جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
مهمترين انگيزهها و هدف‌هاي نهضت اسلامي در بحرين را به حاكميت خاندان آل خليفه ارجاع داد كه مردم بحرين هيچ گاه موافق حاكميت خاندان آلخليفه نبودهاند و دلايل اين نارضايتي را بايد در دو امر ملاحظه كرد:
۱) خاندان آل خليفه بحريني نيستند بلكه از اقليت سني مذهب مهاجري هستند كه در پي اختلافات مذهبي با قبيله "بني كعب " در زمان رياست "شيخ نصرالله خان " والي منصوب "كريم خان زند " بربحرين، از كويت وارد بحرين شده‌اند.
۲) به قدرت رسيدن خاندان آل خليفه براساس خواست و رضايت مردم صورت نگرفته ، بلكه آل خليفه قدرت را در بحرين در دست گرفته و با پذيرفتن تحت الحمايگي انگليس در سال ۱۸۲۰ قدرت را حفظ كرده است.
آل خليفه در سال ۱۸۲۰با انعقاد پيماني با انگليس، اداره گمركات ، تجارت و امنيت داخلي و خارجي خود را به مأموران اين كشور سپرد. تحتالحمايگي بحرين در سال ۱۸۸۰ با امضاي پيمان زير مورد تائيد مجدد قرار گرفت: "من عيسي بن آل خليفه شيخ بحرين بدين وسيله خودم و جانشينانم را در برابر دولت انگليس متعهد مي‌سازم كه از مذاكره يا انعقاد هر نوع پيمان با هر كشور يا دولتي غير از بريتانيا و بدون موافقت دولت نامبرده خودداري كنم و به هيچ دولتي جز بريتانيا اجازه تأسيس نمايندگي سياسي يا كنسولي را ندهم. "
به اين ترتيب انگليس در سال ۱۹۱۹ تحت الحمايه بودن بحرين را به صورت رسمي اعلام كرد و از آن پس بحرين تحت سرپرستي يك مستشار انگليسياداره ميشد، اين مسأله منجر به قيام ناكام مردم بحرين در سال۱۹۵۱ شد كه طي آن مردم خواهان اخراج "بل گراو " حاكم انگليسي بحرين شدند. پس از استقلال بحرين نيز وابستگي رژيم آل خليفه به استعمارگر جديد يعني آمريكا ادامه يافت و اين وابستگي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران وجنگ اوّل و دوم خليج فارس شديدتر شد. اعتراف سخنگوي كاخ سفيد مبني بر اين كه "اگر كمك‌هاي دولت بحرين نبود، به هيچ وجه قادر به مقاومت و ماندن در خليجفارس نبوديم "، مؤيد اين وابستگي مضاعف است.
بازگشت تبعيديان، آزادي زندانيان سياسي، لغو ممنوعيت تشكيل احزاب و فعاليت‌هاي سياسي مذهبي، آزادي بيان و مطبوعات، توقف دستگيري آزاديخواهان و لغو سانسور، مهمترين خواسته هاي سياسي مردم بحرين را تشكيل ميدهند و براي تحقق اين خواسته بارها دست به قيام زده‌اند. بهعنوان مثال در ۱۹۳۸ كارگران بحرين خواهان تشكيل مجلس و اتحاديههاي كارگري شدند و در تظاهرات مشابهي در سال ۱۹۶۵حق برگزاري گردهمايي سياسي و آزادي زندانيان سياسي به خواسته‌هاي قبلي اضافه شد. حتي طي سال‌هاي۱۹۹۲ و ۱۹۹۵ مردم بحرين با برپايي تظاهرات و راهپيمايي، خواستار تشكيل مجدد مجلس شدند كه در سال ۱۹۹۲ منحل شده بود.
خاندان حاكم بر بحرين براي تضمين تداوم حاكميت خود با كمك غربي‌ها به تغيير ارزش‌هاي اسلامي بحرين مبادرت كرد. علاوه بر آن ساخت "پُل فهد " يعني تنها پل ارتباطي دريايي بحرين و عربستان به گسترش فساد در بحرين افزوده است. زيرا حدود هشت هزار تن از كاركنان خارجي مؤسسات عربستان كه امكان فساد برايشان در آن كشور ميسر نيست در ايام تعطيل براي خوشگذراني به بحرين سرازير ميشوند كه همين موضوع بر ميزان نارضايتي‌ها در اين كشور افزوده است.