مقدمه
حقوق اساسي پايه و مبناي حقوق عمومي است زيرا در آن ساختمان حقوقي دولت و رابطۀ سازمان‌هاي آن با يكديگر مطرح مي‌شود. در اين رشته از حقوق، شكل حكومت و قواي سازندۀ آن (مقنّنه، مجريّه و قضائيّه) و نحوۀ شركت مردم در ايجاد قواي سه‌گانه و حقوق و آزادي‌های آنان در مقابل حاكميت مورد بحث و بررسي واقع مي‌گردد. بنابراين بايد آن را اساس و پايۀ قواعد حقوقي به شمار آورد.
تعريف
به مجموعۀ اصول و قواعد حاكم بر روابط حكومت و مردم و نيز اقتدارات وظايف و مسئوليّت‌هاي نهادهاي قانون‌گذاري، اجرايي و قضائي با عنايت به اصل تفكيك قوا حقوق اساسي اطلاق مي‌گردد.
حقوق اساسي شاخه‌اي از حقوق است كه قواعد مندرج در قانون اساسي را بررسي نموده و روابط مربوط به دولت را به معناي عامّ كلمه (حاكميت) مورد دقّت قرار داده و حقوق نهادهاي سياسي تشكيل دهندۀ جامعه را تعريف مي‌نمايد.
موضوع
موضوع حقوق اساسي بررسي پديده‌هاي پذيرفته شده و رايج سياسي با شيوه‌هاي حقوقي است «آندره هوريو» ي فرانسوي اين شاخه از علم حقوق را چارچوب‌بندي حقوقي پديده‌هاي سياسي دانسته است. «مارسل پرلو» نيز موضوع آن را علم قواعد حقوقي دانسته كه به وسيلۀ آن قدرت سياسي مستقر اجرا و منتقل مي‌گردد.
منابع حقوق اساسی
منابع حقوق اساسي را در يك تقسيم‌بندي كلّي مي‌توان بر سه بخش اساسي تقسيم كرد:
..................
جهت سفارش اینجا کلیک کنید