جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
مردم هوشیارند و همواره دیدگاه و نظرات خود را در انتخابات مختلف نشان داده‌اند و سعی داشته‌اند بهترین گزینه‌ها را انتخاب کنند و چنانچه گزینه‌ای نظرات آنان را تامین نکرد در انتخاب بعدی آنان جای نخواهد داشت.این اتفاق در انتخابات مجلس نهم با عدم اقبال آنان به اکثر نمایندگان مجلس به نمایش گذاشته شد. شاید نمایندگان مجلس نهم هم پس از 4سال اگر به وظایف خود عمل نکنند به سرنوشت نمایندگان مجلش هشتم دچار شوند. بررسی همه ابعاد مجلس برایمان ممکن نیست و تنها از منظر قوانین ایثارگری به این مهم خواهیم پرداخت.
مجالس هفتم و هشتم در وضع قوانین ایثارگری و سامان‌بخشیدن به این موضوع موفق نبودند و نتوانستند قانون جامعی را که در برنامه‌های سوم و چهارم قانون توسعه پیش‌بینی شده بود نهایی کنند.در ماده 43 برنامه سوم توسعه مقرر شده بود: به منظور بهبود ارائه بهتر خدمات به ایثارگران و ساماندهی خدمات قابل ارائه، طرح جامع خدمات به ایثارگران، مشتمل بر نظام پرداخت حقوق و مستمری، خدمات درمانی و سایر خدمات پس از تصویب هیات وزیران به اجرا درآید.
در ماده 99 برنامه چهارم، دولت موظف شده بود ظرف مدت 6ماه نسبت به تدوین و اجرای سند راهبردی خدمات‌رسانی به ایثارگران با رویکرد توانمندسازی و بهبود وضعیت اشتغال، مسکن ارزان قیمت، ارتقای سطح اجتماعی، درمانی، معیشتی و بهبود وضعیت آموزشی و فرهنگی و حفظ و تثبیت موقعیت شغلی آنان اقدام کرده و ساز وکار نظارت بر اجرای سند را پیش‌بینی کند. هیچ‌کدام از مواد43برنامه سوم و 99برنامه چهارم محقق نشده و مجلس هیچگاه این تکلیف را از دولت پیگیری نکرد.
رئیس دولت هشتم در آخرین روزهای حیات خود به جای اجرای قوانین مصوب در برنامه‌های توسعه، لایحه جامع خدمات‌رسانی به ایثارگران را که محصول چندسال مطالعه و بررسی کارشناسان بود به مجلس شورای اسلامی تقدیم کرد و این آغاز راهی بود که به انتظار چندساله ایثارگران انجامید.