

يكي از اصول عمده فلسفه ساخت گرايان در تعليم و تربيت ، اهميت دادن به محيط فعال يادگيري است . براي استفاده از يادگيري فعال بايستي كلاس درس را در گروه هاي كوچكي از دانش آموزان كه بتوانند به صورتي هماهنگ با يكديگر كار كنند ، راهبردهاي يادگيري خود را غني سازند و شرايطي را بوجود آورند كه مشاركت در اطلاعات و عمل امكان وقوع داشته باشد سازماندهي نمود ( مهجورو همكاران – 1375 - ص 265 ) نظر همياري براي يادگيري محتواي درسي و آماده سازي شاگردان براي شهروندي و يك زندگي خوب اجتماعي ، نظري بسيار قديمي است كه ميتوان آن را در آثار ارسطو و افلاطون و فيلسوفان رم همچون ماركوس اورليوس و در آثار صاحب نظران دورة رونسانس مانند جان آموس كمينوس يافت. جان ديويي اين مفهوم را در خلال نيمه اول قرن بيستم به خوبي معرفي مي كند . همياري بموجب نظر ديويي بعنوان اولين اساس و پايه تحول تعدادي از الگوهاي آموزشي و فعاليت انجمن پيشرو در آموزش و پرورش محسوب ميشود و از دوره فعلي تحقيق و رشد الگوهاي اجتماعي در آموزش و پرورش حمايت مي كند . ( بهرنگي – 1380 - ص 58 ) در رويكرد تعاملي دانش آموزان از طريق همكاري و مشاركت در قالب گروه ها به يادگيري مي رسند و در قبال يادگيري احساس مسئوليت مي كنند . زماني كه همكلاســانشان نياز به كـــمك داشته باشند به كمك مي شتابند و موفقيت ديــگران موفقيت آنها و شكست ديگران شكست آنها محسوب ميشود . اين رويكرد موجب يادگيري عميق تر و خلاقيت و نوآوري بيشتر شاگردان مي شود (به نقل از شافر 2001 - ص 13)
تمايز بين يادگيري تعاملي با ساير فعاليتهايي كه جنبه كار گروهي دارند تنها از طريق تعريف مشخصه هاي يادگيري تعاملي امكان پذير است . در اين زمينه نظريه پردازان مختلف هر يك مشخصه هايي براي يادگيري ي ذكر كرده اند .
فعاليتهاي گروهي زماني شكل همياري به خود مي گيرد كه اعضاي گروه همه باور كنند كه موفقيت هريك ، در گرو موفقيت فرد فرد اعضاي گروه است . بنابر اين براي تحقق هدفهاي گروه ، اين همبستگي از راههاي گوناگوني مانند : تقسيم كار ، توزيع منابع آموزشي و تعيين نقش افراد در گروه امكان پذير است
مسئوليت فردي به اين معني است كه هريك از افراد ، خود را موظف بداند در مورد تكاليف تعيين شده براي گروه ، به خوبي مطالعه كند و آنها را انجام دهد تا ياد بگيرد . زيرا او مسئوليت آموزش ساير اعضاي گروه را نيز بعهده دارد . بنابر اين ، تمام اعضاي گروه تلاش مي كنند كه تكاليف تعيين شده را هرچه بهتر انجام بدهند تا نسبت به مسئوليت آموزشي خود كوتاهي نكرده باشند .
در يادگيري به روش همياري گروهي ، پشتيباني ، تشويق و كمك همه افراد گروه به يكديگر اهميت زيادي دارد . اين باور و اعتماد ، عامل محرك فعاليتهاي گروهي و مشوق تلاشهاي فردي در گروه است . از اين رو ، اعضاي گروه را بايد به مشاركت در بحث ها و تبادل نظر ها با يكديگر تشويق كرد 4 – مهارتهاي اجتماعي
بخش مهم همياري در يادگيري ، آموزش مهارتهايي است كه براي مشاركت مؤثر افراد در فعاليت هاي گروهي لازم است . معلم بايد مهارتهاي درون گروهي و مهارتهاي اجتماعي از قبيل ارتباط اعضاء با يكديگر را مشخص كند . برخي از اين مهارت ها عبارت است از : پيگيري وظايف و پا به پاي گروه حركت كردن ، فهميدن پاسخ هاي گروه و موافقت آگاهانه افراد با آنها ، احترام گذاشتن به نظريه هاي اعضاي گروه ، گوش دادن به فردي كه در حال سخن گفتن در گروه است ، آرام و ملايم حرف زدن در گروه ، نقد و بررسي نظريه هاي ارائه شده به جاي انتقاد از افراد و ........ . معلمان بايد اين مهارتها و نظاير آن را ، كه براي پرورش رفتارهاي اجتماعي دانش آموزان ضروري است ، به آنان آموزش دهند . ( اسلاوين 1990 )
در پايان هر فعاليت گروهي به دانش آموزان فرصت داده شود نحوه همكاري و همياري گروه خود را بررسي و تحليل كنند و پس از ارزشيابي ، طرحهايي نيز براي بهبود كار گروهي ارائه دهند