جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
مرکز بین المللی حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری در 14 اکتبر 1966 کار خود را آغاز کرد. قراردادی بین دولتها و اتباع دیگر دولتهای طرف قرارداد (سرمایه گذاران خارجی) بسته شد که بر اساس آن این مرکز عهده دار حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری بین آنها شد . به هر حال همانطور که از نام و عنوان این مرکز دریافت می شود ، مرکز بین المللی حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری به رسیدگی و قضاوت در خصوص هر نوع اختلافات و شکوائیه های مربوط به سرمایه گذاری میپردازد. البته مرکز در صورتی به انجام این امر می پردازد مه طرفین دعوا در مورد مراجعه به مرکز توافق نظر داشته باشند. حل و فصل اختلافات در قالب دو شکل ، مصالحه و حکمیت(داوری) صورت میگیرد و البته این مراجعه کنندگان به مرکز هستند که طبق درخواستشان مشخص میکنند ، اختلاف در قالب کدامیک از دو شکل مذکور ، مصالحه و یا حکمیت ، حل و فصل گردد. در خصوص این مطلب توضیحات بیشتری ارائه خواهد شد.
به علاوه مرکز به جهت گسترش سرمایه گذاری در زمینه قانون سرمایه گذاری خارجی یک سری مطالعه و تحقیق و فعالیتهای انتشاراتی انجام می دهد. مقر مرکز بین المللی حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری در ادارات بانک جهانی است. البته محل مرکز می تواند با تصویب حداقل دو سوم آرای هیئت اجرایی به محل دیگری منتقل شود.
اعضای مرکز بین المللی حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری حق عضویت یا سهمیه ای خاص نمیپردازند . در ابتدای تأسیس مرکز در چهاردهم اکتبر 1966 20 کشور جهان اساسنامه آن را امضا کردند اما با گذشت زمان تعداد اعضای آن افزایش یافته است. تعداد اعضای این مرکز در سال مالی 1992 با به عضویت در آمدن آلبانی، شیلی،چک و اسلواکی،استونی و تانزانیا به 99 کشور رسید. عضویت در مرکز برای کلیه کشورهای عضو بانک جهانی آزاد است و با تصویب دو سوم آرای هیئت اجرایی قطعیت می یابد. خروج از مرکز آزاد است و پس از شش ماه از دریافت یادداشت کشور خواهان خروج از مرکز توسط دبیر کل مرکز ، خروج عضو قطعیت می یابد.لازم به ذکر است که جمهوری اسلامی ایران عضو مرکز بین المللی حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری نمیباشد.
مرکز بین المللی حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری به مانند سایر سازمانهای گروه بانک جهانی دارای ارکانی است. ارکان مرکز متشکل از هیئت اجرایی، دبیرخانه، کارکنان و گروههای مشورتی است.
هیئت اجرایی: کشور های عضو برای تشکیل هیئت اجرایی مرکز بین المللی حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری نمایندگانی معرفی میکنند. اگر کشوری شخص معینی را به عنوان نماینده خود در هیئت اجرایی معرفی نکند ، به طور اتوماتیک نماینده کشور مذبور و علی البدل او در هیئت نمایندگان بانک جهانی ، نماینده آن کشور در هیئت اجرایی خواهد بود. هیئت اجرایی مرکز بالاترین رکن تصمیم گیری در مرکز است.
رئیس هیئت اجرایی: رئیس هیئت اجرایی مرکز همان رئیس بانک جهانی یعنی رئیس هیئت مدیره بانک جهانی است ولیکن در شورای اداری مرکز حق رأی ندارد . رئیس هیئت ارایی ، رئیس اجلاس سالیانه مرکز نیز میباشد. اجلاس سالیانه هیئت اجرایی همزمان و در همان محل تشکیل اجلاس سالانه بانک بین المللی ترمیم و توسعه ، تشکیل می شود.
وظایف هیئت اجرایی مرکز بر طبق ماده شش اساسنامه آن عبارت است از:دبیر خانه: مرکز بین المللی حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری دارای یک دبیر کل و یک یا چند معاون دبیر کل است. این افراد توسط هیئت اجرایی مرکز برای مدت حداکثر شش سال انتخاب می شوند.
مرکز ارشد ترین عضو مرکز و نماینده حقوقی مرکز است. همچنین دبیر کل مرکز انجام کلیه امور اداری را، مانند نصب و عزل کارکنان، به عهده دارد.
گروههای مشورتی: دو گروه مصالحه دهندگان و داوران تشکیل دهنده گروههای مشورتی مرکز میباشند. از آنجا که افراد دو گروه مصالحه دهندگان و داوران می بایست به داوری و حل و فصل اختلافات حقوقی ناشی از یک سرمایه گذاری میان یک دولت عضو و سرمایه گذار خارجی بپردازد، لذا ضرورت امر ایجاب میکند که افراد گروههای مذکور، اشخاص وارد و متخصصی در امور مالی، بازرگانی، صنعتی و به خصوص حقوقی باشند. به همین دلیل در دو گروه مصالحه دهمدگان و داوران اشخاص متخصص و خبرهای انجام وظیفه میکنند.
در هر یک از دو گروه مصالحه دهندگان و داوران، چهار نفر از طرف هر کشور عضو و ده نفر از طرف رئیس هیئت اجرایی رکز ، معرفی می شوند. اعضای گروههای مذکور(گروههای مشورتی) برای دوره های 6 ساله انتخاب میشوند و یک فرد می تواند برای هر دو گروه مصالحه دهندگان و داوران معرفی شود.
حل و فصل اختلافات ناشی از یک سرمایه گذاری توسط یک سرمایه گذار خارجی در یک کشور دیگر ، به دو صورت مصالحه و یا حکمیت صورت می گیرد. هرگاه مسئله برای حل و فصل به صورت مصالحه به مرکز ارجاع شود نمیتواند به طرق دیگر ، دنبال گردد. مگر اینکه روی این مطلب بین طرفین توافقی صورت گرفته باشد.