه نمود: دوره اول بین سالهای 1933-1923 می‏باشد:در این دوره تحقیقات انجام شده در مؤسسه کاملا متنوع و متفاوت بود و به هیچ‏وجه ملهم از برداشت خاصی از اندیشه‏ مارکسیستی به‏گونه‏ای که بعدها در نظریه انتقادی گنجانده شده نبود.بخش عمده‏ای از آثار مؤسسه به‏طور عمده ماهیتی تجربی داشت.تحقیقات ویتفوگل تحت عنوان‏ «اقتصاد در جامعه چین»اثر گروسمن‏1به نام«قانون انباشت و فروپاشی در نظام‏ سرمایه‏داری»کار فریدریش پولوک‏2تحت عنوان«تجربه‏هایی در برنامه‏ریزی‏ اقتصادی در اتحاد شوروی»از نمونه‏های آثار تحقیقاتی این دوره بود که سرشتی تجربی‏ داشت.
دوره دوم بین سالهای 1950-1933 می‏باشد:در این دوره محور تحقیقات از تاریخ‏ و اقتصاد به فلسفه تغییر جهت داد.و دیدگاههای متمایز نظریه اقتصادی نو هگلی،به‏ صورت اصول راهنمای فعالیتهای مؤسسه درآمد.این تغییر جهت با تصدی مدیریت‏ مؤسسه به وسیله هورکهایمر3در ژوئیه 1930 تثبیت شد.در همین زمان ماکوزه‏4 (1923)و آرورنو(1938)به عضویت مؤسسه درآمدند و سوای فلسفه،مؤسسه به‏ روانکاوی نیز توجه زیادی معطوف داشت.این دوره که دورهء تبعید اعضاء مکتب‏ فرانکفورت به آمریکای شمالی بود،اعضاء برجسته آن به مدیریت هورکهایمر به تدوین‏ دیدگاههای نظری خود پرداختند و نوعی تجدیدنظر،در مکتب فرانکفورت به عمل‏ آوردند و شکلی نو به آن دادند.
دوره سوم از زمان مراجعت مؤسسه به فرانکفورت بین سالهای 1970-1950 می‏باشد:در این دوره آراء و دیدگاههای اصلی«نظریه انتقادی»به روشنی در آثار عمدهء متفکران و نویسندگان عضو مؤسسه متجلی شد و مکتب فرانکفورت به مرور زمان‏ تأثیری اساسی بر اندیشه اجتماعی آلمان بر جای نهاد.این ایام،دوره شکوفایی و اثرگذاری عظیم فکری و سیاسی مکتب فرانکفورت بود.
دوره چهارم یا دورهء افول از اوایل دهه 1970 آغاز گردید:در این دوره مکتب‏ فرانکفورت به آرامی رو به افول نهاد و در واقع با مرگ آرورنو1در سال 1969 و هورکهایمر در سال 1973،حیات آن به‏عنوان یک مکتب خاتمه یافت.یورگن هابرماس‏ برخی از مفاهیم این مکتب را شرح و بسط داد و کماکان با دیدی نو به این مکتب،نظریه‏ انتقادی را تکامل می‏بخشد. در این مقاله ابتدا با نگاهی اجمالی به انتقادات عمده این نظریه،دیدگاههای عمده‏ یورگن هابرماس را مورد بررسی قرار داده و آنگاه توصیه‏های نظریه انتقادی به مدیریت‏ دولتی را برمی‏شماریم.
نظریه انتقادی اولیه
نظریه انتقادی همان‏طور که از نام آن پیداست،متشکل از انتقادهایی است که از جنبه‏های مختلف زندگی اجتماعی و فکری متداول به عمل آمده است.این نظریه از کارل مارکس الهام می‏گیرد که نخستین بار به تحلیل انتقادی افکار فلسفی پرداخت و در مراحل بعدی جامعه سرمایه‏داری را به باد انتقاد گرفت.