موضوع : ورزش بسکتبال.docx تحویل در محیط : word

عنوان سفارش : ورزش بسکتبال تعداد صفحه : 31 قیمت : 10500 تومان جهت سفارش اینجا کلیک کنید <-- نمایش تحقیق بعدی ..... نمایش تحقیق قبلی -->

مقدمه
بسکتبال یک ورزش گروهی و با کمک یک توپ است. در این بازی هر تیم ۵ بازیکن در زمین دارد و هدف بازی انداختن توپ در سبد حریف است. امتیاز هر گل (پرتاب موفق در حلقه حریف) به نسبت موقعیت بازیکنی که اقدام به شوت کرده است متفاوت است. اگر بازیکن خارج خط سه امتیازی باشد، گل سه امتیاز و اگر داخل آن باشد دو امتیاز دارد. هر پرتاب آزاد (پنالتی) یک امتیاز دارد. توپ این ورزش بزرگ‌ترین توپ بازی‌های دسته‌جمعی است
ورزش بسکتبال در سال 1981 ميلادی توسط آموزگاری به نام دکتر جميزناسميت ابداع و در استاديوم اسپرينگ فيلد ماساچوست به نمايش در آمد. در آن زمان به جای حلقه های گل از سبدهای مخصوص که به شکل زنبيل بودند استفاده می شد که توپ پس از گل شدن در درون آنها قرار مي گرفت که پس از هر بار گل شدن توپ را به وسيله نردبان از درون سبد بيرون می آوردند و به وسيله بين طرفين در جريان بازی قرار می دادند. هدف اصلی از ابداع چنين ورزشی ايجاد فعاليت در محيط سر بسته ای در فصل زمستان بود تا ورزشکاران بتوانند در اين فصل نيز فعاليت داشته و با ورزش فرم بدنی و وضعيت جسمانی خود را در حد مطلوب حفظ نمايند. به همين جهت تعداد بازيکنان نامحدود بود و هر دفعه می توانستند از هر تعداد دلخواه برای بازی استفاده نمايند که کم کم قوانينی برای انجام بازی و ساير قسمت ها وضع نمودند به طوري که تعداد بازيکنان هر طرف 9 نفر تعيين گرديد وسپس به 7 نفر تقليل يافت و بالاخره اين تعداد به 5 نفر تثبيت يافته است. هر بازيکن می توانست در موقع وقوع خط به جای کليه بازيکنان تيم خود پرتاب آزاد را انجام دهد. هر تيم می توانست از شروع تا پايان بازی توپ را در زمين خود به طور دلخواه نگهداری نمايد. هر دفعه که توپ گل مي شد بازی يا بين طرفين يا ( جامپ بال ) از وسط زمين ادامه می يافت. بازيکنان بلند قد می توانستند در نزديک سبد قرار گيرند و توپ را به آرامی در سبد جای دهند ( قانون سه ثانيه وجود نداشت ) با اجرای مسابقاتی چند زمينه تحول و پيشرفت بسکتبال را فراهم کردند ليکن بعد از جنگ جهانی اول ( 1918 ) بسکتبال ورزش رقابت آميز و بزرگی نشد. درآن ايام سعی شد توجه رؤسای مدارس و گردانندگان سازمان های ورزشی را به تعليم و آموزش بسکتبال جلب نمايند.
با اين وجود و اين همه تلاش مداوم و پيگير تعليم بسکتبال برای مربيان حالت جنبی داشت و اساساً فعاليت آنها در ورزش های رقابت آميز ديگری مانند فوتبال آمريکائی متمرکز بود. چند سالی چنين وضعيتی ادامه داشت بعد از جنگ جهانی اول تدريجاً مربيان بسکتبال وضعيت ثابتی پيدا کردند و فعاليتشان مؤثر واقع شد و اين ورزش شناخته گرديد و به اروپا نيز کشيده شد در سال 1924 اولين مسابقات بين المللی بين تيم های بسکتبال فرانسه، ايتاليا، انگلستان و آمريکا در پاريس برگزار گرديد و از سال 1932 فدراسيون آماتوری بسکتبال در ژنو با نمايندگی چند کشور تشکيل شد و در مسابقات المپيک 1936 برای اولين بار 23 کشور در مسابقات رسمی بسکتبال شرکت نمودند و آمريکا قهرمان المپيک گرديد . امروز با اينکه ورزش بسکتبال يکی از سريعترين و پرطرفدارترين ورزش های جهان مي باشد و بعضی از اصول آن نيز تغيير يافته ولی هنوز اصول اساسی آن مانند زمان دکتر نايسميت که در سبدهای هلو انجام ميگرفت به قوه خود باقی است. اين ورزش توسط آقای فريدون شريف زاده به ايرانيان شناسانده شد و خدمات ارزنده ای برای پيشبرد ورزش بسکتبال انجام داد به طوري که برای اولين بار ايران در سال 1948 توانست در مسابقات المپيک لندن شرکت نمايند.