موضوع : آشنایی باxml تحویل در محیط : word

عنوان سفارش : آشنایی با xml تعداد صفحه : 18 قیمت : 7500 تومان جهت سفارش اینجا کلیک کنید <-- نمایش تحقیق بعدی ..... نمایش تحقیق قبلی -->

اشاره :
امروزه به هر سمتی كه نگاه می‌كنیم، با فناوری‌ XML برخورد می‌كنیم. شاید هیچ یك از حوزه‌های علوم انفورماتیك به حد و اندازه‌های گستردگی كاربرد XML نرسیده باشد. بر اساس تجربه نویسنده، بسیاری از كاربران پس از تلاش‌های بسیار و مطالعه در این زمینه پس از آنكه دریافته‌اند كه XML چیست و موضوع از چه قرار است، همچنان در گیر این مطلب هستند كه كاربرد این فناوری چیست و اصولاً چگونه می‌توان از آن استفاده كرد. در این نوشتار به این موارد می‌پردازیم.
XML
همان‌طور كه به‌یاد دارید، XML نام مجموعه‌ای از روش‌هایی است كه توسط آن می‌توان اطلاعات گوناگون را در درون فایل‌های متنی ذخیره كرد. اما راه و رسمXML در ذخیره‌سازی اطلاعات با روش‌های متداول ثبت داده در فایل‌های متنی تفاوت‌هایی دارد كه این دو را كاملاً از یكدیگر متمایز می‌سازد.
در XML اطلاعات به روشی در یك فایل متنی ثبت می‌شوند كه قابل آدرس‌دهی هستند. بدین معنی كه یك كاربر می‌تواند محتویات نشانی ویژه‌ای از یك فایلXML را بخواند و این موضوع با نوشتن‌های متوالی و حتی حذف مواردی از آن فایل توسط كاربران دیگر در زمان‌های دیگر، مخدوش نخواهد شد.
برای تشریح بهتر این مسأله، یك فایل متنی ساده را بررسی می‌كنیم. فرض كنید كه در یك فایل متنی، اطلاعات مختلفی را طی شش سطر نوشته باشیم. در صورتی‌كه كاربری بخواهد به داده‌های موجود در خط پنجم این فایل دسترسی داشته باشد، باید از ابتدای این فایل آغاز كرده و به ترتیب به شماره خط مورد نظر خود برسد. در حالی كه در فایل‌های متنی XML چنین نیست. تفاوت دیگر این دو حالت در آن است كه اگر در مورد فایل متنی ساده، همان كاربر ( یا كاربر دیگری) خطی را قبل از خط مثلاً ششم اضافه كرده باشد ( و یا خطی را قبل از خط ششم در این فایل حذف كرده باشد)،‌ آن‌گاه برای دسترسی به اطلاعات خط ششم سابق باید به سوابق ویرایشی فایل مراجعه شود و بر حسب مورد به نشانی متفاوتی از آنچه قبل از ویرایش برای دسترسی به همین خط اطلاعاتی لازم بوده است، اشاره كرد. اما در فایل‌های متنی XML چنین نیست و نشانی‌های اطلاعات موجود در آن‌ها با عمل ویرایش اطلاعات تغییر نخواهد كرد.
چگونه؟
اگر با فایل‌های HTML كار كرده باشید و یا حداقل این فایل‌ها را دیده باشید، حتماً به یاد دارید كه در این فایل‌ها، اطلاعات مختلفی در درون علامت‌ها و یا به عبارت صحیح‌تر در درون برچسب‌هایی واقع شده‌بودند. مثلاً در یك فایل HTML مشاهده خواهید كرد كه قسمت‌هایی از این فایل‌ها در بخشی قرار گرفته‌اند كه توسط برچسب‌های و محصور شده‌اند. حتی در مواقعی مشاهده می‌كنیم كه یك واژه تك و تنها هم در درون برچسب‌هایی بسته‌بندی شده است. مثلا
مجموعه‌ای از برچسب‌های استانداردی كه در فایل‌هایHTML به‌كار می‌روند، همگی توسط نرم‌افزارهای مرورگر شناخته شده هستند ( البته این موضوع استثنا‌هایی هم دارد كه فعلاً به آن موارد كاری نداریم). در نتیجه زمانی كه یك فایل HTML را توسط یك برنامه مرورگر باز می‌كنیم، نرم‌افزار مرورگر به‌جای آن‌كه تمام محتویات واقعی فایل HTML را نمایش بدهد، با استفاده از همان مجموعه برچسب‌های از پیش‌تعریف شده و استاندارد، در می‌یابد كه هر یك از اطلاعاتی كه توسط برچسب‌های مختلف بسته‌بندی شده‌اند، را چگونه باید به نمایش بگذارد. به عنوان مثال، زمانی كه مرورگر به عبارتی می‌رسد كه در لفاف برچسب واقع شده است، می‌داند كه باید آن عبارت را در نوار بالایی پنجره كه معمولاً به رنگ آبی است، نمایش دهد. در فایل‌های XML هم از همین فلسفه استفاده می‌شود. اما در XML از قبل در مورد آن‌كه چنین اطلاعاتی باید توسط چه نرم‌افزاری به نمایش گذاشته شود، هیچ پیش‌فرضی وجود ندارد. به همین ترتیب در XML هیچ برچسب از قبل تعریف شده‌ای وجود ندارد. كاربران XML از ابتدای كار خود مجازند برای اطلاعات گوناگونی كه قصد دارند در یك فایل XML قرار دهند، برچسب‌هایی با اسامی دلخواه انتخاب كنند. به عنوان مثال شما می‌توانید برای ذخیره‌سازی اطلاعات مربوط به نمرات یك كلاس درسی در قالب XML تصمیم بگیرید كه یك جفت برچسب به اسم داشته باشید كه در بین آنها نام دانش‌آموزان را ثبت كنید. همچنین ممكن است بعد از مختصری تأمل دریابید كه خوب است تا یك جفت برچسب فرعی دیگری را به‌صورت در درون برچسب قبلی برای ثبت معدل هر دانش‌آموز به كار ببرید. در این صورت شاید بخشی از این فایل به‌صورت زیر قابل مشاهده باشد: Hassan 18 Hossein 19 مشاهده می‌كنید كه در این بخش از یك فایل فرضیXML ، اطلاعات دو دانش‌آموز ثبت شده است. توجه داشته باشید كه در این فایل برچسب با برچسب تفاوت دارد و برچسب نخست از نظر سلسله‌مراتبی از درجه بالاتری نسبت به برچسب دوم برخوردار است. ..................