اولين رد پاي قانون در تبليغات پزشكي را ميتوان در سال 1320 يافت. در ماده چهارم قانون، طرز جلوگيري از بيماريهاي آميزشي و بيماريهاي واگيردار مصوب 11 خرداد ماه 1320 آمده است: «پزشكان يا متصديان ساير فنون پزشكي كه به وسيله تبليغات بياساس موجب گمراهي بيمار آميزشي ميشوند يا به وعدههاي دروغ بيمار را از درمان صحيح باز ميدارند مانند اينكه معين كنند در مدت چند روز بيمار را درمان كرده و يا با بستن پيمان يا انتشار آگهيهايي كه مخالف اصل پزشكي است، بيمار را فريب دهند، به حبستأديبي از دو ماه تا يك سال و يا به پرداخت كيفرنقدي از 200 ريال تا 2000 ريال محكوم ميشوند.»قانون بهداشت شهري مصوب 29 بهمن ماه 1329 يكي از نخستين قوانيني است كه به طور مشخص به بحث تبليغات پزشكي ميپردازد.
در سال 1339 اولين قانون نظام پزشكي پس از كش و قوسهاي ده ساله به تصويب مجلس رسيد.به موجب ماده 11 اين قانون تخلفات حرفه پزشكي و مجازاتهاي انتظامي و تعقيب و طرز رسيدگي به آن تخلفات و اجراي احكام مربوطه بر عهده آييننامهاي گذاشته شد كه هيأت مديره مركزي نظام پزشكي آن را تنظيم و وزارت بهداري براي تصويب كميسيونهاي مشترك دادگستري و بهداري مجلسين تقديم كند. بر اين اساس بود كه آييننامه انتظامي پزشكي در سال 1348 به تصويب مجلس شوراي ملي رسيد.به موجب ماده 12 اين قانون هر نوع تبليغ گمراهكننده از طريق وسايل تبليغاتي مانند راديو و تلويزيون و آگهي در جرايد و نصب آگهي در اماكن و معابر ممنوع است.در ماده 13 اين قانون انتشار مقالات و گزارشهاي پزشكي و تشريح مطالب فني و حرفهاي كه جنبه تبليغاتي گمراهكننده داشته باشد، ممنوع شده است
پس از پيروزي انقلاب اسلامياولين بار در قانون تشكيل سازمان نظام پزشكي جمهوري اسلامي ايران مصوب سال 1369 در خصوص تبليغات پزشكي تصميماتي گرفته شده است. براساس ماده 3 وظايف و اختيارات سازمان، اظهار نظر مشورتي در تنظيم ضوابط تبليغاتي و آگهيهاي دارويي و مواد خوراكي و آشاميدني و آرايشي و بهداشتي و امور پزشكي به مراجع ذيربط از وظايف سازمان عنوان شده است. همچنين تدوين مقررات و ضوابط خاص صنفي مربوط به استاندارد كردن تابلوها و سرنسخههاي مؤسسات پزشكي و پزشكان و شاغلان حرفه پزشكي و وابسته پزشكي به اين سازمان سپرده شده است.بر اساس بند 2 ماده 3 قانون تشكيل سازمان نظام پزشكي جمهوري اسلاميايران، مصوب دي ماه سال 1374، تنظيم دستورالعملهاي تبليغاتي و آگهيهاي دارويي و مواد خوراكي و آشاميدني و آرايشي و بهداشتي و امور پزشكي و اعلام به مراجع ذيربط جزو وظايف اين سازمان قرار گرفت. همچنين بر اساس بند 3 همين ماده، تدوين مقررات و ضوابط خاص صنفي مربوط به استاندارد كردن تابلوها و سرنسخههاي مؤسسات پزشكي و پزشكان و شاغلان حرفپزشكي و وابسته پزشكي نيز بر عهده سازمان نظام پزشكي قرار گرفت.بر اساس آيين نامه انتظامي رسيدگي به تخلفات صنفي و حرفهاي شاغلان حرفههاي پزشكي و وابسته كه در سال 1378 به تصويب هيأت وزيران رسيد، جذب بيمار به صورتي كه مخالف شؤون حرفه پزشكي باشد و همچنين هر نوع تبليغ گمراه كننده از طريق رسانههاي گروهي و نصب آگهيدر اماكن و معابر، خارج از ضوابط نظام پزشكي ممنوع است