تأثیر معنویت و آثار معنوی بر پایداری خانواده

بحران معنويت و ضرورت طرح آن در دنياي معاصر

چالش دنياي مدرن و بحران خانواده

لزوم تبيين معنويت و دين در خانواده

اهميت خانواده در اسلام

معنويت و استحكام خانواده

تمايزات جامعة ديني و غربي در بحث خانواده

انگيزه‌هاي تحكيم خانواده

قدمت مفهوم معنويت همزاد با خلقت انسان است و در تعريف مفهوم آن بايد گفت: معنويت آن جنبه از حيات فردي و جمعي است كه بيانگر رابطه‌اي آگاهانه است كه فرد، در ارتباط با امور متعالي (the transcendant) دارد. پيش‌فرض اين مفهوم اين باور است كه امور متعالي وجود دارند و روح بشر مي‌تواند با آن ارتباط برقرار كند. 1

به عبارتي معنويت نحوه‌اي از مواجهه‌ با جهان هستي است كه نتيجه‌اش اين است كه حالت هاي نفساني نامطلوبي مانند غم و اندوه، نااميدي، دلهره و اضطراب، احساس سرگشتگي و سردرگمي، احساس بي‌معنايي و بي‌هدفي و.... تا آنجا كه امكان‌پذير است در انسان پديد نمي‌آيد اين نحوه مواجهه موجب رضايت باطن مي‌شود. 2

بنيان گذاران اديان و مذاهب همگي از دين همان معنويت را مي‌خواسته‌اند و در واقع به اين معنا معنويت باطن اديان است.

معنويت دارای جلوه های متعددی در زندگی بشر می باشد.

- اعطای روحيه شهامت، شجاعت و فداكاري

معنويت نفس را از قيد و بند سلطة ديگران آزاد مي‌كند و به انسان گوشزد مي‌كند كه بخشندة عمر خداست و فداكاري و شجاعت چيزي از عمر او نمي‌كاهد، طبق آیه قرآن ؛

ما كان لنفس ان تموت الاّ باذن الله كتاباً مؤجلاً (آل عمران/145)

و هيچ كس را نسزد كه بميرد مگر به فرمان خداوند وقت آن را دقيقاً در مدت مشخص و محدودي ثبت و ضبط كرده است.

- اعتقاد به رزاقيت حق تعالي

روزي دهنده‌اي كه تحت تأثير هيچ انسان حريص و ناخشنودي قرار نگرفته و هيچ‌كس او را از كارش منصرف نمي‌كند.

و ما منْ دابةٍ في الارض الا علي الله رزقُها و يعلم مستقرها و مستودعها كلُّ في كتاب مُبين. (هود/6)

هيچ جنبده‌اي در زمين نيست مگر اينكه روزي آن برعهدة خدا است و محل زيست و دفن او را مي‌داند همه اينها در كتاب روشني است.

- اطمينان قلبي و آرامش روحي

الذين امنوا و تطمئِنُّ قلوبُهم بذكر الله الا بذكر الله تطمئنُّ القُلُوب. (رعد/28)

آن كساني كه ايمان مي‌آورند و دلهايشان با ياد خدا سكون و آرامش پيدا مي‌كند. بدرستي كه دلها با ياد خدا آرام مي‌گيرند.

هو الذي انزل السيكنة في قلوب المؤمنين ليزداد و ايماناً مع ايمانهم. (فتح/4)

خداست كه به دلهاي مؤمنان آرامش و اطمينان خاطر داده است تا ايماني برايمان خود بيفزايند. اچنین انسانی خود را از دام شهوات نفساني و ماديات و لذتهاي زودگذر دنيايي مي‌رهاند و سعادت و خوشبختي را در عفت، پاكدامني، شرافت و برپايي جامعه‌اي سالم و انساني مي‌داند و خود را متوجه كارهايي مي‌كند كه به خير و صلاح خود و جامعه مي‌باشد.