جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
مبحث «نقد معماری»، شاخه ای از مباحث نظری معماری است که به مثابه ی " رفتار و نه داوری صرف می باشد و بخش پر اهمیتی از مبانی نظری معماری محسوب می شود، به طوری که هر گونه تحول در حوزه های مختلف معماری، بر پایه ی نقد معماری متکی است. سعی پژوهشگر در این تحقیق بر آن است تا با جستجو در بحث نقد معماری، به تجزیه و تحلیل عمیق تری نسبت به تعاریف متداول نقد و انواع نقد معماری بپردازد و از طریق بررسی یک نمونه، به نقد معماری در دوره پست مدرن شناخت حاصل کنیم.
گفته شده که منتقدان، هنرمندانی ناکام و شکست خورده و پرگویانی عاجز از خلق اثر معماری هستند و با این سخن خواسته اند ارج و منزلت نقد و نقادی را کم کنند و هرگونه تحقیق و مطالعه ای را در این وادی، واهی و بیهوده جلوه دهند. اگر چه در مقابل می توان پاسخ داد که بسیاری از هنرمندان و معماران زبردست، در عرصه ی شرح و تفسیر آثار معماری و هنری هم فعال بوده اند و از قضا برخی از منابع معتبر ادبیات معماری را چنین کسانی تولید کرده اند؛ بنابراین، به جای ادامه ی این جدل می توان به ذکر این نکته بسنده کرد که نقد در زندگی معمارانه ی ما حضوری جدی و غیر قابل انکار دارد.
یکی از نشانه های این حضور، در مرحله ی طراحی معماری است. هنگامی که معمار به طرح خود نظر کرده، آنرا تجزیه و تحیل می کند و درباره ی سلیم و سقیم کار خود با همکاران و صاحبنظران مشورت می کند،در واقع به نقد اثر خود می پردازد.
از جهت دیگر" مدارس معماری، پایگاه اصلی نقد معماری اند. دانشجوی معماری، هنگامی که طرح خود را به دانشجوی دیگر نشان می دهد و نظر او را جویا می شود، باب بحث نقادانه را باز می کند. در جلسه های تصحیح میان مدرس و دانشجو گفت و گوی نقادانه برقرارمی شود.مدرسان هم در جلسه های ارزیابی آثار دانشجویان، نقد معماری را به عرصه دعوت می کنند. مسابقه های معماری هم از نقاط ظهور و بروز نقد معماری اند. این مسابقه ها، اغلب مجادلات مفصل و داغی را درباره ی نحوه ی قضاوت و داوری آثار به دنبال دارند،امری که از حضور جدی نقد حکایت می کند.همچنین از مصادیق بارز نقد معماری، مقاله های متعددی است که در تفسیر و شرح آثار معماری، در کتاب ها و مجله های معماری منتشر می شوند، و بطور کلی تاریخ و مبانی نظری معماری بر شانه ی نقد معماری ایستاده است.
نقد معماری از مباحث مهجور و فراموش شده ی جامعه ما می باشد و می توان گفت که تاکنون تحقیقات جدی و در خور آن انجام نشده است. نه تنها مطالعه و تحقیق متمرکز درباره ی مبانی نظری نقد معماری در جایی به چشم نمی خورد، بلکه در عرصه ی عملی نیز اشتغال به کار نقد و تحلیل آثار معماری چندان رواجی نیافته است. در نشریات گذشته و اخیر به ندرت مقاله ای قابل اعتنا در شرح آثار معماری دیده می شود. آن چه موجود است از جمله ترجمه ی مقاله های نویسندگان غربی است و نه حاصل تفکر محقق ایرانی.
بنابراین به نظر می رسد تحقیق در حوزه ی نقد معماری از جمله مسائل بسیار مهم و ضروری در فضای معماری حاکم بر جامعه ی ما می باشد.