ازدواج و شغل دو بعد مهم از زندگی را تشکیل می دهند که میزان رضایت کلی را پیش بینی کرده و هیجانات افراد را تنظیم می کند. با شروع بزرگسالی، این دو بعد مهم تر از هر زمانی به نظر می رسد چرا که افراد در زندگی آینده خود هر دوی این ابعاد را تجربه خواهند کرد. گرچه مطالعات بسیاری وجود رابطه بین رضات از زندگی عاشقانه، تعهد شغلی و آسایش ذهنی را تایید می کنند(برای دوره مجدد به داینر و انکوک 2000 مراجعه کنید)، اما همچنان از میزان مشارکت هر یک از ابعاد مذکور در آسایش ذهنی دانشجویان دانشگاه که در نزدیکی ورود به دنیای شغل و ازدواج اند، اطلاعات کمی داریم.

آسایش ذهنی عملا به صورت ساختاری چند بعدی تصور می شود که شامل دو مولفه است: رضایت از زندگی(ارزیابی شناختی کل زندگی یک فرد) و واکنش عاطفی(حضور هیجان مثبت و عدم حضور هیجان منفی). بر اساس این دو مولفه، فرض می شود که فراوانی هیجان های مثبت و عدم فراوانی هیجان های منفی و رضایت بالا از زندگی، افراد را به سطح بالایی از آسایش ذهنی هدایت می کند(دیانر 1984؛ مایرز و داینر 1995).

در واقع، حجم وسیعی از مطالعات وجود دارند که هدف آنان بررسی نقش عوامل مختلف در آسایش ذهنی گروه ها با سنین مختلف مانند متغیرهای آمارگیری(مانند جنسیت، وضعیت تاهل، درآمد، تحصیلات، طبقه اجتماعی، مذهب و غیره)، عوامل بیرونی(مانند رویدادهای زندگی، کار، فعالیت های زمان فراغت و غیره)(برای دوره مجدد به آرگایل 2003 مراجعه کنید) و عوامل متعدد روانی اجتماعی(مانند روایط اجتماعی، سبک وابستگی، تصور کلی از خود و غیره)، است(برای دوره مجدد به مایرز 2003 مراجعه کنید). با وجود اینکه مطالعات حجم وسیعی از شواهد در خصوص وابستگی آسایش ذهنی به عوامل دیگر را در اختیار می گذارند اما، معتقدیم که دو بعد اصلی زندگی یعنی رضایت از رابطه و تعهد شغلی یکی از بزرگترین مشکلاتی است که دانشجویان سال آخر دانشگاه به عنوان افرادی که در حال پذیرش نقش هایی به عنوان متخصصان و شریک زندگی اند ،با آن روبرو هستند.

در مجموع راضایت از رابطه، به احساسات، تفکر و یا رفتار در یک رابطه اشاره دارد که با گرایشات جنسی، اضهار عشق، تعهد، افشای وجود خود و سرمایه گذاری برای رابطه، همراه است(هندریک 1988). مطالعات مختلفی نشان می دهند که کیفیت رابطه عاشقانه منبع مهمی برای شادی به شمار می رود(آرگایل 2001؛ مایرز 2003؛ ریس، کالینز و برشید 2000).

تحقیقات همچنین گویای این است که در کنار کیفیت و رضایت از رابطه عاشقانه، درگیری در یک رابطه . حضور با عدم حضور روابط با آسایش ذهنی ارتباط دارد(داش و آماتو 2005؛ لا گرسا و هریسون 2005؛ پاول، پول و جیکوب 1998). با در نظر گرفتن پیشنهادات نظری و نتایج تحقیقات در مطالعه کنونی به این نتیجه می رسیم که در کنار رضایتی که فرد از یک رابطه عاشقانه تجربه می کند، وجود یا عدم وجود رابطه عاشقانه در آسایش ذهنی دانشجویان سال آخر دانشگاه اثر گذار است.

تئوری های رشد شغلی بر اصطلاح تعهد به عنوان مولفه ای مهم در رشد شغلی هر فرد، تاکید می کنند(برای مثال سوپر 1957). با این وجود، بلاستین، الیس و دونیس(1989) مضمون"تعهد به انتخاب شغلی" را معرفی نمودند که این مفهموم به داشتن اطمینان و اعتماد نسبت به انتخاب ها و تجربه نمودن احساسات مثبت از شغل آینده با وجود آگاهی از موانع پیش رو، اشاره دارد. محققان همچنین ابزاری را برای اندازه گیری و شناسایی این دو بعد تعبیه کرده اند: جستجوی شغلی و تعهد و گرایش به سلب. جستجوی شغلی و تعهد به آزادی برای کشفت امکانات مختلف شغلی پیش از تعهد به این انتخاب اشاره داشته و گرایش به سلب نیز به معنای تعهد نابهنگام به یک انتخاب بدون جستجوی حقیقی امکانات بالقوه آن شغل، است(بلاستین و همکاران 1989).

در منابع مطالعاتی، فقدان تحقیق در خصوص بررسی رابطه بین تعهد دانشجویان به انتخاب شغلی خود و آسایش ذهنی وجود دارد. با این وجود، نتایج مطالعات زیادی شواهد غیر مستقیمی از چنین رابطه هایی دارد که نشان می دهد تعهد شغلی، انگیزه یادگیری و انتقال یادگیری را پیش بینی کرده(چنگ و هو 2001) و اینکه افرادی که به شغل خود متعهدند اهداف والایی برای خود در نظر گرفته و با وجود آگاهی از موانع، بری رسیدن به این اهداف، تلاش بیشتری می کنند(کولارلی و بیشاپ 1990). این مطالعات پیشنهاد می کنند که تعهد به انتخاب شغلی دانشجویان را برای آموختن بیشتر درباره رشته تحصیلی خود با انگیزه تر کرده و آنان را برای رسیدن به اهدافشان و در نتیجه آسایش ذهنی، متقاعد می سازد(راین و دکی 2001). ممکن است به نظر رسد که تعهد شغلی با آسایش ذهنی دانشجویان سال آخر دانشگاه، ارتباط دارد.