جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
علمای مدیریت در ارائه تعریفی فراگیر از مدیریت اتفاق نظر ندارند . به همین دلیل برای مدیریت از دیدگاه های مختلف تعاریف متعددی را ارئه داده اند . گروهی مدیریت را هنر انجام امور به وسیله دیگران توصیف کرده اند و عده ای مدیریت را هنر و علم اداره کردن ، تلاش و کوشش و استفاده از منابع سازمانی برای اهداف معین بر شمرده اند . بیشترین تکیه ای که در تعریف از مدیریت تا کنون ارائه شده ، تعریف مدیریت از دیدگاه وظایف اصلی مدیران می باشد که در ذیل به یک نمونه از آن اشاره می شود . (( مدیریت یعنی هماهنگی همه امکانات و منابع از طریق برنامه ریزی ، سازمان دهی ، کنترل و نظارت ، تصمیم گیری و هدایت و رهبری ))
بنابراین مدیریت انبار که خود شاخه ای از درخت تنومند سطوح مدیریتی در یک سازمان به شمار می رود ، می بایست در قالب وظایف اصلی مدیران و در چارچوب اختیارات و مسئولیت های تفویض شده نسبت به اداره انبار ، اقدام کند . لذا چنان چه بخواهیم مدیریت انبار را تعریف کنیم لازم است این تعریف را در چارچوب وظایف انبار داری و مراحل تعمیم دهیم تا از جامعیت بیشتری برخوردار گردد . به طوری که می توان گفت :
(( مدیریت انبار ، فرآیندی است که به وسیله آن فعالیت های فردی و گروهی به منظور تحویل گرفتن ، نگهداری و تحویل دادن هر گونه کالا و اجناس و کنترل موجودی های انبار را در جهت اهداف مشترک سازمانی ، همسو و هماهنگ و هدایت می نماید )) . لذا لازم است مدیریت انبار صرف نظر از انجام وظایف و تکالیف اداره انبار ها که ناشی از انجام مراحل و اصول انبار داری می باشد به عنوان یکی از مدیران در سطوح مدیریتی سازمان وظیفه یک مدیر را در اداره ام رانبار انجام دهد که از آن جمله :
1- برنامه ریزی مدیریت انبار
در تعاریف گوناگونی که از برنامه ریزی شده است ، برنامه ریزی را چنین تعریف کرده اند :
(( برنامه ریزی عبارت است از پیش بینی و دور نگری درباره این که برای رسیدن به هدف معینی ، چه کاری ، چگونه ، چه مدت و به وسیله چه افرادی می باید انجام گیرد )) و یا این که (( برنامه ریزی عبارت است از تعیین هدف ، وضع خط مشی ، تبدیل هدف به صورت برنامه عملیات و پیش بینی چگونگی اجرای آن ها )) . به طوری که از تعاریف فوق ملاحظه می شود دو عنصر هدف یا اهداف و پیش بینی ، ارکان و اجزای اصلی برنامه ریزی ها را تشکیل می دهند و مدیریت انبار نیز می بایست در طراحی و برنامه ریزی این دو عنصر اصلی را مد نظر قرار دهد .الف- اهداف در برنامه ریزی مدیریت انبار باید در برنامه ریزی عملیاتی مورد نظر خود اهداف برنامه ریزی واحد خود را در جهت اهداف کلی سازمان همسو و تلفیق کند و برای نیل به این مقصود می بایست هدف ها را جزء تعریف ، مشخص و بیان نماید و سپس آن ها را در قالب برنامه عملیاتی انبار پیاده کند . در ذیل به بخشی از اهدافی که مدیریت انبار ممکن است در برنامه های عملیاتی خود آن ها را مد نظر قرار دهد ، اشاره می شود . آن ها عبارتند از :
اصولا چون اهداف به هم وابسته هستند ، بنابراین مدیریت انبار باید تلاش کند که کلیه اهداف تعیین شده را به موقع اجرا گذارد . زیرا این احتمال دارد که مدیریت انبار بتواند به خوبی یک هدف را برآورده کند ، اما ممکن است در مقابل اهداف دیگر ضعیف عمل نماید . لذا مدیریت انبار باید در جستجوی معیاری برای تصمیم گیری در خصوص انتخاب اهداف باشد تا بتواند کلیه موارد را در بخش های مختلف مورد توجه قرار داد و برای رسیدن به کلیه اهداف برنامه ریزی لازم را از قبل در نظر بگیرد .
عموما پیش بینی به مفهوم برآورد آینده با حداقل خطا به کار برده می شود . مدیریت انبار باید قدرت و توانایی پیش بینی را با حداقل خطا برای آینده داشته باشد و از پیش بینی های نظری و قضاوتی اجتناب نماید تا خطای پیش بینی خود را در برنامه ریزی عملیاتی انبار به حداقل برساند . استفاده از اطلاعات و آمار مربوط به مقادیر موجودی های انبار ، خرید و مصرف و توزیع و فروش انواع موجودی ها در سال های گذشته در روند پیش بینی جهت برنامه ریزی عملیاتی انبار نیز می تاوند تا حدودی مدیریت انبار را به نتایج صحیح و منطقی تری برساند . ولی مدیریت انبار باید از این مسئله غافل نباشد که همواره روند گذشته نمی تواند در آینده درست از کار درآید . روش استفاده علت و معلولی یکی دیگر از روش های پیش بینی است که مدیریت انبار می تواند در پیش بینی های خود به منظور برنامه ریزی عملیاتی انبار از آن استفاده کند .
مدیریت انبار برای برنامه ریزی عملیات انبار می بایست ، ضمن توجه به تأثیر گذاری عوامل داخلی و خارجی سازمان خود ، نیاز اطلاعاتی خود را بر طرف کند . زیرا مدیریت انبار به اطلاعات متعددی نیاز دارد که بتواند او را در تهیه و تنظیم و برنامه های یاری دهد . اهم اطلاعات مورد نیاز مدیریت انبار برای برنامه ریزی عبارتند از :
در تعریف از سازماندهی آمده است :
(( سازماندهی عبارت است از کنار یکدیگر قرار دادن وظایف و اختیارات ، مسئولیت های واحد ها و پست ها و نحوه هماهنگی ارتباط بین آن ها به طوری که بیشترین بهره وری حاصل گردد )) . مدیریت انبار برای سر و سامان دادن واحد خود و دسترسی به اهداف از پیش تعیین شده سازمان می بایست همواره و به طور مستمر فعالیت های مختلف انبار را سازماندهی نماید . به عبارت دیگر ، دائما در اصلاح و بهبود آن با توجه به متغیر های درونی و بیرونی سازمان خود اقدام کند . البته مدیریت انبار باید به عنوان یک جزء از اجزاء یک سیستم باز در درون یک سازمان از ساختار سازمانی مناسب برخوردار باشد . به طوری که ساختار سازمانی انبار باید با توجه به عوامل مختلف از قبیل نوع ساختار سازمانی ، نوع فعالیت و محیط سازمان ، تعداد پرسنل و انبار ها و نظایر آن در نظر گرفته شده و طراحی گردد .
همواره یک مدیر برای اجرای هر کاری به دنبال به دست آوردن بهترین روش های اجرایی آن کار می باشد تا به نتایج مطلوب برسد . پس از حصول به نتیجه ، آن را ارزیابی می کند . چنان چه نتایج مطلوب باشد ، مسئله از نظر آن مدیر حل شده تلقی می گردد ، ولی چنان چه نتیجه مطلوب نباشد می بایست روش اجراء را اصلاح کند و در صورت عدم دسترسی به روش اجرای مطلوب می بایست هدف را اصلاح و بازنگری نماید . موضوع این است که این فرآیند چگونه انجام می شود . آیا بدون اعمال کنترل و نظارت امکان ارزیابی در هر مرحله وجود دارد ؟ مطمئنا پاسخ منفی است . کنترل ، ابزار کار مدیران در رده های مختلف سازمانی تلقی می گردد و عموما از طریق مقایسه کار انجام شده با برنامه های مصوب انجام می شود . به همین دلیل مهم ترین ابزاری که مدیریت انبار می تواند پیش بینی ها وبرنامه های عملیاتی انجام شده انبار را در سازمان خود مورد ارزیابی قرار دهد و خطای پیش بینی در برنامه ریزی عملیاتی انبار را به حداقل برساند ، انجام کنترل و نظارت از سوی مدیریت انبار می باشد مدیریت انبار برای انجام کنترل و نظارت بر حسن انجام عملیات انبار های خود ، می تواند از روش ها و تکنیک های مختلف اندازه گیری کارآیی نیز استفاده کند .
در یک سیستم انبار داری ، تصمیمات اساسی مدیریت انبار باید از کیفیت بالایی برخوردار باشد تا از ناحیه آن بتواند پاسخگوی مسائل انبار و انبار داری ، نیروی انسانی مورد نیاز و وسایل و ابزار کار انبار های خود باشد . مدیریت انبار ممکن است در شرایط مختلف ، تصمیم های گوناگونی اتخاذ کند به همین دلیل میزان اطلاعاتی که در هنگام اخذ تصمیم در دسترس مدیریت انبار قرار دارد می تواند متغیر و متفاوت باشد . از آن جایی که اطلاعات مختلف انبار ، اساس تصمیم گیری مدیریت انبار را تشکیل می دهد و مدیریت انبار در زمان های مختلف با مسائلی رو به رو می شود که بعضی از آن ها غیر معمول و حتی منحصر به فرد هستند و تعدادی از آن ها بر حسب عادت و یا روش جاری و شرایط معمول پیش می آید ، لذا مدیریت انبار در این حالت با دو نوع تصمیمات برنامه ریزی شده و تصمیمات برنامه ریزی نشده رو به رو می گردد که ناچار به اخذ تصمیم در مقابل هر یک از حالات مختلف آن می باشد .
گاهی اوقات مدیریت انبار در شرایطی قرار می گیرد که در یک لحظه و بلافاصله می بایست تصمیم گیری کند و دیگر مجالی برای انجام فرآیند تصمیم گیری ندارد . به طور مثال یک کامیون با محموله ای بدون اطلاع و هماهنگی قبلی ، وارد انبار می شود و می بایست بلافاصله بار کامیون تخلیه و اجناس و کالای مزبور کنترل و تحویل انبار گردد . مدیریت انبار باید نحوه تحویل و تخلیه ، محل تخلیه ، نیروی انسانی مورد نیاز ، ابزار و تجهیزات و ماشین آلات را تدارک ببیند و دستورات صریح و روشن را جهت تحویل گرفتن کالا صادر کند . انتخاب محل ، نحوه چیدن و قرار دادن اجناس در کنار یکدیگر و یا انباشتن آن بر روی یکدیگر ، آماده سازی فضای انبار ها ، تجهیز نیروی انسانی مورد نیاز و نظایر آن از جمله تصمیم های برنامه ریزی نشده ای که در این مورد می باشد که مدیریت انبار می باید بلافاصله در این خصوص تصمیم گیری کند و آن را به موقع اجرا گذارد .
مدیریت انبار در خصوص طراحی سیستم و یا برنامه ریزی مواد باید پاسخ سوالاتی از قبیل چگونه ، کجا و چه زمان را داشته باشد و درباره لوازم و وسایل کار و تجهیزات و ماشین آلات انبار به سوالاتی از قبیل چه نوع ، کجا ، چه ظرفیتی و چه وقت پاسخ دهد و برای آن ها برنامه ریزی کند . بنابراین مدیریت انبار همواره در مقابل چالش های مختلف تصمیم گیری قرار دارد .
مدیریت انبار همواره باید تلاش کند تا هدایتنیروی انسانی و تجهیزات و ماشین آلات تحت سر پرستی خود را به خوبی بر عهده گیرد . این تلاش برای ایجاد انگیزه و رغبت در پرسنل و کارکنان انبار به منظور دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده از یک سو و اجرای عملیات طبق برنامه های عملیاتی انبار از سوی دیگر در ارتباط هستند . به طور کلی هدایت و رهبری مدیریت انبار را می توان در سه قسمت رهبری ، انگیزش و ارتباطات خلاصه کرد .
الف – رهبری
گروهی بر این اعتقاد هستند که رهبری عبارت است از نفوذ بر زیر دستان از طریق بر قراری ارتباط با آنان به منظور تحقق اهداف سازمان . نفوذ و قدرت رهبری به منابعی که قدرت و نفوذ از آن سرچشمه می گیرد ارتباط پیدا می کند ، در این ارتباط ، قدرت به منزله توانایی اعمال نفوذ بر دیگران تلقی می شود و نفوذ اعمالی است که به طور مستقیم و غیر مستقیم باعث تغییر در رفتار یا نظرات دیگران می گردد . چون قدرت و نفوذ در ارتباط با مسئله رهبری قرار دارند و نفوذ نیز از قدرت سرچمشه می گیرد .