جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
يكي از بلاهاي خانمان سوزكه آفتي بر پيكر جوامع بشري است، مسئله مواد مخدر و اعتياد به اين گونه مواد مي باشد كه قدرت تفكر، خلاقيت، توان، كوشش و سازندگي را از انسانها گرفته و بنيان خانواده و اعتقاد و باورهاي ديني آنها را در معرض نابودي و از هم پاشيدگي قرار داده است و متأسفانه روزبروز در حال گسترش است.
كمترين كشوري است كه مهمترين و يا يكي از عمده مشكلاتش، مسأله مواد مخدر و اعتياد نباشد و هرساله مبالغ هنگفتي، صرف مبارزه با آن نگردد.
صاحبنظران معتقدند كه حل اين معضل نيازمند مبارزه اي مستمر و همه جانبه از ابعاد نظامي، انتظامي و سياسي تاتلاش هاي اقتصادي و فرهنگي مي باشد و بويژه پرداختن به فعاليت هاي پژوهشي دراين مقوله مي باشد.
مسأله مصرف سوءمواد مخدر و اعتياد در كشور ما با آن كه به عنوان عادتي غير اجتماعي و نا مقبول تلقي شده است، اما با اين وجود اين عدم مقبوليت طبقات مختلف اجتماع با اين مسأله به صورت جدي درگير مي باشند و افراد زيادي،مخصوصاً در سنين نوجواني تا ميان سالي مواد مخدر مصرف مي كنند و به آن وابسته مي باشند.
طبق آمار تقريبي خوش بينانه تعداد معتادان به مواد مخدر در كشورهاي حدود دو ميليون نفر تخمين زده مي شود. چنانچه دايره ارتباطي هر فرد معتاد را فقط به چهار نفر محدود نماييم، قريب به هشت ميليون نفر از مردم مستقيم يا غير مستقيم با مسأله اعتياد در تماس و يادرگير مي باشند. به همين جهت سعي همه خير انديشان كشور در اين است تا وفاق و يكدلي واقعي در امر مبارزه با اين بلاياي خانان سوز بدست آيد.
مشاهده جوانان وحتي نوجوانان معتاد به مواد مخدر، به ويژه مواد محرك در سطح جامعه، مارا به مطالعاتي وا مي دارد تا ضمن بررسي دلايل اعتياد و ميزان مصرف آنان، از قرباني شدن افراد بيشتري در جامعه جلوگيري شود.
مسأله اعتياد در جهان امروز از مسائل مهم اجتماعي است كه در بيشتر كشورها به صورت مشكل عمده اي براي دولت ها جلوه مي كند. جامعه شناسان، روان شناسان، پزشكان و ديگر كارشناسان و سازمان هاي مختلف براي پيشگيري و مبارزه با اعتياد طرح ها و برنامه هاي مختلفي را به مورد اجرا مي گذارند تا سلامت افراد و بهداشت عمومي جامعه را حفظ كند و از هدر رفتن نيروهاي انساني جلوگيري نمايد.
كارشناسان دوران بلوغ و ابتداي جواني را آسيب پذيرترين دوره براي گرايش فرد به اعتياد مي داند زيرا افراد در اين سنين با بحراني به نام هويت مواجه شده و در پي ايجاد تصويري ثابت از خود مي باشند. اگر ما اين دوران حساس ترين مرحله از زندگي بدانيم و توجه و عنايت بيشتري در خصوص مبارزه و پيشگيري از اعتياد اين نسل‌معطوف بداريم،اصلي ترين اقشار جامعه را تحت حمايت فرد براي مبارزه با اعتياد درآورده ايم،چراكه در اين دوره نوع ارتباطات آنها و پايگاه خانوادگي و فرهنگيشان سهم بسزايي در مقاومت افراد در گرايش به اعتياد و آلوده شدن به اين هنجار دارد.
بسياري از معتادان، همان نوجوانان ديروزند كه براثر برخوردهاي ناسالم و ناخوشايند از راه اعتياد خود را به دست بي خبري سپرده اند. بنابراين اولين گام در راه مبارزه با اعتياد جوانان و نوجوانان،دادن اطلاعات و آگاهي هاي درست و واقعي در اين خصوص به اين گروه سني مي باشد. همه انديشمندان و علماي بزرگ جامعه بر اين باورند كه براي زندگي سالم و پرورش نسلي جوان در مسير دين و شكوفايي استعدادهاي بالفطره به جامعه اي سالم نياز است و وجود انحراف در جامعه حكايت از بيماري آن جامعه دارد و در جامعه بيمار زندگي سالم بسي دشوار است. بدين سان ضرورت عقلي ايجاب مي كند كه در رابطه با ريشه كن كردن انحراف تدابيري انديشيده شود.
توجه به آمار مبتلايان به مواد مخدر نيز امري ضروري است چرا كه آمار رسمي سازمان بهزيستي كه اكثريت آنان متأهل و شروع به استعمال مواد مخدر را در نوجواني و جواني آغاز كرده اند، شناخت هرچه بيشترو بهتر عوامل و گرايش به واد مخدر براي مسئولان و كساني كه به نحوي در امر تعليم و تربيت دست اندركار مي باشند. براي برنامه ريزاني كه قلبشان براي پرورش نسلي سالم مي تپد بسيار پر اهميت و لازم است تا براي جلوگيري از گسترش آن اقدامات لازم را مبذول دارند.
در اين تحقيق سعي شده است تا با پاسخگويي به مسائل ذيل، گوشه اي ازابهامات برداشته شده باشد تا شايد در جهت كنترل مسأله اعتياد به مواد مخدر در شهرستان رشت مؤثرافتد.
گسترش اعتياد به مواد مخدر و قاچاق غير قانوني اين مواد در دو قرن اخير،منجر به پديد آمدن بحراني جهاني شده است. امروزه كمتر كشوري را مي توان يافت كه از شيوع اعتيادات و خطرات آن مصون باشد. بدين سبب، تمام كشورهاي جهان مبارزه با مواد مخدر را از مهم ترين برنامه هاي اجتماعي خود قرار داده اند.
اشاعه و ترويج مواد مخدر و اعتياد افراد به مواد مخدر از دو جنبه مورد نظر بوده است: اول اينكه استعمار ملتها از معتاد كردن جوانان كشورهاي تحت سلطه به مواد مخدراستفاده كرده اند. دومين عامل، سودآور بودن تجارت آن در سطح جهان است. اين سودآوري آسان سبب شده است كه گروه هاي مافيايي سازمان دهي شده ، بدين منظور تشكيل شده و به حمل و انتقال اين مواد در سطح جهان مشغول گردند و با برنامه هاي مختلف در معتاد كردن افراد همت گمارند.
به رغم مبارزه بي امان جهاني با اين پديده و اهتمام خاص نظام اسلامي به ريشه كن ساختن آن و اهداي خون هاي زيادي در اين راه، متأسفانه هنوز در مقام عمل ،اين مواد در هر نقطه ايران به راحتي در اختيار مصرف كنندگان قرار مي گيرد.
باتوجه به مطالب ذكر شده در خصوص مبارزه با پديده اعتياد و عدم موفقيت چشم گيردر كنترل ورودو توزيع اين مواد، توجه جدي به مصرف كنندگان و افراد در معرض خطر ، ضرورت بيشتري پيدا مي كند. زيرا اگر بتوان افراد جامعه را به گونه اي تربيت كرد كه به طرف مواد مخدر كشيده نشوند،زمينه توزيع آن نيز به سبب عدم وسود دهي از بين خواهد رفت.
نظر به اينكه تا چند سال آينده نيمي از جمعيت ها را جوانان تشكيل خواهند داد، لازم است قبل از حادتر شدن مسأله اعتياد جوانان ، چاره اي انديشيده شود كه بر اساس آن بتوان براي جوانان مصونيتي نسبي در برابر اعتياد به مواد مخدر ايجاد كرد.