جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
قبل ازتکنولوژی پیشرفتۀ امروزی، مردم ( بخصوص جهانگردان، مسافران،تاجران و…)در هنگام سفردر یک کشوربیگانه ویادرشهرهایی باوسعت زیاد،ازمکان دقیق خودباخبرنبودند.گاهی اوقات این موضوع مشکلات بزرگی رابوجودمی آوردوگاهی نیز موجب گم کردن راه و مسیردرست دربیابانها یا اقیانوسها می گردید.البته دراعصارگذشته برای مسیریابی ازعلم نجوم وابزاری مانندقطب نماویاعوامل طبیعی دیگراستفاده می شد،که باتوجه به سادگی بافت شهر ها،مسیرهاوسرزمین هادرآن زمان،این گونه روش هامی توانست تاحدّ زیادی بشرگذشته را برای یافتن مسیرحرکت ویا موقعیت یابی راهنمایی کند.
ولی امروزه باتوجه به پیچیده بودن مسیرهاوبافت شهرها وکشورها،استفادۀ موفقیت آمیزازاین روش هاغیرممکن است.امروزه شمابااستفاده از GPS ( سیستم موقعیت یاب جهانی Global Positioning system) می توانیدبایک دستگاه گیرندۀ GPS هرلحظه به موقعیت دقیق خودبرروی کرۀ زمین پی ببرد و آنرا ثبت نماید.با استفاده از این سیستم امر مسیریابی،نقطه یابی،نقشه کشی و...به سهولت انجام می گیرد.درحقیقت این تکنولوژی بوسیلۀ ماهواره هاوبرمبنای کامپیوتردر دسترس بشرقرارگرفته است.
سيستم اطلاعات جغرافياي GIS، امكان دسترسي وبهره برداري مناسب ازكلية اطلاعات جغرافيايي را فراهم مي سازد. اطلاعاتي كه از منابع مختلف جمع آوري مي شود وبا تبديل اطلاعات به صورت رقومي وذخيرة آن در رايانه، امكان هرگونه بازنگري اطلاعات و واردكردن اصلاحات، تغييرمقياس وجنراليزه نمودن نقشه( حذف يا تغيير حجمي اطلاعات نقشه) راممكن مي سازد. در واقع، اين سيستمها با بهره گيري كامل از امكانات وابعاد علمي پيشرفتة علوم نقشه برداري وجغرافيا، توانايي انسان را در دستيابي سريع به اطلاعات وبرقراري وتعيين موقعيت محل، شناسايي عوارض وپديده ها وبيان چگونگي آنها، ممكن مي سازد.
سيستم اطلاعات جغرافيايي، مجموعه اي سازمان يافته از نيروي متخصص، سخت افزار، نرم افزار ومدلها است كه جهت اخذ، ذخيره سازي، بهنگام سازي، بازيافت وتجزيه وتحليل داده هاي مكاني مورد استفاده قرار مي گيرد.
به عبارت ديگرGIS به مجموعه اي ازسخت افزار، نرم افزار ونيروي انساني متخصص گفته مي شودكه به جمع آوري، ورود، پردازش، تجزيه وتحليل اطلاعات وتهيه خروجيهاي مناسب نظير نقشه، نمودار، گزارش و جداول مورد نياز مي پردازد.
سيستمهاي اطلاعات جغرافيايي(GIS ) در اوايل دهة 1960، براي نخستين بار در كانادا مطرح شد و از آن تاريخ به بعد روز به روز به تعداد طرفداران آن افزوده گشت. دراين دهه، پيشرفتهاي حاصل شده در زمينة رايانه، نقشه كشي وتكنيك استفاده از عكسهاي هوايي، بستر مناسبي براي سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي خودكار به وجود آورد. دراين دوره، مديران منابع وتحقيق به اين نتيجه رسيدند كه به جمع آوري داده ها از منابع مختلف نياز دارند، از سوي ديگر اين داده ها بايد به نحو صحيح تجزيه وتحليل شوند وخروجي مناسبي براي طراحان وتصميم گيران فراهم گردد.