موضوع : پروژه کارشناسی برنج مورفولوژی گیاه برنج تحویل در محیط : word

عنوان سفارش : پروژه کارشناسی برنج مورفولوژی گیاه برنج تعداد صفحه : 22 قیمت : 12000 تومان جهت سفارش اینجا کلیک کنید <-- نمایش تحقیق بعدی ..... نمایش تحقیق قبلی -->

مقدمه:
نام اصلی برنج در ایران از کلمه ورنج و یا بارنج گرفته شده و در طول تاریخ بتدریج به ورنج و برنج تبدیل گردیده است, در برخی از مناطق استان گیلان آن را )بج( مینامند. برنج زراعی با نام علمی oryza sp به قبیله oryzeae ,زیر خانوادهpoaideae و خانواده gramineae(poaceae) تعلق دارد. یک گیاه علفی روز کوتاه و یک ساله نیمه آبزی است. هر چند برنج در مناطق گرمسیری بعد از برداشت با تولید پنجه های جدید از محل گره ها میتواند به صورت چند ساله رشد کند(ratoon cropping). گیاه برنج در مرحله رسیدگی دارای یک ساقه اصلی و تعدادی ساقه فرعی معروف به پنجه است.ساقه ها مدور,تو خالی و بند بند هستند که آخرین بند آن,خوشه را به همراه دارد و دارای برگ های مسطح بدون دمبرگ و متقابل است.ارتفاع گیاه در واریته ها و شرایط محیطی مختلف تفاوت دارد. ارتفاع برنج از 40 سانتی متر تا5متر در ارقام شناور متغیر است. ارتفاع ارقام تجاری برنج 1-2متر است. گونه های زراعیo.glaberrima و o.sativa دارای تفاوت های مرفولوژیکی اندکی با هم می باشند.مهمترین تفاوت های آنها فقدان انشعابات ثانویه خوشه و وجود کرک بر روی پوشینه (لما) و طول زبانک در گونهglaberrima است.
مرحله مرفولوژیکی برنج شامل:
مرحله رشد رویشی شامل جوانه زنی,گیاهچه ای و پنجه زنی و مرحله رشد زایشی شامل تشکیل خوشه و خوشه دهی ,گلدهی و مرحله رسیدگی دانه است. حاصل هر یک از مراحل ,تشکیل اندامهایی چون:ریشه,ساقه,برگ,گل آذین و دانه است که به برررسی هر یک از آنها خواهیم پرداخت.
ریشه:
توزیع ریشه در برنج به نحوی است که آن دسته از ریشه هایی که در موقعیت پائین تری قرار گرفته اند نه تنها بزرگتر و طویلترند بلکه از قدرت رشد بیشتری نیز برخوردارند. ریشه برنج دارای یک بافت هادی بنام آئرانشیم (Aerinchym) می باشد که اکسیژن حاصل از فرآیند فتوسنتز از طریق این بافت به ریشه منتقل گردیده و بدین ترتیب در مقابل کمبود اکسیژن در شرایط غرقابی مقاومت می کند.(4) ارقام جدید دارای بافت آئرانشیم بیشتری در ریشه هستند که موجب می شود اکسیژن بیشتری از اندامهای هوایی برای ریشه تأمین شده و ریشه فعالیت فیزیولوژیکی بالاتری داشته باشد.(4)
سیستم ریشه توسعه یافته عامل مهمی در عملکرد محسوب می شود. الگوی ریشه دهی برنج تابعی از توانایی ژنتیکی و شرایط محیطی است افزایش طول ریشه به موازات رشد اندامهای هوایی صورت می گیرد. ظرفیت جذب آب و مواد غذایی توسط ریشه برنج به میزان زیادی به مرفولوژی و فعالیت فیزیولوژیکی سیستم ریشه بستگی دارد . اختلاف موجود در الگوی سیستم ریشه ارقام مختلف برنج ، توجیه کننده تفاوت عملکرد ارقام برنج می باشد. تحقیقات نشان داده است که ارقام پر محصول هندی و ژاپنی دارای سیستم ریشه ای عمیق تری بوده و نسبت سطح مقطع آوندهای چوبی به سطح برگ آنها زیادتر است که نشان دهنده ی توانایی بیشتر این گیاهان در تأمین آب و مواد غذایی مورد نیاز می باشد . شواهد اخیر نشان دهنده ی آن است که سیستم ریشه ارقام جدید برنج نسبت به ارقام قدیمی کارآیی بیشتری دارند . دانشمندان بسیاری با مقایسه ارقام جدید و ارقام استاندارد مشاهده کرده اند که ارقام جدید به واسطه ی رشد بیشتر و پایین بودن نسبت اندامهای هوایی به ریشه قابلیت بیشتری از نظر جذب آب و املاح دارند . (4)در رابطه با رشد ریشه برنج این نکته قابل توجه است که ریشه های جوان برنج دارای رنگ سفید ، ضخیم و نسبتاً فاقد انشعاب هستند . به مرور زمان که از عمر برنج می گذرد این ریشه ها طویل, منشعب ، نازک, سست و به رنگ قهوه ای می گردند .(7) برنج از سیستم ریشه ی اصلی یا اولیه خود در طول فاز رویشی ( وژتاتیو ) انشعابات طویل نازک و زیادی تولید می کند که دارای رنگ قهوه ای روشن می باشد . علاوه بر این ریشه های نازک طویل و زیاد برنج دارای تعدادی محدود ریشه ی غیر منشعب ضخیم و سفید رنگ است . (5)ریشه برنج معمولأ در لایه های فوقانی خاک و در عمق 20 – 25 سانتی متر قرار می گیرد .(6)
سیستم ریشه دهی برنج گسترده و افشان است و هرگز به عمق خاک نفوذ نمی کند.(5)
سیستم ریشه ای برنج به واریته ، بافت خاک ، حاصلخیزی ، تهویه و وضع رطوبتی خاک بستگی دارد . ریشه برنج عمدتاً دو نوع است:(1) . الف ) ریشه های اولیه: یا ریشه بذری که از بذر منشأ می گیرند که دارای عمر کوتاهتری بوده و بعد از مدتی از بین می روند و وظیفه آنها عمل جذب مواد غذایی در ابتدای رشد گیاه می باشد.
ب) ریشه های ثانویه ( نابجا ) که از گره های پایین ساقه و ریشه های اولیه با انشعابات فراوان به وجود می آیند(6) و جایگزین ریشه های اولیه در جذب مواد غذایی می شوند. ریشه های ثانویه شامل : ریشه های تاجی است که خود به 2 بخش ریشه های حصیری و ریشه های گره ای تقسیم می شوند . هر دوی آنها از گره ها حاصل می شوند ولی ریشه های گره ای ، از گره های بالای سطح خاک بوجود می آیند و معمولاً در واریته هایی که در آب های عمیق ( بیش از 80 سانتی متر ) کشت شوند به وجود می آیند.(1) ریشه های طوقه از گره های پائینی بوجود می آیند . ریشه های طوقه 2 نوع هستند ریشه های سطحی یا افشان و ریشه های معمولی .
ریشه های سطحی موقعیکه میزان هوای خاک کم است بطور افقی گسترش می یابند همانطور که این عمل بیشتر در آخرین مراحل رشد رخ می دهد.
ریشه های موئین بصورت لوله ای شکل روی لایه خارجی ریشه ها گسترش می یابند, آنها در جذب آب و مواد غذایی نقش مهمی را بر عهده دارند.(7)
در سیستم زراعت آپلند ، ریشه برنج تا عمق یک متری یا بیشتر در خاک نفوذ می کند ، زیرا در آنجا محدودیت نفوذ اکسیژن وجود ندارد ولی در سیستم های کشت در آب عمیق به علت محدودیت نفوذ اکسیژن , ریشه برنج به ندرت تا عمق بیش از 40 سانتی متر ی نفوذ می کند(1) هر چند در روی ریشه های برنج یک نوع بافت هدایت کننده هوا برای تأمین اکسیژن وجود دارد(5). ریشه های برنج تا زمان تشکیل پانیکول به حداکثر رشد خود می رسند و در همین مرحله به دلیل نیاز زیاد به اکسیژن ، ریشه های حصیری در سطح خاک تشکیل می گردند تا تبادلات گازی به حداکثر برسد . بعد از آن میزان تلفات ریشه ها به مراتب بیش از تولید ریشه های جدید می شوند ( 1). سازگاری ریشه برنج بیشتر در زمین هایی است که اکسیژن آن به حالت طبیعی کم باشد زیرا ریشه این گیاه به اکسیژن هوا نیاز چندانی نداشته بلکه از اکسیژن محلول در آب استفاده می نماید(3).
ریشه ها بایستی عمیقأ و به طور وسیع و یکنواخت نفوذ نمایند تا بتوانند مواد غذایی را بخوبی از خاک بگیرند. هر چه خاک سطح الارض عمیق یا فاصله بین سطح و خاک سفت زیاد تر باشد نفوذ ریشه عمیق تر خواهد بود.(7)
ساقه (culm or stem) :
ساقه برنج توخالی ، افراشته ، استوانه ای شکل و نرم با 10 تا20 میان گره است .(2) هر ساقه برنج از یک سری گره (node) و میان گره تشکیل شده است . طول میان گره ها در واریته های مختلف و در شرایط محیطی مختلف بسیار متفاوت است ، ولی عموما از پایین به بالا طول میان گره ها افزایش می یابند. هرگره دارای یک برگ و یک جوانه است که می تواند رشد کرده و یک پنجه تولید کند.(1) تعداد گره ها با توجه به دوره رسیدگی ارقام نیز متفاوت است .(3) تعداد گره های هر ساقه 16 – 13 عدد هستند که فقط 5- 4 گره بالایی دارای میان گره های بلند هستند.(1) ارقام زود رس برنج دارای گره کمتری روی ساقه نسبت به ارقام دیر رس می باشند .(3)
در تعدادی از واریته های برنج که در آب های عمیق کشت می شوند ، میان گره های پایینی آنها به تنهایی بیش از 30 سانتی متر رشد می کنند.(1) میان گره های اصلی که طولانی شده اند بیشتر تمایل دارند که گیاه را روی زمین بخوابانند .(7) ارتفاع گیاه از 300 -500 سانتی متر و قطر آن بین 6- 4 میلی متر تغییر می کند البته طول ساقه مربوط به تعداد گره ها و فاصله آنها می باشد و همچنین شرایط محیط و نمو نیز در آن دخالت عمده دارد ، ولی در شرایط مشابه نمو طول ساقه یکی از مشخصات ارقام می باشد. (5) طول ساقه بستگی به تعداد میان گره و برگ برنج دارد . از قاعده ی تحتانی ترین گره ساقه اصلی برنج تعدادی انشعابات راست نیز خارج می گردد. میان گره های ساقه ی برنج از لحاظ پهنا تقریبا یکنواخت هستند و بتدریج که به انتهای ساقه می رسند طول آنها بلند تر می شود .
طول اولین میان گره ساقه ی برنج در حدود یک میلی متر و طول آخرین میان گره به چند سانتی متر می رسد . طول بعضی از میان گره های انتهایی ساقه ی برنج به 30 – 10 cm نیز می رسد. گره های ساقه های برنج نیز ضخیم تر از میان گره های آن هستند و معمولا دارای Rulvinus رنگی در قاعده میان گره می باشند. ساقه های برنج به دلیل ساختمان مخصوصی که دارند امکان خوابیدن و ورس را فراهم می کنند .(5)
قدرت تولید پنجه در برنج خیلی زیا د است .(3)و هر گیاه در مزرعه به طور متوسط 4 تا 5 پنجه تولید می کند.(1) عمل پنجه زدن از 18 تا 21 روز بعد از کاشتن بذر شروع می گردد و گاهی اوقات تعداد ساقه های جانبی به 30 تا 40 عدد می رسند (2). ساقه ی برنج دارای سیستم انتقال هوا است که به بافت های ریشه متصل هستند
به پنجه هایی که از ساقه اصلی بوجود می آیند پنجه های اولیه گفته می شود.(1) که معمولا ما بین ساقه اصلی و دومین برگ از پایین ایجاد می شود .(7)
هم چنین پنجه های دوم و سوم نیز ممکن است بهمین طریق بوجود آیند. (1)
گرچه پنجه هنوز به گیاه مادر متصل است در دوره بعدی رشد مستقل می شود بطوری که خودش تولید ریشه می نماید.در پایین ترین نقطه ساقه اصلی پنجه قدیمی تر قرار دارد . ..................