مناره . [ م َ رَ / رِ ] (از ع ، اِ) منارو جوتره . و فنار. (ناظم الاطباء). نشان که در راه ازسنگ و خشت برپا کنند و در اصل لغت به معنی چراغ پایه باشد ظاهراً وجه تسمیه آن باشد که سابق برای راه یافتن مسافران چراغی بر مناره می افروختند، زیرا که در بلاد عرب به شبها می روند.
مناره (گلدسته) برجی مدور است که یکی از اجزاء معماری اسلامی است و بیشتر در مسجدها بکار میرود.
مناره مسجد امام حسن (کوخرد هرمزگان)
منارهها سه کاربرد اصلی دارند:
•میل راهنما: برای راهنمایی کاروانها در مسیر جادهها و نشان دادن مکانهای اصلی بافت شهری.
•اذانگویی و خبررسانی: مکانی برای گفتن اذان.
•مناره نماد پیروزی: این نوع منارهها را از جمجمه سر انسانها و حیوانات میساختند.