جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
نفت یکی از منابع مهم درآمدی برای کشورهای صادرکننده نفت و همچنین ماده خام اصلی در فرآیند تولید در کشورهای واردکننده نفت می باشد. نوسان های قیمت نفت می تواند موجب بی ثباتی در متغیرهای کلان در هر دو گروه از کشورهای صادرکننده و وارد کننده نفت شود. نوسان های قیمت نفت می تواند به دلیل وابستگی زیاد آن به درآمدهای نفتی، آثار ویژه ای بر اقتصاد ایران داشته باشد.بازار نفت به دلیل عدم امید به کشف منابع جدید، کمبود سرمایه گذاری در تولید نفت و گاز به ویژه در اوپک، رشد تقاضای نفت کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور و بحرا ن های سیاسی و نظامی در سطح جهان مورد تاکید است . با توجه به نوسان های قیمت نفت و بی ثباتی در بازار نفت جهانی، مطالعه شوک های قیمتی نفت مورد توجه اقتصاددانان کلان قرار گرفته است.به دلیل متکی بودن بودجه دولتی ایران به درآمدهای نفتی، تغییرات در قیمت نفت تاثیر قابل ملاحظه ای بر اقتصاد ایران دارد . در ایران 80 تا 90 درصد درآمدهای صادراتی و 40 تا 50 درصد بودجه سالانه دولت را درآمدهای نفتی تشکیل می دهند. منبع اصلی کمک های مالی و یارانه ها،درآمدهای نفتی است . پس درآمد حاصل از صدور نفت خام به طور غیرمستقیم بر دیگر فعالیت های اقتصادی نیز تاثیرگذار است.
اقتصاد در دولت محمود احمدی نژاد بر اساس وعده‌ها و نظرات محمود احمدی نژاد دچار تغییراتی شد. او برنامه‌های اقتصادی خود را بر اساس آنچه اقتصاد اسلامی و اقتصاد عدالت محور می خواند اجرا کرد. طرح بنگاه‌های زود بازده، واگذاری طرح ها بدون انجام مناقصه به شرکت های نیمه دولتی، ایجاد صندوق مهر رضا، طرح مسکن مهر، هدفمندی یارانه ها، تزریق سالانه 26 درصد نقدینگی به اقتصاد و انحلال شورای برنامه ریزی از جمله اقدامات اقتصادی دولت او بود.
پس از روی کار آمدن دولت احمدی نژاد یکی از اولین کارهای دولت در عرصه اقتصاد ادغام سازمان مدیریت و برنامه ریزی در نهاد ریاست جمهوری بود؛ در حالیکه طرفداران دولت آن را انقلاب بروکراتیک می نامیدند منتقدان دولت آن راپایان برنامه ریزی علمی می دانستند.
طبق آمار منتشر شده از سوی موسسه شفافیت بین‌المللی، فساد مالی در ایران در دولت نهم و دهم افزایش پیدا کرد، بطوری که رتبه ایران از لحاظ شفایت مالی در کمتر از سه سال از رتبه 93 در سال 2005 به رتبه 141 در سال 2008 رسید.
در سال 83 کشور پس از پشت سر گذاشتن سالهای متمادی با تورم 15 تا 18 درصد، روند نزولی نرخ تورم آغاز شد؛ نرخ تورم در سال 84 به 11.2 درصد رسید اما این نرخ پایداری جندانی نداشت و در سال 87 با توجه به حجم بالای تزریق نقدینگی در اقتصاد، به 25 درصد رسید. روند تورم در ایران پس از آن نزولی بود و در اواسط سال 89 نرخ تورم برای اولین بار به گفته بانک مرکزی تک رقمی شد.