از میان تمامی ملتهای قدیم جهان ،کمتر ملتی را مانند ایران می توان یافت که دارای سابقه ی ممتد ادبی و آثار مختلف دل انگیز به لهجه ها و سبکهای گوناگون باشد . از قدیمیترین آثار ادبی یعنی گاثه های زرتشت تا جدید ترین آثار جان بخش پارسی همه جا و همیشه پرتو روح خلاق و ا ندیشه

ایرانیان هویدا ا ست .مجموعه ی کتب و منظومه هایی که از حدود هزار سال قبل از میلاد مسیح تا امروز که نزدیک به دو هزار سال میگذرد ،یعنی در فاصله ای قریب به سه هزار سال شمسی در این کشور به زبانهای شما لی یا اشکانی ، پهلوی ساسانی ، سغدی ، طبری ، کردی ، پارسی دری پدید آمده از حد شمار بیرون نیست . همچنین ملت ایران در ایجاد یکی از مهمترین ا د بیا ت جهانی یعنی ادبیات عرب نیز سهم و الایی داشته ا ست . چنانکه ادبیات عرب تجدد و ترقی خود را در بسیاری موارد مرهون ایرانیان ا ست.بدون شک تاریخ ادبیات ایران در هر یک از ادوار مختلف ، تحت تاثیر وضع سیاسی و اجتماعی و دینی و علمی پدید آمده ا ست که مطالعه ی هر کدام از آنها از جنبه ی خاص خود مورد توجه می باشد .

سبک شعر فارسی دری را از نیمه دوم قرن سوم تا پایان قرن پنجم سبک خراسانی می نامند. از آنجا که نخستین آثار نظم و نثر زبان جدید فارسی بعد از اسلام در ناحیه خراسان بزرگ پیدا شد، به سبک این آثار، خراسانی گفته اند. خراسان بزرگ شامل خراسان کنونی، ا فغانستان و تاجیکستان کنونی، سرزمین های ماورا النهر و ترکستان... هم بود، از این رو در بحث های تاریخ ادبیات و سبک شناسی حدود نیم قرن پیش گاهی به سبک خراسانی، سبک ترکستانی هم گفته اند.

زبان فارسی در این دوره زبان مادری گویندگان است یعنی گویندگان این دوره بر خلاف دوره های بعد زبان فارسی را از روی آثار ادبی از خود نمی آموختند، از این رو زبان ایشان طبیعی و ساده و روان است و در آن تعقید و ابهام نیست. اما اگر امروزه برای ما برخی از لغات آن مهجور و دشوار می نماید، به سبب آن است که خراسان بزرگ منطقه بسیار وسیعی بود و لهجه های مختلفی چون سعدی و خوارزمی در آن رایج بود. شعر این دوره مشتمل بر مجموعه ای از لغات است بسا مد آن در دوره های بعد کم می شود و یا یکسره از بین می روند:

برخی از لغات پر استعمال این سبک از نظر فکری هم جا لب اند.

1.شعر این دوره شعری شاد و پر نشاط ا ست و روحیه تساهل و خوشباشی را تبلیغ می کند و از محیط های اشرافی و گردش و تفریح و باغ و بزم سخن می گویند.

2.شعری واقع گرا ست و اوضاع دربارها، محیط زندگی، روا بط ارباب و کنیز و غلام، تفریحات و ماوقع لشکر کشی ها و جنگ را منعکس می کند به طوری که از برخی از اشعار عنصری می توان لشکر کشی و حوادث جنگی را به نحو دقیق تاریخی استخراج کرد و در آن از امور ذهنی و خیالی خبری نیست.

3.شاعران با معارف پیش از اسلام آشنا هستند.

4.معشوق مقام والایی ندارد و حتی گاهی مقام او پست ا ست. این مشخصه از مشخصا ت بارز این سبک ا ست.

5.جنبه های عقلانی و تعادل بر جنبه های احساسی و اغراق چیره ا ست.