بررسی تاثیر افزایش سن در ابتلا به بیماری دیابت در شهر رشت

دیابت یا بیماری قند، یک اختلال متابولیک (سوخت و سازی) در بدن است. در این بیماری توانایی تولید انسولین در بدن از بین می‌رود و یا بدن در برابر انسولین مقاوم شده و بنابراین انسولین تولیدی نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را انجام دهد. نقش اصلی انسولین پایین آوردن قند خون توسط مکانیزم‌های مختلفی است. دیابت دو نوع اصلی دارد. در دیابت نوع یک تخریب سلولهای بتا در پانکراس منجر به نقص تولید انسولین می‌شود و در نوع دو مقاوت پیشرونده بدن به انسولین وجود دارد که در نهایت ممکن است به تخریب سلول‌های بتای پانکراس و نقص کامل تولید انسولین منجر شود. در دیابت نوع دو مشخص است که عوامل ژنتیکی، چاقی و کم‌تحرکی نقش مهمی در ابتلای فرد دارند.

از آنجا که در دیابت سرعت و توانایی بدن در استفاده و سوخت و ساز کامل گلوکز کاهش می‌یابد. از این‌رو میزان قند خون افزایش می‌یابد (هایپرگلایسمی). وقتی این افزایش قند در دراز مدت در بدن وجود داشته باشد عوارض میکرووسکولار دیابت ایجاد می‌شوند که می‌توانند اعضای مختلف بدن همچون کلیه، چشم و اعصاب را درگیر کنند. همچنین دیابت با افزایش ریسک بیماری‌های قلبی عروقی ارتباط مستقیمی دارد. لذا غربالگری و تشخیص زودرس این بیماری در افراد با ریسک بالا می‌تواند در پیشگیری از این عوارض موثر باشد. تشخیص و همچنین غربالگری دیابت با انجام آزمایش قند خون میسر است.

با افزایش سن و رسیدن به سنین 70 ـ 60 سالگی ، بروز دیابت افزایش می‎یابد. در این سنین شیوع دیابت 3 برابر بیش از سنین میانسالی است. شمار افرادی كه با داشتن نیم قرن سابقه دیابت در دهه های هفتاد ، هشتاد و نود عمر خود، سرحال و فعالند رو به افزایش است ولی چه بسا برخی افراد با سابقه 50 ـ 40 ساله‎ی دیابت باید مشكلات مربوط به آسیب ناشی از دیابت و نیز مشكلات مربوط به افزایش سن را بپذیرند. یكی از مشكلات دیابت در افراد مسن آن است كه شخص ممكن است مبتلا به بیماری دیگری نیز باشد كه كنترل قندخون را مشكل تر سازد. به علاوه ممكن است بیمار به علت بالا بودن قندخون در طی چند سال قبل از تشخیص، دچار عوارض دیابت شود و این عوارض در سنین كهنسالی بروز كند.وضعیت سلامت افرادی كه از كودكی مبتلا به دیابت بوده اند ممكن است در سنین بالا به دلیل عوارض دراز مدت دیابت كه در حال پیدایش هستند رو به ضعف بگذارد. اگر فرد دیابتی تحت مراقبت فردی مسئول قرار گیرد و اگر بیمار همكاری خوبی داشته باشد امكان كنترل مناسب قندخون فراهم خواهد بود.

در سیر بیماری دیابت کلیه‌ها طوری آسیب می‌بینند که قادر به تصفیه کامل خون نیستند. بنابر‌این مواد زاید در بدن تجمع پیدا می‌کنند و در صورت عدم درمان کلیه‌ها به سمت نارسایی پیش می‌روند و حتی ممکن است نیاز به پیوند یا دیالیز پیدا شود.میزان قند خون، ژنتیک و فشار خون در بروز این عارضه دخیل است. بنابراین هرچه کنترل قند و فشار خون بهتر باشد، احتمال بروز این عارضه کمتر می‌شود. نشانه‌ها و علایم این عارضه خیلی دیر خود را نشان می‌دهند و گاه خیلی هم اختصاصی نیستند؛ مانند به خواب نرفتن، کم‌اشتهایی، احساس ناراحتی در معده و ضعف و اختلال تمرکز. چند راه کاهش این عارضه، کنترل فشار خون، کاهش وزن، خوردن نمک به مقدار کم، پرهیز از مصرف سیگار و دخانیات و ورزش منظم است و در صورت کافی نبودن این روش‌ها پزشک برای شما دارو تجویز می‌کند.

هدف اصلی : هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر افزایش سن در ابتلا به بیماری دیابت می باشد.

1 ) بررسی تاثیر سبک زندگی افراد و افزایش سن بر میزان ابتلا به دیابت

2 ) بررسی تاثیر رژیم غذایی افراد و افزایش سن بر میزان ابتلا به دیابت

3 ) بررسی تاثیر جنسیت افراد و افزایش سن بر میزان ابتلا به دیابت

سوالات تحقیق : افزایش سن چه تاثیری در ابتلا به دیابت دارد؟

1 ) سبک زندگی افراد و افزایش سن چه تاثیری بر میزان ابتلا به دیابت دارد؟

2 ) رژیم غذایی افراد و افزایش سن چه تاثیری بر میزان ابتلا به دیابت دارد؟

3 ) جنسیت افراد و افزایش سن چه تاثیری بر میزان ابتلا به دیابت دارد؟