

صرع اختلال مزمن و طغیان عمل مغزی است که به علت تخلیه الکتریکی نامتعارف و متناوب نورونهای مغز پیدا میشودو علائم آن حملات ناگهانی و موقت بیهوشی و تشنج متناوب با فواصل سلامت ظاهری است. گاه علت صرع وجود یک اختلال ساختمانی در مغز است اما در اغلب موارد هیچ علت خاصی یافت نمیشود. در برخی از کودکان مبتلا، حملات تشنجی به دنبال یک محرک حسی مثل نورهای درخشان و شدید بروز میکنند و در برخی دیگر هیچ عامل شروع کنندهای وجود ندارد. در صرع نشاندار حملات ناگهانی را میتوان در یکی از چندین علت شناخته شده جستجو کرد که شامل تومورهای مغزی ، بیماریهایی که بر رگهای خونی مرکزی اثر میگذارند و انواع سموم میباشد. به غیر از صرع علل متعدد دیگری نیز برای تشنج وجود دارد که یکی از آنها تب بالاست (تشنج ناشی از تب). از آنجا که صرع بهدلیل نوعی عارضه مغزی است، همین عارضه میتواند بر مناطق دیگر مغزی و یا روانی بیمار اثر گذاشته و نشانهها و حالات عاطفی مانند افسردگی ، اضطراب ، سستی ، وسواس ، عصبانیت ، حالات تهاجمی و مشکلات دیگری ایجاد نماید. مصرف داروهای ضدصرع نیز موجب بروز بعضی عوارض عاطفی، روانی و رفتاری میشود.
بیماری صرع در اثر بروز نوعی نارسایی در سیستم عصبی بدن می باشد. افرادی که مبتلا به این نوع بیماری هستند در هنگام بروز حمله رفتارهایی را به طور غیر ارادی از خود بروز می دهند . این رفتار ها می تواند زمینه ساز ناراحتی های روانی و روحی بسیار بر شخص مبتلا داشته باشد. شخص در بعد از حمله با توجه به مجموعه اتفاقاتی که برای وی رخ داده در درون خود احساس ناراحتی بسیار عمیقی می کند که در عمق روح و روان وی ریشه دوانده و احساس ضعف عمیقی در خود خواهد داشت که می تواند زمینه ساز بسیاری از مشکلات روحی و روانی در شخص مبتلا به صرع باشد.
از طرفی با توجه به اینکه بیماری صرع نوعی اختلال در سیستم عصبی و ناتوانی در مغز می باشد. بیماران مبتلا به صرع بسیار بیشتر زمینه ابتلا به انواع اختلالات روحی و روانی را در خود دارند.
مساله اصلی در این تحقیق بررسی رابطه میان افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به بیماری صرع می باشد.
افسردگی و اضطراب یکی از مهمترین عوامل بروز اختلال در زندگی فردی و اجتماعی می باشد.در واقع بروز این دو می تواند زمینه ساز بسیاری از ناتوانی ها در فرد شده و موجب ناتوانی فرد در انجام فعالیتها و کارهای فردی و اجتماعی گردد. افسردگی بزرگترین و شایع ترین بیماری روانی قرن حاضر و در واقع از اولین اختلالات روانی است که از دیر باز مورد توجه حکیمان و پزشکان بوده است. افسردگی یکی از اختلالات خلقی است که با درجات مختلف از غمگینی، یاس و ناامیدی، تنهایی، شکست و تردید و احساس گناه همراه است، افسردگی یکی از بیماری های رایج است که اکثر مردم جهان به آن مبتلا هستند و تا حدی آن را به عنوان «سرماخوردگی روانی» نام می برند، این بیماری توانمندی انسان را در رفتار و عملکرد تفکر و احساس تحت تأثیر قرار می دهد فرد به نوعی منزوی و گوشه گیر می شود و ارتباط فرد با اطرافیان کاهش می یابد.
در خصوص اضطراب به كسي مضطرب ميگويند كه دچار انتظار به ستوه آورنده ميشود، افراد دچار اختلال اضطراب مدام منتظر يك اتفاق و خبر بد هستند و نگرانيها و اضطرابي دارند كه لزوما وجود خارجي ندارد، اين نوع اضطراب غيرحقيقي و دائمي به مرور ميتواند حتي به فرد آسيبهاي جسماني نظير مشكلات گوارشي يا پوستي بزند و سبب ميشود فرد خلق تحريكپذيري پيدا كند. هر دو عامل اضطراب و افسردگی می تواند زمینه ساز بسیاری از مشکلات برای فرد مبتلا باشد. بنابراین در افراد مبتلا به صرع که زمینه ابتلا به این اختلال روانی را دارند می بایست توجه لازم را نمود تا از بروز افسردگی و اضطراب در آنها جلوگیری شود.