

از آغاز دهه 1990 اين اتفاق نظر بين صاحبنظران جهان بوجود آمده كه سازمانهاي مشتري گرا و بازارگرا در بازارهاي جهاني موفق ترند، پيترز و واترمن در كتاب در جستجوي كمال ، مايكل پورتر در كتاب مزيت رقابتي كشورها بر اين نكته تاكيد داشتند كه موفقيت رقابتي در زمينه بازاريابي به شناخت درست بازارها ، مشتريان و رقباء بستگي دارد، از طرف ديگر كتب شكست هاي كلاسيك در بازاريابي محصولات اثر دونالد دبليو هندون در سال 1989 و اشتباهات بازاريابي اثر آر اف هارتكي در سال 1992 منبع اصلي شكست سازمانها را نداشتن شناخت كافي از مصرف كنندگان و بازارها بيان كرده اند[3]؛ لذا بدون داشتن دانش و اطلاعات كافي درباره بازار، تصميم هاي بازاريابي اتخاذ شده به نتيجه مطلوبي نخواهد رسيد، ممكن است محصولات جديدي به بازار عرضه شوند درحاليكه تقاضاي آنها ناچيز و اندك باشد در نتيجه با شكست مواجه شوند ممكن است محصولات به اشتباه به بازارهاي به ظاهر جذاب عرضه گردند درحاليكه مصرف كنندگان بازار ديگر آن محصولات را بيشتر مي پسندند و... اغلب اين عواقب نتيجه تصميم هاي بازاريابي اتخاذ شده بر اساس اطلاعات نادرست يا ناقص است [10]. از طرف ديگر اطلاعات بيش از حد نيز درست به اندازه اطلاعات ناقص و نادرست دردسر ساز خواهد بود؛ لذا در اين زمينه بايد از سيستمي استفاده نمود كه اطلاعات لازم را در زمان مناسب به كاربران مربوطه گزارش نمايد. امروزه بازاريابان از كمبود اطلاعات صحيح يا زيادي اطلاعات غلط شكايت دارند مشكل مديران امروز كمبود اطلاعات نيست بلكه آنها غرق در اطلاعات هستند براي رفع اين مشكل يك سيستم اطلاعات بازاريابي خوب بايد از يك سو بين اطلاعات مورد نياز مديران و از سوي ديگر اطلاعاتي كه فراهم كردن آن عملاً ممكن است تعادل برقرار سازد. در سيستم اطلاعات بازاريابي جمع آوري صرف داده ها مد نظر نبوده و اين كار در تواناي تصميم گيري مديران هيچ بهبودي ايجاد نخواهد كرد. تجزيه و تحليل داده ها و اطلاعات چيزي بيش از توانايي جمع آوري و خواندن صحيح ستوني از اعداد ، درصد و ... مي باشد. اين داده هاي زماني مناسب خواهد بود كه بدانيم از كجا و چگونه بدست آمده اند؟ و تاثير آن روي موقعيت هاي بازرگاني بررسي و آزمون شود[5].
فيليپ كاتلر سيستم اطلاعات بازاريابي را به عنوان يك ساختار مشتمل بر افراد ، تجهيزات و رويه هاي براي جمع آوري ، طبقه بندي ، تحليل ، ارزيابي و توزيع اطلاعات بهنگام دقيق و مورد نياز تصميم گيرندگان بازاريابي تعريف نموده است. يك سيستم اطلاعاتي بازاريابي ، نه تنها مي بايستي به عنوان مركزي براي ذخيره سازي تمام اطلاعات وابسته و مرتبط با مشتريان شركت باشد بلكه بايد توانايي جمع آوري ، ذخيره سازي و تجزيه و تحليل اطلاعات مربوط به آميخته بازاريابي ، رقباء ، متغيرهاي كلان محيطي و اطلاعات و اسناد و مدارك داخلي شركت را نيز دارا باشد[9].
اطلاعات بازاريابي شامل تحليل رفتار مشتري و بازار ، تجزيه و تحليل استراتژي بازاريابي ، تحليل سياست هاي مالي ، سياست ها و روش هاي قيمت گذاري ، روش توزيع ، تحليل رقباء و ... مي گردد.
اسناد و اطلاعات داخل شركت : جداول و نمودار ها ، صورت هاي مالي شركت ، اطلاعات فروش شركت و .... از جمله اين اطلاعات مي باشند. اسناد و اطلاعات داخل شركت عموماً براي مقاصد ديگر تهيه مي گردد و معمولا جزء اطلاعات ثانويه محسوب مي گردند براي اينكه در تصميم گيري هاي بازاريابي استفاده شوند مي بايستي از ديد بازاريابي مورد تحليل قرار گيرند؛ لذا دسترسي به سيستم و بانك اطلاعاتي كه اين اطلاعات را بشكل سيستمي ذخيره نموده تا در زمانهاي مورد نياز تحليل هاي لازم بعمل آيد يكي از ضروريات يك اداره بازاريابي مي باشد[11].
بازاريابي هوشمند : در اين روش مديران بايد از حركات رقباء ، نياز جديد مشتريان ، مشكلات توزيع كنندگان و ... اطلاع يافته و به بهترين روش به هر يك از آنها پاسخ دهند. مديران بازاريابي معمولا بازاريابي هوشمند را از طريق خواندن كتب ، مجلات و نشريات تجاري ، صحبت با مشتريان ، عرضه كنندگان ، توزيع كنندگان و عوامل بيروني ديگر به اجرا در مي آورند .
تحقيقات بازاريابي : تحقيقات بازاريابي فرايند شناسايي و تعريف فرصت ها ، تهديدات و مشكلات بازاريابي ، زير نظر گرفتن و ارزيابي فعاليت ها و عملكرد هاي بازاريابي و همچنين انتقال يافته ها و كاربردها به مديريت مي باشد[7] .
نقش تحقيقات بازاريابي برقراري پيوند بين مشتري يا مصرف كننده ئ سازمان از طريق اطلاعات است. از اين طلاعات براي شناسايي و بيان مساله بازاريابي ، ارائه ، اصلاح ، و ارزيابي امور و … به منزله يك فرايند استفاده مي شود. تحقيقات بازاريابي در فرايند تاثيرگذاري خود باعث شناخت بهتر از نقاط قوت و ضعف سازمانها شده و زمينه هاي تشخيص فرصتها و تهديدهاي بازاربه عنوان محيط بيروني سازمانها را فراهم مي آورد. تحقيقات بازاريابي، افزون بر آگاهي دادن به مديران درمورد خواستها و نياز مشتريان، در جهت پاسخ گويي به نيازهاي اطلاعاتي درباره شركتهاي رقيب، كالاهاي مشابه، فن آوريهاي نوين شيوه هاي مناسب توزيع، فروشندگان كالا و خدمات، منابع اوليه جديد به منظور كاهش هزينه هاي توليد بر مي آيد تا بنگاه هاي توليدي بتوانند حضوري موفق تر در عرصه رقابتي بازار داشته باشند [2].
امروزه ايجاد يك پايگاه داده ها براي ثبت اطلاعات بازاريابي به عنوان يكي از موارد مهم در ايجاد و بهره گيري از سيستم اطلاعات بازاريابي مي باشد. مسئوليت و نقش سيستم اطلاعات بازاريابي از يك سيستم صرفاً جمع آوري اطلاعات به فرايند ايجاد اطلاعات از طريق ارتباطات نزديك با مشتري گسترش يافته است. توسعه توانايي هاي لازم براي شناسايي مشتريان ، رتبه بندي و طبقه بندي معاملات مشتريان در طي زمان و آگاهي از اينكه مشتريان چه كالاها و خدماتي ممكن است خريد نمايند و ... همگي با هم دستورالعمل جديدي را در بسياري از فعاليت ها و بازاريابي تحقيقات بازاريابي شكل مي دهند كه اين دستورالعمل مي تواند تركيبي از فعاليت هاي بازاريابي بشكل مرسوم ( سنتي )و ايجاد يك پايگاه اطلاعاتي توسعه يافته باشد [8].
چهار سيستم اطلاعاتي بازار متداول وجود دارند كه شركت ها براي عقب نبودن از تحولات روز بازار از آنها استفاده مي كنند:
مديران بازاريابي و فروشندگان براي اينكه بدانند چه چيزي با چه سرعتي در چه محلي به كدام مشتري بفروش مي رسد به سيستم سوابق داخلي نياز دارند طرح چنين سيستم هايي بنحوي كه اطلاعات درست در زمان مورد نياز در اختيار كاربران مورد نظر قرار بگيرديكي از وظايف كليدي بازاريابي در هر شركتي است.
طراحي بانك هاي اطلاعاتي بازاريابي كه بتواند از اطلاعات مربوط به مشتري بيشترين استفاده را ايجاد كند مستلزم آن است كه به چند مسئله اساسي توجه داشته باشد كه عبارتنداز : هزينه جمع آوري داده ها و اطلاعات ، مزاياي اقتصادي استفاده از اين داده ها و اطلاعات ، توانايي شركت در به روز كردن اين اطلاعات و پيشرفت هاي سريع در تكنولوژي كه بهره برداري حداكثر از اين داده ها و اطلاعات را ممكن و ميسر مي سازد.
اطلاعات رقابتي روشي است منظم و اخلاقي براي جمع آوري و تجزيه و تحليل اطلاعات مربوط به فعاليت هاي رقباء و تغييرات تجاري و كاري مرتبط با آنها . مهمترين منابع اطلاعات رقابتي عبارتنداز گزارش هاي سالانه و گزارش هاي مالي شركت ها ، سخنراني هاي مديران ، اسناد دولتي ، بانك هاي اطلاعاتي اينترنتي و ... .
امروزه در كشورهاي پيشرفته نرم افزار هاي كاربردي متعدد كم هزينه وجود دارد كه اطلاعات مربوط به اسامي و مشخصات كارفرمايان و همچنين انواع تماس هايي كه با هر يك از آنها حاصل مي شود را به روز مي كنند؛ لذا بيشتر شركت هاي كه به روش فروش مستقيم ، محصولات خود را بفروش مي رسانند از چنين سيستم هاي استفاده مي كنند[1].
به زعم ونوس ، ابراهيمي و روستا سيستم اطلاعاتي بازاريابي سه جزء بشرح زير دارد:
سيستم ذخيره و كسب اطلاعات : از ابتداي ترين نوع سيستم هاست ستاده اين سيستم اطلاعاتي است كه قبلاً در آن ذخيره شده است سيستم نظارت بر اطلاعات : سيستم نظارت بر اطلاعات سيستم پيشرفته تري است كه هدف از طرح آن ارائه اطلاعاتي به مديريت درخصوص رخدادهاي روزمره ، مانند ميزان فروش ، سهم بازار ، سطوح روزانه توليد و ميزان موجودي است . سيستم تجزيه و تحليل اطلاعات : سيستم تحليلي ، پيشرفته ترين نوع سيستم هاست كه به پرسش هاي پيچيده تر تصميم گيرنده مانند پرسش هاي مربوط به علت وقوع حوادث و پيامدهاي مسيرهاي عملياتي پاسخ مي دهد[3].