موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...

موضوع : تاریخ ادبیات ایران
تحویل در محیط : word

عنوان سفارش :
تاریخ ادبیات ایران
تعداد صفحه :
30
قیمت :
10500 تومان

ادبیات فارسی یا پارسی به ادبیاتی گفته می‌شود که به زبان فارسی نوشته شده باشد. ادبیات فارسی تاریخی هزار و صد ساله دارد. شعر فارسی و نثر فارسی دو گونه اصلی در ادب فارسی هستند.
برخی کتابهای قدیمی در موضوعات غیرادبی مانند تاریخ، مناجات و علوم گوناگون نیز دارای ارزش ادبی هستند و با گذشت زمان در زمره آثار کلاسیک ادبیات فارسی قرار گرفته‌اند. آوازه برخی شاعران و نویسندگان ایرانی از مرزهای ایران فراتر رفته‌است. شاعران و نویسندگانی نظیر فردوسی، سعدی، حافظ شیرازی، عمر خیام و نظامی شهرتی جهانی دارند. در میان چهره‌های شناخته شده ادبیات معاصر فارسی در جهان می‌توان به صادق هدایت در داستان و احمد شاملو در شعر اشاره کرد.
ادبیات ایران پیش از اسلام
در زمان بغتسما (۲۰۵ - ۲۵۹ ه. ق.) شاعری به نام حنظله بادغیسی (ف.۲۲۰) ظهور کرد. در عهد بغتسما محمد بن وصیف و فیروز مشرقی و ابوسلیک گرگانی به سرودن شعر پرداختند.
پيدايش ادب فارسي دوره اسلامي
ادبيات فارسي در دوره اسلامي پس از وقفه‌اي کوتاه، از نخستين سده‌هاي ظهور اسلام با الفباي عربي پديد آمد که در واقع ادامه ادبيات پيش از اسلام بود. بنابراين، مي‌توان گفت فارسي دري، با تشکيل حکومت‌هاي مستقل و نيمه‌مستقل طاهريان، صفاريان و سامانيان در بخش‌هاي شرقي و شمال شرقي ايران پا گرفت و در دوره‌هاي بعد، در داخل فلات ايران گسترش يافت.
در فاصله پايان حکومت ساساني و آغاز کار حکومت‌هاي مستقل و نيمه‌مستقل ايراني، افزون بر نگارش آثار ادبي و ديني به خط و زبان پهلوي ميانه، بسياري از اديبان و دانشمندان ايراني که بيشترشان مسلمان هم شده بودند، آثار ادبي خود را به زبان عربي مي‌نگاشتند که زبان رسمي تمام قلمرو حکومت اسلامي و از جمله سرزمين‌هاي ايراني بود، چنان‌که ابن‌مقفّع و ده‌ها نويسنده ايراني ديگر و بيشتر شاعران ايراني اين دوره از جمله ابونواس اهوازي و بشار بن بُرد اشعار خود را به اين زبان مي نوشتند.
ادبيات فارسي دري بيشتر در مناطق شرقي و شمال شرقي؛ يعني در سيستان و خراسان و و رارود (ماوراءالنهر) پا گرفت و در دوره ساماني، در قلمرو شعر و نثر استقرار و گسترش يافت. در قلمرو شعر و شاعري، شاعران بزرگي چون رودکي (م 329 هـ .ق)، شهيد بلخي (م 325 هـ .ق)، ابوشکور بلخي (م نيمه دوم قرن چهارم) و اندکي بعد فردوسي (م 416 هـ .ق) و در نثر نيز نويسندگاني چيره‌دست و دانشمنداني چون ابوعلي بلعمي (م 363 هـ .ق) و پديدآورندگان شاهنامه ابومنصوري (تأليف: 346 هـ .ق) و مترجمان تفسير طبري (تأليف: 351 هـ .ق) و جز آنان نقش‌آفريني کردند.[1] در ادامه اين مقاله، ادبيات کهن فارسي در دو بخش شعر و نثر بررسي و پس از آن انواع ادبي، از جمله ادب حماسي، ادب غنايي و ادبيات تعليمي معرفي خواهد شد.
شعر
شعر دَري (منسوب به دربار) ابتدا در خراسان و وَرارود، با حمايت اميران ايراني‌دوست ساماني نفوذ و گسترش يافت و آثار و منظومه‌هايي به اين زبان پديد آمد که متأسفانه جز شاهنامه فردوسي، همه آنها از ميان رفته و تنها ابيات و قطعات پراکنده‌اي از آنها در کتاب‌هاي تاريخ و تذکره و لغت‌نامه‌هاي فارسي باقي مانده است.
شاهنامه، با آنکه مربوط به اواخر دوره ساماني است، سرودن ‌آن، پس از سي سال، در دوره غزنوي به پايان رسيد. غزنويان که در اصل قومي بيگانه و در خدمت سامانيان بودند، مانند خداوندگاران خود، براي گسترش شعر فارسي مي‌كوشيدند. به دليل علاقه ويژه آنان به شعر ستايشي و قالب قصيده، قصيده‌سرايي و مديحه‌خواني در دربار غزنه، با حضور شاعران نام‌آوري چون عنصري (م 341 هـ .ق) فرخي سيستاني (م 429 هـ .ق) و منوچهري (م 432 هـ .ق) رونق يافت.
در شعر دوره ساماني، عناصر فرهنگ ايراني بيشتر بود، تا آنجا که شعر اين دوره را بايد ادامه ادب و فرهنگ پيش از اسلام و فرزند راستين آن دانست. ..................

  • مجری کارهای پژوهشی عمومی، علمی پژوهشی و مروری
  • کارهای آماری و تجزیه و تحلیل داده
  • تحلیل کمی و کیفی
  • انجام کلیه خدمات نگارش، ترجمه تخصصی ، ویرایش مقاله ها و پایان نامه ها
  • انجام رفرنس نویسی استاندارد با نرم افزار EndNote
  • آماده سازی پاورپوینت مربوط به ارائه در جلسات و همایشها
  • Tel : 09385735506 - 09118370377
    Email : tahghighnet@yahoo.com
    Telegram : @tahghighnet
    Instagram : tahghighnetinsta
    www.tahghigh.net
    2024 - 2007