چکیده:
پست مدرنیسم تا حد زیادی به مدرنیسم کلاسیک نزدیک می شود اما ناگهان از آن فاصله می گیرد و به افق های دور می رود. تبار حیات انسان ها را در می نوردد و با اعتقاد به اصل (تمایز) در واقع گونه گوئی و «حیات سرشار از لذت» را درون زندگی مدرن جست و جو می کند. این حیات سرشار از چیزی جز تنوع، تکثر و تعهد علایق و سلایق انسان ها... در پرتو این گونه گونی است که یکسانی و یکنواختی ، کسل کننده و اندوه بار مدرن کنار زده می شود و فضای رنگارنگ زندگی «حقیقت انسان ها» را به تصویر می کشد. براساس همین فلسفه ی پست مدرن است که فضای عمومی «شهری» معنا می یابد. در حقیقت اگر فضای عمومی را متعلق به همگان بدانیم مدرنیسم از ایجاد چنین فضایی عاجز است، همان طوری که سنت نیز آمیزه ای یکنواخت و محدود از حیات انسان ها بود و تقدیات دست و پا گیرش شهری تنیده و تو در تو و بریده از محیط اطرافش را به ارمغان آورده بود.
پست مدرن گلچین سنت و مدرنیسم و چیزی فراتر از آن است، در پست مدرن، سنت مدرنیسم در کنار هم زندگی می کنند و حتی ایده های غیر مدرن و غیر سنتی نیز در عرصه ی حیات ظاهر می شود. شهرپست مدرن شهری است که کالبد آن مطابق نیاز شهروندان شکل می گیرد و نه براساس خواسته های بر گرفته از عقلانیت تک گفتار مدرنیستی که جنبه ی آمرانه و تحکمی دارد در چنین شهری کالبد شهر بر روح و روان ساکنانش سنگینی می کند.
کلید واژگان
پست مدرن،شهر پست مدرن، طراحی شهری، معماری پست مدرن
پست مدرنیسم
در تفکر پست مدرن تأکید بر وجه محلی یا بومی در مقابل قطب بندی جهانی و فردی ، عینی و ذهنی پیشی می گیرد و بر اساس همین دیدگاه است که بر بازی زبانی نامتجانس و ناهمگن ، امور نامتوافق ، بی ثباتی ها و ناپایداری ها ، گسست ها وتضادها تاکید دارد . تفکر پست مدرن هر گفتگو را به جای آنکه مکالمه یا دیالوگی بین دو شریک بداند ، آنرا نوعی بازی و رویارویی بین دو رقیب می داند . در این تفکر اجتماع همگانی و جهانی به هیچ وجه یک آرمان با ایده آل محسوب نمی شود . تلاش مداوم این است که " بس کنید دیگر ، بگذارید همینطور بماند ." یا دست از معنی سازی بردارید. در تفکر پست مدرن هنر صرفا یک تجربه زیبا شناختی نیست، بلکه روش شناخت جهان است. ویژگی شاخص هنر پست مدرن تاکید بر کلیشه ، تقلید هزل آمیز ازسبک های مختلف و اختلاط و امتزاج رنگ های مختلف ( کولاژ (collageاست . هنر دردنیای پست مدرن نه تعلق به چارچوب ارجاعی و معیار داوری خاصی است و نه به پروژه یا اتوپیای خاصی تعلق دارد .
معماری و شهر پست مدرن
« به اعتقاد مارشال برمن، پست مدرنیسم پیکره پیچیده و در هم تنیده متنوعی از اندیشه ها؛ آراء و نظریاتی است که در اواخر دهه 1960 سر برآورد و هنوز در واپسین سال های دهه 1990 همچنان فعال و در حال پویایی و گسترش است. واژه پست مدرن گفتمان های فراوان و متعددی را در پی داشته است. روندی که همچنان ادامه دارد. غالبا درنگاهی ساده به آن به مثابه محملی برای صحبت کردن درباره « روح عصر» نگریسته می شود. عمده ترین کارها، آثار و فعالیت هایی که تحت عنوان پست مدرن صورت گرفت، اساسا در عرصه معماری و عمدتا در ابالات متحده آمریکا بود. و در عرصه علوم اجتماعی یا اندیشه اجتماعی نیز بدوا در فرانسه بود. طراحان و معماران پست مدرن و مبلغین آنها مدعی کشف مجدد اشکال و سبک های تاریخی هستند. طراحان و معماران پست مدرن قادر به چرخش هستند و به راحتی می توانند تاریخ را دور بزنند و تاریخ معماری را به شیوه هایی اصیل، تازه و بدیع مجددا به هم پیوند بزنند، چیزی که پیش از آن که مدرنیسم به پاکسازی الواح و تخته سنگ ها بپردازد حتی تصورش هم نمی رفت.
..................
جهت سفارش اینجا کلیک کنید