موضوع : بافتهاي نگهدارنده استحکامی در گیاهان تحویل در محیط : word

عنوان سفارش : بافتهاي نگهدارنده استحکامی در گیاهان تعداد صفحه : 18 قیمت : 7500 تومان جهت سفارش اینجا کلیک کنید <-- نمایش تحقیق بعدی ..... نمایش تحقیق قبلی -->

بافتهاي‌ نگاهدارنده‌ يا استحكامي‌ بافتهايي‌ هستند كه‌ نقش‌ مكانيكي‌ آنها سبب‌ استحكام‌ گياه‌ مي‌شود.
استحكام‌، انعطاف‌ و قابليت‌ ارتجاع‌ ساقه‌ در نتيجه‌ ويژگيهاي‌ خاص‌ و ساختار بافت‌ نگاهدارنده‌ است‌. بافتهاي‌ استحكامي‌ را بر اساس‌ تركيب‌ شيميايي‌ غشاي‌ ياخته‌اي‌ به‌ دو گروه‌: كلانشيم‌ (متشكل‌ از ياخته‌هاي‌ زنده‌ با ديواره‌ سلولزي‌) و اسكلرانشيم‌ (متشكل‌ از ياخته‌هاي‌ مرده‌ و ديواره‌ كم‌ و بيش‌ چوبي‌ شده‌) تقسيم‌ مي‌كنند. ذكر اين‌ نكته‌ ضروري‌ است‌ كه‌ عناصر هادي‌ علاوه‌ بر نقش‌ هدايت‌، به‌ علت‌ دارا بودن‌ ديواره‌هاي‌ چوبي‌ شده‌، نقش‌ نگاهداري‌ را نيز به‌ عهده‌ دارند.
بافت کلانشیم
کلانشیم بافت زنده‌ای است که از یاخته‌های کم و بیش کشیده‌ای با دیواره‌های نخستین ضخیم (چوبی نشده) تشکیل یافته است. یاخته‌های آن دارای پروتوپلاست زنده‌اند. از ویژگیهای بارز یاخته‌ای کلانشیمی ، ضخیم شدن نامنظم دیواره آنهاست. در دیواره یاخته‌های کلانشیمی ، آب به میزان قابل ملاحظه‌ای وجود دارد، این امر سبب نرمی و انعطاف پذیری غشا می‌شود.
انعطاف پذیری و قابلیت ارتجاع کلانشیم ، اندامهای جوان گیاهان را که معمولا در حال رشدند، از خطر شکستن حفظ می‌کند. یاخته‌های کلانشیمی به علت داشتن کلروفیل و ذخیره کردن نشاسته نقش پارانشیم کلروفیلی و ذخیره‌ای را ایفا می‌کنند. این یاخته‌ها به علت قابلیت ارتجاع و انعطاف پذیری سبب استحکام بافت و در نتیجه اندامهای متشکل از آن می‌شوند.
محل‌ بافت‌ كلانشيم‌ در گياه‌
كلانشيم‌ بافت‌ نگاهدارنده‌ اندامهاي‌ جوان‌ گياه‌ به‌ ويژه‌ ساقه‌هاي‌ جوان‌ و علفي‌، برگ‌، بخشهاي‌ مختلف‌ گل‌ و ميوه‌ است‌. اين‌ بافت‌ در گياهان‌ مسن‌ و چوبي‌ در اطراف‌ رگبرگ‌ اصلي‌ مشاهده‌ مي‌شود.
كلانشيم‌ ممكن‌ است‌ به‌ صورت‌ حلقه‌اي‌ پيوسته‌ در قسمتهاي‌ عمقي‌ پوست‌ به‌ وجود آيد. ..................