

در بحث گردشگری یکی از موضوعات قابل توجه که به توسعه یا رکود این بخش میانجامد همانا تاکید بر بحث حمل و نقل است. خدمات حمل و نقل زیر ساخت مهم گردشگری است .با توسعه روز افزون وسایل ارتباط جمعی ؛ گسترش ارتباطات ماهواره ای و افزایش دانش علمی ؛ توسعه صنایع حمل ونقل و دیگر صنایع مرتبط با صنعت گردشگری ؛ بروز پدیده های فردی و اجتماعی ؛ خستگی مضاعف روحی و فیزیکی حاصل از کار و فعالیت روزانه در آحاد جامعه و به منظور حصول آرامش و رفع خستگی از فعالیتهای روزمره و یا به منظور تجارت و کسب و کار یا تحصیل و پژوهش امروزه حجم بسیار بالایی از سفرهای کوتاه و بلند مدت در سراسر کره خاکی ما و در آینده ای نه چندان دور خارج از آن از تمامی نقاط به تمامی مقاصد اعم از دور و نزدیک انجام می پذیرد.
و این به معنای حجم غیر قابل تصوری از سرمایه و نیروی کار در گردش است که از این راه با ایجاد ارزش افزوده ضمن برخورداری از منافع مادی قابل توجه باعث شناخت متقابل فرهنگ و تمدن ملل گردیده و همزیستی و صلح را برای تمامی ساکنین این دهکده جهانی به ارمغان خواهد آورد.
صنعت گردشگری به عنوان بزرگ¬ترین و متنوع¬ترین صنعت در دنیا به حساب می آید. بسیاری از کشورها این صنعت پویا را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی می دانند، به ویژه در کشورهای در حال پیشرفت ، یعنی در آنجا که شکل های دیگر اقتصادی مثل تولید یا استخراج از نظر اقتصادی به صرفه نیست یا نقش چندان مهمی در صحنه تجارت و بازرگانی ندارند، به توسعه صنعت گردشگری توجه زیادی می شود.یکی از مهم ترین زیرساخت های صنعت گردشگری حمل و نقل بوده به نحوی که جهانگردی را به عنوان پرنده ای می شناسند که حمل و نقل بال های آن بوده و ضعف و یا نبود آن به منزله عدم توانایی پرواز آن پرنده می باشد .
آن طور که از اطلاعات گذشته بر می آید ، حمل و نقل و گردشگری از دیرباز تأثیر متقابل ویژه ای بر یکدیگر داشته اند به نحوی که عدم توسعه هر یک باعث عدم پیشرفت دیگری گردیده است و تأثیر حمل و نقل بر پیشرفت و توسعه گردشگری بسیار بیشتر و مشخص تر می نماید .
حمل و نقل يكي از شاخص هاي مهم در رشد و توسعه اقتصادي و اجتماعي هر كشور بوده و صنعت حمل و نقل به عنوان شريان حياتي كشور از جايگاه ويژه اي برخوردار است. گيلان با حمل و نقل روان و خوب مي تواند استان برتر كشور محسوب شود و زمينه توسعه صنعت، اقتصاد، كشاورزي و گردشگري در گيلان فراهم گردد. با اشاره به اينكه وجود جاذبه هاي گردشگري و جذب خيل عظيم مسافران، نياز به صنعت حمل و نقل در استان چند برابر مي شود ، براي رسيدن به اقتصادي سالم، با ثبات و پايدار، ايجاد يك سيستم حمل و نقل گسترده و مطمئن از نيازهاي اوليه اجتماعي انكارناپذير به شمار مي رود. تشكيل شركت هاي حمل و نقل و توانمند را باید يكي از نيازهاي ضروري استان دانست و بايد حمل و نقل را با نيازهاي روزانه به طوري كه با دنيا قابل رقابت باشد تطبيق دهيم .ظرفيت حمل و نقل زميني با حجم ترافيك عمومي در استان تناسب ندارد. ايجاد يك شبكه مطمئن حمل و نقل در برنامه ريزي هاي اقتصادي كشور ضروري است و اين ويژگي براي كشور ما با موفقيت جغرافيائي ممتاز، با اهميتتر جلوه ميكند.
گيلان باوجود قابليت هاي گردشگري بسيار زياد از موقعيت نسبتا ضعيفي از نظر جذب گردشگر برخوردار بوده است. عدم موازنه ميان دو استان مهم شمالي يعني گيلان و مازندران به گونه اي فاحش بوده است و گيلان بايد اين عدم موازنه را به هم بزند. احياي گردشگري گيلان نياز به يک عزم ملي دارد براي توسعه حمل ونقل عمومي و تسهيل ارتباطات مسافرتي ميان گيلان و ساير مناطق ايران به ويژه پايتخت و نيز توسعه اماکن گردشگري اين استان است. از آنجا که نقش حمل و نقل به عنوان يکي از 4 رکن اساسي در گردشگري انکار ناپذير است، بدين جهت در استان گيلان معادل 1300 ميليارد ريال (منبع) براي توسعه و بهبود زيرساختهاي حمل و نقل در نظر گرفته شده است که ساخت و احداث آزادراه رشت- قزوين، جاده آستارا به چابکسر و طرح هاي دورن شهري از جمله اين طرحها مي باشد.
سیستم حمل و نقل در قلب صنعت گردشگری قرار دارد. این سیستم رابط بین مقصد، میهمانخانه، جاذبهها و سایر مکانهای گردشگری میباشد. کارآیی، راحت بودن و میزان سلامت و امنیت این سیستم تعیین کننده نوع تجربه و منفعتی است که از سفر به دست میآیند(چاک وای، 1385: ص66).
رابطه مثبتی بین افزایش کمی و کیفی زیرساختها و تعداد گردشگران وجود دارد. بسط و گسترش ارتباطات وسایل مدرن حمل و نقل، توسعه هواپیمایی و فرودگاهی و بهرهبرداری از راههای خوب ارتباطی (راهآهن، قطار شهری و نظیر اینها) بر استقبال گردشگران به مقاصد خواهد افزود(غفاری، 1381: 222 ).
شاید یکی از تسهیلات مهم برای گردشگران، آسانی ورود به یک کشور یا منطقه باشد تعداد و موقعیت مکانی فرودگاهها، بندرها و توسعه جادهها و دیگر شبکههای حمل و نقل از اهمیت اساسی برخوردار است. گردشگران گاهی برای رسیدن به مقصد و بازگشت ازطریق ترکیبی از حمل و نقل هوایی – دریایی یا هوایی – زمینی بهره میبرند. همچنین معمولاً گردشگران مبادی ورودی – خروجی مختلفی را در بازدید از یک مقصد انتخاب میکنند (داسویل، 1997: 60).