

وجود ارتباطات موثر وصحيح در سازمان، همواره يكي از اجزاي مهم در توفيق مديران به شمار آمده است. تجربه ثابت كرده است كه اگر ارتباطات صحيحي در سازمان برقرارنباشد گردش امور مختل و كار ها آشفته مي شوند. بدون وجود سيستم ارتباطي موثر در سازمان، مدير قادر نخواهد بود وظايفش را به نحو مطلوبي به انجام رساند.ارتباط تار و پود سازمان را به هم پيوند داده و موجب يكپارچگي و وحدت سازمان ميگردد، مسووليت ايجاد ارتباطات درست در سازمان به عهده مديريت است ومنظوراز مديريت، كليه سطوح، از مقامات بالا تا مراتب پايين سازماني است ازاينرو مديريت ها بايد از كم و كيف فرآيند ارتباط آگاه بوده و نحوه برقراري ارتباط موثر رابدانند كه خوشبختانه با همه پيچيدگي هايي كه در رفتار آدمي مشاهده مي شود و نيز با همه بياعتمادي هايي كه در زمينه پيش بيني نتايج ارتباط وجود دارد، مي توان موجباتي را فراهم كرد تا ارسال و دريافت پيام، روشن تر، دقيق تر و صحيح تر انجام گيرد؛ بنابراين در اين مقاله ما نگاهي به برخي از مواردي كه در مورد ارتباط اثر بخش مطرح هستند داريم.
ارتباط عبارتست از فراگرد انتقال اطلاعات (پيام) از فردي(فرستنده پيام) به فرد ديگر (گيرنده پيام) .
مدل هاي ارتباطي انواع گوناگوني دارند و نخستين كسي كه ارتباط را به صورت يك مدل ارائه داد ارسطو بود، وي هرارتباطي را داراي سه جزء گوينده، گفتار و مخاطب مي دانست، به نظر صاحب نظران ، كامل ترين مدلي كه عناصر ارتباط را در بر دارد مدل هفت عنصري زير است3.
- رمزگذاري: تبديل معني مورد نظر در پيام انتقالي به سمبلها و نمادهاي مناسب.
- كانال: وسيله لازم جهتانتقال پيام كه مي تواندامواج صوتي(ارتباطات شفاهي)،نوشتهها (ارتباطات كتبي) و نور (ارتباطات ديداري) باشد.
- رمز خواني : درك و تجزيه و تحليل پيام رمزي(سمبليك) ارسال شده و دريافت معني مورد نظر فرستنده.
- پارازيت : پارازيت مانع ارتباطي است كه در جريان ارتباط ممكن است پديد آيد.
- بازخورد : پاسخ يا عكس العملي است، از گيرنده پيام، بعد از درك و ارزيابي پيام دريافت شده كه دوباره به منبع اوليه پيام بر ميگردد و به اين شكل فرآيند ارتباط تداوم مي يابد.