توليد يا فرآوري از اصطلاحات علم اقتصاد است و به معني تهيه کالا و خدمات مورد نياز با استفاده از منابع و امکانات موجود مي باشد. فعاليّت توليدي سلسله اقداماتي است که براي تبديل منابع به کالاهاي مورد نياز صورت مي‌گيرد.توليد يا ساخت نام صنعت بسيار مهمي است که از ماقبل تاريخ ايجاد شد. شايد بتوان توليد را اولين صنعت بشر دانست. نياز به توليد، منجر به پيشرفت تمام رشته‌هاي مهندسي شد.

تولید : تولید یعنی پدید آوردن چیزی از چیزهای دیگر. ویا عملیه بوجود آوردن و افزایش مقدار اموال و خدمات غرض ارضاء خواهشات و رفع نیازمندی های انسان ها را تولید مینامند.

از نظر اقتصاد توليد به مفهوم ساخت کالا يا ارائه خدمات مي‌باشد. خدماتي مانند خدمات ارائه شده بوسيله پزشکان، معلمان، تعمير کاران و ... نيز از نظر اقتصادي کالا به حساب مي‌آيند زيرا همه افراد فوق نيز هدفشان از ارائه خدمت ارضاي نيازهاي ديگ افراد مردم است. از اين گذشته، آنان که در شبکه توزيع به کار اشتغال دارند مانند عمده فروشان و خرده فرو شان و کارکنان در واحدهايي که به حمل و نقل کالا يا مسافر مشغولند نيز بخشي از شبکه توليد به حساب مي‌آيند زيرا توليد کالا تا زماني که کالاها به دست مصرف کننده نرسد کامل نمي‌گردد

عناصر اصلی در تولید

از آن جایی که تولید، یک فرآیند است و فعالیت های انسان در منابع و تبدیل و تغییر در آن موجب آن چیزی می شود که از آن به تولید و فرآوری یاد می شود؛ لازم است که به دو عنصر اساسی در تولید و فرآوری توجه شود.عناصری که برای تولید می توان برشمرد: سرمایه انسانی و مادی است. از سرمایه انسانی گاه به عنوان منابع انسانی یا همان کار یاد می شود. از سرمایه مادی به عنوان منابع مادی و ثروت و مانند آن سخن به میان می آید. اگر دو عنصر سرمایه انسانی و مادی وجود نداشته باشد، هرگز چیزی به عنوان تولید یا فرآوری تحقق نخواهد یافت. از این رو تولید را برآیند طبیعی کار و سرمایه یعنی سرمایه انسانی و مادی دانسته اند؛ زیرا این انسان با عناصری چون خلاقیت، فعل و کار، اندیشه و فکر خود، در منابع مادی تصرف و تغییرات مثبتی را ایجاد می کند که به کالا یا خدمات می انجامد و زمینه بهره مندی بشر از آن کالا را به شکل مناسب و مطلوبی فراهم می آورد.

بنابراین، عناصر اصلی تولید، کار و سرمایه است که می بایست وجود داشته باشد. اختلال و یا فقدان هر یک به معنای فقدان تولید خواهد بود.

بی گمان عنصر اصلی و اساسی در تولیدات اقتصادی و فرآوری محصولات و کالا، منابع انسانی است. این انسان است که با بهره گیری از آن چیزی که به آن منابع مادی، سرمایه و ثروت گفته می شود، تغییراتی در منابع مادی می دهد و تولید و فرآوری را تحقق می بخشد.

هیچ فرآیند تولیدی نیست که به کار انسانی نیازمند نباشد و هیچ تولیدی بدون مشارکت انسان و کار انسانی صورت نمی گیرد. نقش نیروی انسانی از کار بدنی شروع می شود ولی زمانی تولید تحقق می یابد که این کار و فعالیت بدنی انسان با کار فکری و اندیشه ای همراه باشد. در حقیقت تولید اقتصادی از دو نظر به منابع انسانی و کار او بستگی دارد؛ از نظر ایجاد تغییرات به کار بدنی و فیزیکی و از نظر چگونگی تغییرات مثبت به نیروی کار فکری بشر متکی است. از این رو منابع انسانی و کار انسان، مهمترین جایگاه و اهمیت را در تحقق معنا و مفهوم تولید اقتصادی دارا می باشد. تولید اقتصادی تنها زمانی معنا و مفهوم می یابد که کار فکری در کنار کار بدنی انسان، به چیزی که از آن به منابع مادی یاد می شود تعلق گیرد.