

بحث اقتصاد رسانهای این است که گردانندگان رسانهها با بهرهگیری از منابع موجود چگونه خواستهها و نیازهای اطلاعاتی و سرگرم کننده مخاطبان را برآورده میکنند؛ ین علم عوامل مؤثر در تولید خدمات و کالاهای رسانهای و تخصیص این تولیدات را برای مصرف بررسی میکند.
در عصر حاضر رسانهها یا سازمانهای مطبوعاتی برای کسب درآمد سبکها و شیوههای مختلفی را به کار میبرند:
برخی مدیران در کنار چاپ روزنامه با راهاندازی و تهیه دستگاههای چاپ و تأسیس سازمان چاپ و انتشارات سعی دارند از طریق چاپ سایر جراید و مجلات به سمت درآمدزایی حرکت کنند. برخی با ادغام یا چند سازمان مطبوعاتی یک شرکت مطبوعاتی را راهاندازی میکنند و با توجه به امکانات متفاوتی که هر یک از شرکا دارند، سعی میکنند بهنحوی به کسب و کار و درآمدزایی بپردازند.
شیوههای جدید برای مدیریت بر اقتصاد رسانه، ظهور سازمانهای مطبوعاتی در قالب هلدینگ یا کارتلهای مطبوعاتی است که سعی دارند نه فقط در زمینه روزنامه بلکه در شاخههایی همچون چاپ کتاب، چاپ و توزیع روزنامه و مجله، تولید و توزیع کاغذ و... فعالیت کنند. اینگونه از مدیریت بر اقتصاد رسانه برای نخستین مرتبه در دهه70 میلادی یکی از ابتکارات برادران راکفلر در آمریکا بود. آنچه بهعنوان راهبرد و راهکار رهایی مطبوعات ایران از کمند مشکلات مالی و اقتصادی مطرح است، بهرهگیری از سبکهای رایج یا استفاده ترکیبی از این شیوههاست.
اقتصاد رسانه حوزهای از مطالعات نظری و علمی است که از دهه 70میلادی بهشدت مورد توجه محققان اقتصاد و رسانه قرار گرفته است. در این حوزه عوامل تأثیرگذار اقتصادی و مالی بر فعالیتهای ارتباطی، سازمانها و بنگاههای رسانهای و صنایع ارتباطات مطالعه میشود.
شایان ذکر است که اکثر تجزیه و تحلیلها بر مبنای الگوهای اقتصادی، بهخصوص اقتصاد خرد با اضافه کردن برخی از ویژگیهای کالاهای رسانهای بوده است. دراین رهگذر جریان عرضه و تقاضا در بازار تولید و پخش محتوای رسانهای با کمک ابزارها، الگوها و روشهای تجزیه و تحلیل اقتصادی مورد توجه قرار میگیرد. در نتیجه پارادایم حاکم بر این مطالعات، نظریههای اقتصادی وبهخصوص اقتصاد نئوکلاسیک است و نظریههای ارتباطات و رسانهای نقش قابل توجهی در این مطالعات نداشتهاند.
مقالهای را که تریوتلر از دانشگاه بوهاس ویمر برای ارائه در دانشگاه واشنگتن نوشته است، نگاهی متفاوت به اقتصاد رسانه دارد. وی در این مقاله ابتدا یک مدل لایهای رسانهای را که در دانشگاه بوهاس توسعه یافته است بهعنوان مبنای نظری رسانهای معرفی میکند و هریک از لایههای آن را با نظریههای اقتصادی ارتباط میدهد.
در مورد تولید و عملکرد رسانهها باید گفت: نخستین بازار کالایی که رسانهها در آن شرکت دارند بازار تولیدات رسانهای است که شامل سرگرمی و اطلاعاتی است که در روزنامه، مجله، کتاب، برنامههای رادیویی، تلویزیونی و خدمات کابلی عرضه میشود و به مصرفکنندگان و مخاطبان داده میشود.