روابط عمومی صدا و سیمای استان گیلان- روش تحقیق

وظیفه روابط عمومی صدا و سیمای استان گیلان

در اوایل قرن گذشته (قرن 20) فرهنگ غالب این بود که روابط عمومی قوی کارکردش این است که بتواند خوب پنهان کاری کتد، واقعیت ها را کتمان کند، بتواند خوب بر ضعف ها و نارسایی ها سرپوش بگذارد و بتواند به قول معروف نازیبایی را زیبا جلوه دهد. این روابط عمومی در آغاز هزاره سوم نیاز به بازنگری دارد. روابط عمومی امروز هم خودش و هم دستگاه هایش و هم مدیرانش باید بپذیرند که نقششان مدیریت تولید، پردازش و توزیع اطلاعات است.بنابراین اگر صداقت و وجدان کار در نزد روابط عمومی ها نباشد جامعه ملی و جهانی دچار انحراف شده و به بیراهه می روند. امروز عصر گشودگی و علنی شدن است، عصر گشودگی یعنی عصر روابط عمومی. در عصر روابط عمومی بیش از هر زمان باید شفاهیت و صداقت حاکم باشد و دانستن و آگاهی داشتن از آنچه در پیرامون انسانها می گذرد حق مسلم آنهاست و می بایست به رسمیت شناخته شود.

ایجاد ارتباط بین مدیران و مسئولان با مخاطبان منجر به این می شود که مخاطبان نظر متفاوت و بهتری نسبت به مدیران و مسئولین پیدا کنند که این ارتباط توسط دایره روابط عمومی در صدا و سیمای استان گیلان برقرار می شود و در اصل کار روابط عمومی ایجاد این ارتباط است.به صورت خلاصه شده کار روابط عمومی بهتر و راحت تر رسیدن سازمانها به اهدافشان از راه برقراری ارتباط موثر با مردم و دادن اطلاعات صحیح و واقعی است. روابط عمومی دارای پتانسیل و قدرت زیادی برای ایجاد نگرش مثبت در جهان می باشد و همچنین دارای قدرت ایجاد نگرش منفی و عدم اعتماد می باشد.امروزه به متخصصان روابط عمومی نیازمندیم تا برای بهتر شدن روابط اهالی دنیا به آنها کمک و آنها را توجیه کنند. روابط عمومی ها تلطیف کننده رابطه ها هستند.

روابط عمومی در صدا و سیمای استان گیلان چالش بزرگ و فرصت مغتنمی برای افزایش فهم میان مردم است. اگر بخواهیم عملکرد روابط عمومی اثر گذار باشد باید واقعیت ها را انعکاس دهد. اگر می خواهیم روابط عمومی تاثیر پایداری داشته باشد، باید بدانیم ما انتقال دهنده اطلاعات واقعی سازمان به مخاطبان می باشیم و سخنگوی روسای خود نیستیم. مدافع سازمان هستیم نه مدافع مدیر سازمان. چیزی که ما افراد شاغل در روابط عمومی به آن نیاز داریم این است که چگونه سازمان خود را به اعتبار پایداری برسانیم چیزی که من فکر می کنم برای رسیدن به آن باید تلاش کنیم. ادعاهای ما درباره سازمانی که در آن کار می کنیم باید قابل قبول و باورکردنی باشد وگر نه مردم آنرا باور نمی کنند . ما در تله پیام رسان و مبلغ بودن گرفتار می شویم.