موضوع : خودشناسی تحویل در محیط : word

عنوان سفارش : ????????? ????? R تعداد صفحه : 29 قیمت : 7500 تومان جهت سفارش اینجا کلیک کنید <-- نمایش تحقیق بعدی ..... نمایش تحقیق قبلی -->

یکی از قدیمی ترین دستورهای حکیمانة جهن که هم به وسیلة انبیاء عظام به بشر ابلاغ شده است و هم حکیمان بزرگ جهان آن را به زبان آورده اند واعتبار خودش را همیشه حفظ کرده و بلکه تدریجاً ارزش آن بیشتر کشف شده است این جملة معروف است که :
« ای انسان خودت را بشناس » . در اخبار واحادیث ما این تعبیر مکّرر آمده است هم از رسول اکرم روایت شده و هم به تعبیرات مختلف در کلمات امیر المؤمنین علی علیه السلام آمده است که :
مَن عَرَفَ نَقسَهُ عَرَفَ رَبَّهُ هر کس خود را بشناسد پروردگار خود را شناخته است . . . یا نسبت ولی این دستور هست . مثلاً امام صادق علیه السلام در حدیثی که در تحف العقول و بسیار مفصل است و جمله های بســیار حـکیمانه ای در آن هست و ظاهراً روایت عبدالله بن جُندَب است می فرماید: اِنَّکَ قَد جُعِلتَ طَبیبَ نَفسِکَ [ وَ عُرِّفتَ آیَهَ الصِّحَّهِ ] وَ یَبَیَّنُ لَکَ الدّاءُ وَدُلِلتَ عَلَی الدَّواءِ ای انسان ! تو طبیب خویشتن قرار داده شده ای [ و نشانة سلامت به تو شناسانده شده است ] و دردها برای تو بیان شده است ، وبه دواهای آن دردها هم رهنمایی شده ای . غرض از این جهت است که این تعبیر و شبه این تعبیر درکلمات اکابر بشریت زیاد آمده است .
سقراط که در حدود دو هزار و پانصد سال پیش می زیسته ، سخن مهمی که از او باقی مانده همین است که « خودت را بشناس » . مسئله خودشناسی چه اهمیت و ارزشی دارد و برای چه منظوری توصیه شده است ؟ برای دومنظور توصیه شده است . یک منظور همان است که خودت را بشناس تا بتوانی خدا را بشناسی . قبلاً از گاندیِ معاصر خودمان جمله ای نقل کردم که گفت :
من از مطالعة « اُپانیشادها » یعنی قدیمی ترین کتابهای مذهبی مذهبی وعرفانی هند ، سه دستور فرا گرفتم و آنها دستورالعمل من در زندگی شد . یکی اینکه در جهان فقط یک شناسایی وجود دارد و آن شناسایی « خود » است .
دوم اینکه هر کس خود را شناخت خدا را شناخته است و جهان را . پس دراپانیشادهای مربوط به چندین هزار سال پیش نیز می بینیم یکی از کهنترین مسائل و اندرزهایی که از بشر به میراث مانده است « خودشناسی » است . و امـروز هــم مخصوصاً دریک قرن و در زمان حاضر ، مسئله انسان و انسان شناسی وعلوم مربوط به انسان ، مهمترین و با ارزشترین علوم بشری شمرده می شود .
خودشناسی مقدمة خداشناسی و اخلاق
حال برای چه گفته اند خود را بشناس ؟ از خودشناسی به کجا می رسی ؟ به عبارت دیگر خودشناسی مقدمة چیست ؟ گفتیم این را برای دو منظور گفته اند .
یک منظور همین است که اگر خود را بشناسی ، به مهمترین مسئله ای که برای تشر مطرح است و راز اصلی جهان می باشد یعنی خدا پی می بری .
دوم اینکه خود را بشناس تا بدانی در زندگی و در جهان چه باید بکنی و چگونه باید رفتار کنی ، یعنی اخلاق و عمل . اگر خود را نشناسی نخواهی دانست که رفتار واخلاقت در جهان چگونه باید باشد ، یعنی خودت چگونه باید باشی ؛ چون اخلاق ، از آن نظر که یک سلسله ملکات اســت بـر می گردد به چگونه بودن و این حوادث چگونه باشی و چگونه رفتار کنی .
پس برای پی بردن به بزرگترین رازهای جهان و مهمترین مسئله ای که در فکر بشر مطرح است یعنی خدا ، خود را بشناس ؛ و برای مهمترین مسئله از نظر ابتلای عملی بشر که من چگونه باید باشم و چگونه باید رفتار کنم یعنی اخلاق نیز خودت را بشناس . در قسمت اول می خواهیم مقداری توضیح بدهم که چگونه انسان اگر خود را بشناسد خـدا را مــی شناسد ؟
قرآن هم برای « خودشناسی » حسب جداگانه ای باز کرده است ، به این معنی که در قرآن – وفقط در قرآن – سراسر لم خلقت ، آیت و درس است برای خداشناسی ، یعنی اختصاص به انسان ندارد که انسان فقط خودش را باید بشناسد تا خدا را بشناسد . از نظر قرآن ، تمام جریانهای خلقت ، تمام واحدهای آفرینش اعم از آسمانی وزمینی ، هر چه که در عالم هست ، آیاتند ، یعنی علامتها و نشانه های وجود مقدس پروردگارند :
اِنَّ فی خَلقِ السَّمواتِ وَ الاَرضَ وَ اختِلافِ اللَّیلِ وَ النَّهارِ لآیاتٍ لِاُولِی الاَلباتِ که این جور آیات در قرآن زیاد است . ولی در عین حال که قرآن سراسر عالم را کتاب حق تعالی می داند که هر سطری از سطرهای این کتاب دلالت می کند بر علم وحکمت و دانایی مؤلف آن ، قرآن هم برای نفس انسان حساب جداگانه ای باز کرده ، یعنی از نظر قرآن این فصل از فصول کتاب آفرینش که نامش انسان است ، برای انسان آموزندگیهایی دارد و بیشتر از آنچه که مثلاً درختان دارند . درست است که : ..................