

روستای سیاهمزگی یکی از جا های زیبا ،دیدنی ونادر در شهرستان شفت ، استان گیلان می باشد که در منطقه ای کوهستانی قرار دارد. آب و هوایی خنک ، معتدل و طبیعتی زیبا و جذاب دارد که دل هر بیننده ای را به خود جذب می کند. مناطق کوهستانی سیاهمزگی بسیار زیبا و دیدنی و دست نخورده می باشد.ییلاق های سیاهمزگی از جمله سوته، دایله سر، گمبو، شمشیرژن لاس، و... جاه های گردشگری و تفریحی در فصل بهار و تابستان می باشد که از تمام نقاط کشور و حتی خارج از کشور به دیدن این مناطق می روند. وجود دو مرقد پر فیض آقا سید کاس آقای واحدی و سید رضی حالات معنوی مردم این روستا را دو چندان کرده است. سالانه تعداد زیادی ازمردم استان برای زیارت به مرقد ایشان شرف یاب می شوند. سیاهمزگی از روستاهای بخش احمدسرگوراب شهرستان شفت است.
سیاهمزگی، منطقۀ بزرگ و نامداری در 17 کیلومتری جنوب غربی شهرستان شفت است که چهار روستای علی سرا، توسَه، خُرَّمکَش و مَزگَدا را در برگرفته است. جغرافیای طبیعی و اقتصادی – انسانی آن، جای کاوش فراوان دارد و بسا که پیشینۀ تاریخی آن نیز رازهای فراوان در سینه داشته باشد؛ زیرا این خطه، خاستگاه مردان نامآور و بزرگی در بستر دین و دانش و سیاست بوده است؛ ولی با این همه، شناخته بودن این منطقه در سراسر گیلان و بلندای نام آن نزد شمار دیگری از هممیهنان، به ویژه پایتختنشینان، نه از روی کتابها و نوشتارهای شناساگر و نه به خاطر آوازۀ دانشوران و ادیبان و مدیران و حاکمان برخاسته از این سرزمین و نه به خاطر حماسههای آن، بلکه به خاطر « پنیر سیاهمزگی» است که محصول ویژۀ دامی و فرآوری شده در همین منطقه است.
روستای سیاهمزگی دارای سوغات های زیادی است که می توان در روستا تهیه کرد. سوغاتی هایی مانند پوشاک،صنایع دستی و خوراک که این سوغاتی ها می توانند سادگی مردم تالش و سیاهمزگی را کاملا آشکار سازد.چون در زمان های قدیم شغل مردم روستا چوپانی بوده بیشتر این سوغاتی ها به شغل چوپانی مربوط می شود. این سوغاتی ها بسیار زیبا بوده و معرف قوم تالش بوده.
کتیل نوعی صندلی است که از چوب ساخته می شود.کتیل صندلی ای است که مردم روستا در مواقع مختلفی از آن استفاده می کنند. مانند زمانی که می خواهند شیر گاو را بدوشند و یا زمانی که در کنار آتش نشسته اند و همچنین در کار های دیگر شکل ظاهری کتی بدین صورت است که در قسمت نشیمنگاه آن دو تخته چوب صورت شکل هفت بهم متصل شده اند و دو تخته دیگر هم به عنوان پایه در زیر نشیمنگاه قرار دارد و همچنین یک تخته چوب که دو پایه را بهم متصل می کند. همچنین ساختن کتیل بسیار دشوار بوده و دارای فونون خواصی است که بیشتر پیرمردان روستا آنرا بلد بوده. در زیر تصویری از یک کتیل را برای شما به نمایش گداشته ام تا شکل ظاهری آن آشنا شوید. به زودی فیلمی از ساخت این نوع صندلی در سایت قرار میدهم.
یکی دیگر از سوغاتی که می توان از این روستا تهیه کرد نوعی عصا است که از چوب درخت ازگیل ساخته می شود و به آن فِتِرَ لِس (fetera les) گفته می شود.این نوع عصا که عموما چوپان ها از آن استفاده می کنند دارای قدرت بسیار زیاد و همچنین استحکام بسیار زیادی است شکستن این چوب بسیار دشوارتر از شکستن سنگ است.
پاتون به نوعی جوراب گفته می شود که با نخ های کلاف بافته می شود. این جوراب که بسیار پا را گرم می کند مورد استفاده تمامی پیر مرد ها و پیر زن های روستا است. پاتون را زنان روستا می بافند و منبع درامدی برای خانواده است.یکی از صحنه های جالبی که می توان در خانه های این روستا دید جمع شدن زنان در کنار هم و بافتن این جوراب است.پوشیدن این جوراب ها به تازگی در بین مردم شهری نیز رواج پیدا کرده و در فصل زمستان افراد زیادی از این نوع جوراب استفاده می کنند. این جوراب به دو حالت جوراب کوتاه و جوراب ساقدار است.
پنیر سیامزگی یکی از سوغات مهم شهرستان بسیار سرسبز و زیبای شفت است که طرفداران زیادی دارد. شفت شهرستانی بسیار سرسبز و جلگهای در گیلان است که از شمال شرق به رشت و از جنوب و جنوب شرق به زنجان و شهرستان رودبار و از غرب به فومن و صومعهسرا محدود میشود. شفت به لحاظ ناهمواریها شامل مناطق جلگهای، کوهپایهای، شهرستانی جنگلی و کوهستانی است که مهمترین ارتفاعات آن امامزاده ابراهیم (ع) است. آب و هوای این منطقه مانند آب و هوای کل استان بسیار معتدل و دلنشین است و در مناطق کوهستانی جای خود را به آب و هوای معتدل کوهستانی میدهد. چنار رودخان، شیخمحله و سیامزگی مهمترین رودخانههای شفت هستند و رودخانه سیامزگی از کنار شفت و روستای خرمکش و پایینتوسه عبور میکند.تولید پنیر سیامزگی یکی از محصولات و سوغات این ناحیه است که از شیر بز و گوسفند و گاو تهیه میشود. شهرستان شفت با مساحت 681.3 کیلومتر مربع شامل دو شهر شفت و احمدسرگوراب و دو بخش مرکزی با 55 آبادی و چهار دهستان است.ملاسرا، جیرده، نصیر محله و چوبر مهمترین دهستانهای شفت هستند و جمعیت این شهرستان طبق آخرین آمار بالغ بر 63 هزار نفر است.
ساکنان این شهرستان اغلب در روستاها زندگی میکنند و قومیت و زبان اصلی مردم در مناطق کوهستانی شفت تالشی و در قسمتهای جلگهای گیلکی است. شفت به لحاظ اقتصادی به کشاورزی و دامپروری و یا صنایع وابسته به این دو متکی است به طوری که برنج از جمله محصولات این منطقه و پس از آن باغداری و پرورش دام و طیور، زنبورداری، شیلات و پرورش آبزیان و کرم ابریشم نیز از دیگر فعالیتهای جاری در این شهرستان است. تولید خشکبار به ویژه شاه بلوط و صیفیجات، گل و گیاهان زینتی «گل محمدی گیلده» نیز از دیگر منابع درآمد مردم این منطقه است. وجود شهر صنعتی با 43 واحد صنفی و بازارهای هفتگی مانند یکشنبه بازار چوبر، دوشنبه بازار شفت و چهارشنبه بازار نصیرمحله نیز در فعالیتهای اقتصادی مردم این منطقه نقش دارد. پنیر سیامزگی و برنج پشتهسرا مهمترین سوغات این منطقه هستند و شالبافی، گلیمبافی، حصیربافی و ابریشمبافی نیز از صنایع دستی این شهرستان است. شفت با داشتن جاذبههای گردشگری تاریخی، طبیعی، زیارتی، آبشارها و استخرهای طبیعی یکی از دیدنیترین شهرستانهای گیلان است به طوری که پل تاریخی لیشاوندان، مجموعه باستانی کمسار، روستای ملل چاله بیجارسر از جاذبههای تاریخی گیلان در این ناحیه قرار دارند.
آبشار دودزن خرمکش، لاس پشت، دیواکل، آبشار توسه، وزنهبن سفیدمزگی و دیواندره از مهمترین آبشارهای این منطقه هستند که هر ساله در روز طبیعت پذیرای مسافران و مهمانان نوروزی فراوانی است.