یکی از عرصه هاي اختلاف دولت هاي جهان، اختلافات مرزي در مناطق دریایی است که به صورت بالقوه باعث تهدید صلح و امنیت بین المللی می گردد. امروزه در پرتو تحولات علمی و تکنولوژیکی استفاده و بهره برداری از دریاها در ابعاد مختلف مطرح شده ، در گذشته استفاده از دریاها محدود به تجارت و سفر و تا حدودی مقاصد نظامی بود. عدم تحدید حدود دریایی فی نفسه موجب تعارض ادعاها و تداخل حاکمیت دولت ها شده و راه را براي مناقشات سیاسی و حتی نظامی هموار می سازد. از سوي دیگر روند روزافزون نیاز به انرژي به خصوص نفت وگاز و پیشرفت تکنولوژي سبب جلب توجه دولتها و شرکتهاي نفتی به اعماق دریاها و اقیانوس ها شده است.
در گذشته بهره برداری از دریا محدود و جنبه ساحلی داشت. در بعضی از دریاها به طور محدود مروارید و اسفنج سید می شد. اما با پیشرفت و توسعه تکنولوژیکی و آگاهی بر مزایا و استفاده ارزشمند از دریاها استفاده های دریایی اهمیت به مراتب بیشتری یافته است امروزه دریا علاوه بر داشتن ارزش اقتصادی ، ذخائر معدنی و نفت و گاز ، به عنوان یکی از راههای تجارت بین المللی و شاهراه ارتباطی جهان تلقی میگردد به اضافه اهمیت استراتژی و نظامی و سیاسی دریاها بیش از گذشته نمودار شده است. در این وضعیت، حقوق بین الملل به عنوان بستر شکل گیري هنجارهاي انتظام بخش بین المللی بایستی قواعد موجود را معرفی و قواعد مطلوب را تثبیت نماید. اهمیت موضوع تا حدي است که کمیسیون حقوق بین الملل به عنوان یکی از نهادهاي مهم سازمان ملل متحد براي توسع وتدوین حقوق بین الملل را قادر ساخته که در یک برهه به آن توجه کرده و یک گزارشگر ویژه براي آن تعیین نماید.
در این پژوهش به بررسی جایگاه ایران در حقوق دریاها خواهیم پرداخت. روش پژوهش توصیفی و سیوه جمع آوری داده ها اسنادی ( کتابخانه ای ) و با استفاده از ابزار فیش برداری ( چک لیست ) از مباحث نظری موجود در کتاب ها ، مقاله ها ، اسناد و مدارک در دسترس انجام می شود.