جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
نفت از تانکرها، کشتی ها و غیره نشت می کند. نفت در آب حل نمی شود و لایه ضخیمی را روی سطح آب به جای می گذارد. این لایه ضخیم باعث می شود که نور خورشید به آب نرسد، بنابراین گیاهان دریایی از بین می روند و برای ماهی ها و پرندگان دریایی نیز خطرناک می باشد.نفت و مشتقات آن آلودگی های فراوانی به دنبال دارد و به علت آن که جامد نیست به راحتی در آب و در خشکی منتشر می شود. آلودگی های نفتی تنها به کشتی ها مربوط نمی شود، هرچند این آلودگی به نوبه خود از عمده ترین دلایل آلودگی آب ها به شمار می رود. بهره برداری از منابع زیر زمینی نظیر معادن و میدان های نفتی دقت و مهارت فوق العاده ای می خواهد.چنانچه این بهره برداری ها بدون برنامه و نظارت و حضور کارشناسان باشد صدمات جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می کند. به عنوان مثال ایجاد نفت به دلیل آنکه میلیون ها سال طول کشیده و اکثراً در مناطقی است که کمتر تحت نفوذ انسان بوده به مراتب سخت تر از ایجاد نیروگاه جدید است. کمترین حضور انسان بیشترین آلودگی وتغییر را به دنبال دارد. قرار دادن سکوهای نفتی و وسایل حفاری در مناطق دور افتاده نیز باعث تخریب محیط زیست و همچنین تغییر بافت زیستی منطقه می شود.
1- منابع آلودگی نشتهای نفتی ناشی از جنگ: بزرگترین و زیان بارترین آلودگی های نفتی به هنگام وقوع جنگ است. محدوده خلیج فارس به دلیل مشاهده دو جنگ پی در پی طی یک دهه بسیار بدشانس بوده است. جنگ عراق علیه در سال 1980 شروع شد و به مدت 8 سال طول کشید و جنگی که در سال 1991 شروع و 35 روز به درازا کشید.
2- سوانح مربوط به تانکرهای نفتی: حوادث تانکرها تشکیل دهنده بخش مهمی از نشت های نفتی است. هر ساله تعداد زیادی تصادف با حضور تانکرهای نفتی روی می دهد. اکثر این حوادث بدون نشت نفت یا به صورت کم اهمیت بوده و تصادف به محفظه های بار صدمه نزده، شناور صدمه دیده نجات یافتند و یا اینکه محموله آن به تانکرهای دیگر منتقل می گردد. فجایع کشتیرانی اصلی در مورد تانکرها موضوع متفاوتی هستند.هر ساله در حدود 25000 تانکر نفتی از طریق تنگه هرمز عبور نماید که حدود 60 درصد ازکل صادرات جهان است. نفت توسط 34 پایانه اصلی در منطقه صادر می شود. خوشبختانه برای سالهای زیادی منطقه دریایی خلیج فارس از سوانح سوپر تانکرها دور نگه داشته شده است. با این وجود چند سانحه که عمدتاً توسط شناورهای خارج از استاندارد در منطقه دریایی اتفاق افتاده اند که منجر به نشت های نفتی با اندازه متفاوتی در سالهای 1998 و 2000 مطابق جدول زیر شده اند. این حوادث منجر به نشت مجموعاً 9000 تن نفت در محیط زیست دریا گردیدند (2000 و MEMAC)
3- سایر ورودی ها: حوادث منجر به نشت های نفتی از مهمترین سوانح هستند.ترواشهای طبیعی، ریزشهای جوی، تخلیه شهری و حمل و نقل (به غیر از سوانح) مهمترین منشاء ورود هیدروکربنها به دریا هستند. ورود نفت به دریا بر اثر عملیات خصوصاً در حین تولید، حمل و نقل و فرایند نفت اتفاق می افتد.
اگرچه هیدورکربنهای سنگین رسوب کرده نفتی از نظر شدت آلودگی در مقایسه با هیدروکربنهای سبک نفتی (آروماتیکها) از درجه سمیت کمتری برخوردارند اما به واسطه مدت زمان حضور در بستر دریا و مجاورت آن با جانوران کفزی منجر به ورود شبکه غذایی شده و بزرگنمایی بیولوژیک را باعث می گردد. در حالی که آروماتیکها و سایر هیدروکربنهای سبک نفتی علی رغم درجه سمیت زیاد در ساعتهای اولیه نشت استحاله شده و به اتمسفر وارد می گردد. بنابراین هیدروکربن های نفتی چه سبک و چه سنگین می توانند بر روی اکوسیستم های آبی تأثیر مخربی گذاشته و بر روی گیاهان و جانوران منطقه مؤثر باشند.
سواحل صخره ای:سواحل صخره ای بسیار پرانرژی بوده و نفت گسترش یافته سریعاً به وسیله امواج و حرکات آب پاک می گردد. در سواحل با حفاظ بیشتر زمان ابقای نفت طولانی تر بوده و رفع نفت بسیار آهسته و توسط جزر و مد کامل انجام گرفته و در شکاف های حفاظ انرژی امواج به حداقل می رسد. نفت انباشته شده در طول ساحل و یا مناطق بالادست ساحلی تبخیر شده و گلوله های قیری (Tar) نیمه سفتی برجای می گذارد (Heyazy)انواع قابل ملاحظه ای از حیوانات و جلبکهای حساس تر قرمز و سبز در نتیجه تماس با نفت تازه کشته می شوند اما قسمت عمده نفت رسیده به سواحل سوخت بونکر یا نفت خاصی است که برای چندین روز در دریا باقی مانده و اکثر جزء سمی خود را از دست داده است پس تعداد کمی از موجودات زنده را مسموم می کند
بسترهای نرم: نفت گسترش یافته به راحتی از سواحل رسوبی با انرژی پایین پاک نشده و در صورت مایع بودن به داخل بسته فرو می رود. در این جا غلظت پایین اکسیژن برای تجزیه باکتری های نفت مطلوب نبوده و در نتیحه خواص سمی خود را برای مدتی خواهد داشت.
علف های دریایی:علف های دریایی از اجزای بسیار مهم و مولد اکوسیستمهای ساحلی محسوب می شوند. باتلاقهای نمکی، بسترهای علف دریای و در مناطق حاره جنگلهای مانگرو مشابه سواحل گلی بین جزر و مدی نواحی با انرژی کم برای حبس نفت هستند و گیاهان تشکیل دهنده این اکوسیستم تحمل بالایی دارند. این مناطق اکوسیستم های مهمی در مرز میان زمین و دریا می باشند. آنها کنترل کننده فرسایش ساحلی، منبع تولیدات آلی انتقال یافته به دریا بوده و برای مراحل جوانی موجودات دریایی که برخی دارای ارزش اقتصادی هستند تأمین کننده پناهگاه هستند. اثر آلودگی نفتی بر گیاهان یکساله در باتلاقهای نمکی به فصل بستگی دارد. اگر گیاهان در حالت جوانه باشند گل دادن متوقف می شود. اگر گل ها به نفت آغشته گردند به ندرت تولید دانه می کنند و اگر دانه ها نفتی شوند رشد و نمو مختل می گردد.
آثار آلودگی نفتی در دریا را باید به دو نوع درازمدت و کوتاه مدت تقسیم نمود. خفگی ناشی از پوشش لکه نفتی و مسمومیت حاصل از نفت در دسته اول قرار دارند. کاهش در انتقال نور باعث ممانعت عمل فتوسنتز گیاهان آبزی می شود. لایه های نفتی سرعت جذب اکسیژن هوا به وسیله آب را بسیار کند می کند. به اندازه ای که میزان انحلال اکسیژن و در لایه های آب زیر لکه های نفتی حتی از لایه های عمیق آب نیز کمتر است.
پرندگان دریایی:پرندگان دریایی آسیب فراوانی از لکه های نفتی متحمل می شوند. پرهای آنها آغشته به نفت شده و به هم می چسبد و قدرت پرواز آنها را کاهش داده یا غیرممکن می سازد. به علاوه خاصیت عایق بودن پرها از بین رفته و پرنده در معرض سرمای آب قرار گرفته، می میرد.
خزندگان دریایی: لاک پشت های ماده هنگام قرار گرفتن در ساحل که به لکه های نفتی آلوده است دچار مسمومیت می شوند یا این که بر اثر بخارات و گازهای بدست آمده از محیط فاصله گرفته و تخم ریزی نمی کنند. این واکنش نوعی تغییر رفتار بوده که در نهایت باعث عدم موفقیت در تخم ریزی می شود و نسل حیوان در معرض انقراض قرار می گیرد. از سویی وجود آلودی های نفتی در اطراف لانه باعث ایجاد گازها و بخارات و نفوذ آنها به درون تخم شده، باعث خفگی، تجمع در بافت و جهش در نوزاد می شود. همچنین قطره های نفت هم که به شکل امولسیون در محیط دریایی پراکنده اند، به علت شباهت به لارو ژلی فیش ممکن است از سوی نوزادان لاک پشت بلعیده شود.
بی مهرگان: بی مهرگان همچون ماهیان بر حسب نوع نفت، غلظت آن، شرایط اقلیمی و خصوصیات آب و به خصوص مقاومت گونه و شرایط زیستی آن می توانند تحت تأثیر آلودگی نفتی قرار گیرند.