جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
آنان (بندگان رحمن) به خاطر آن که صبر کردند، غرفههاى بهشتى داده مىشوند و در آن جا با تحیّت و سلام گرم روبرو خواهند شد. در آن جا، جاودانه هستند. چه نیکو جایگاه و منزلگاهى است.
غُرفة» به اتاقى گویند که از کف زمین بالاتر باشد و چشمانداز داشته باشد.
1- بهشت را به بها دهند، نه بهانه. «یُجزون... بما صبروا»
2- بندهى خدا شدن، به صبر و پشتکار نیاز دارد. «بما صبروا»
راى اهل بهشت آن چه بخواهند موجود است. آنان براى همیشه در آن جا هستند. (این پاداش) بر پروردگارت وعدهاى است واجب.
خواستههاى اهل بهشت، همچون خواستههاى خداوند در چهارچوب حکمت است. یعنى همان گونه که «یفعل ما یشاء» از طرف خداوند در قالب کار حکیمانه است. «لهم فیها ما یشاؤن» نیز از سوى مؤمنان در قالب تقاضاى حکیمانه است و چنین نیست که مؤمنان بخواهند اهل دوزخ رها شوند، یا درخواست کنند که به درجات انبیا راه یابند، زیرا این گونه تقاضاها حکیمانه نیست.
١- انسان، تنها در بهشت به همهى آرزوهاى خود مىرسد. «لهم فیها مایشاءون»
2- در بهشت، هر چه بخواهند هست. «لهم فیها مایشاءون» ولى در مورد دوزخیان مىخوانیم: «و حیل بینهم و بین ما یشتهون» میان اهل دوزخ و آن چه مىخواهند حایلى قرار مىگیرد.
3- خدا عمل به وعدههاى خود را بر خود لازم کرده است. «علىربّک وعداًمسئولا»
کسانى که بهشت برین را ارث مىبرند و در آن جاودانه خواهند ماند.
کلمهى «فردوس» به معناى بوستان، برترین جاى بهشت مىباشد. و چون به جاى جنّت بکار رفته، براى آن ضمیر مؤنث آمده است.
اهمّیت امانت در روایات به نماز و روزه و حجّ مردم ننگرید، به صداقت و امانتدارى آنان بنگرید.
پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله در آخرین لحظههاى عمر خود به حضرت علىعلیه السلام فرمود: «ادّ الامانة الى البّر و الفاجر فیما قلّ و جلّ حتّى الخیط و الَمخیط» امانت را به صاحبش برگردان، چه نیکوکار باشد و چه گناهکار، ارزشمند باشد یا ناچیز، اگر چه مقدارى نخ باشد و یا پارچه و لباسى دوخته شده.
1- قانون شکنى، تجاوز به حدودى که خداوند تعیین نموده مىباشد. «العادون»
2- به سراغ گناه رفتن نیز گناه است. «ابتغى - عادون»
3- مؤمن، متعهّد است. «عهدهم راعون» خلف وعده، نشانهى ضعف ایمان است.
4- مراعات عهد وپیمان لازم است، گرچه در عمل نتوانیم وفا کنیم. «راعون» نه «موفون»
5 - در معرّفى سیماى مؤمنان، نماز هم در ابتدا مطرح شد: «فى صلوتهم خاشعون» و هم در پایان «علىصلوتهمیحافظون» این تکرار وتأکید، نشان اهمیّت نماز است.