نور یکی عوامل غیر زنده اکوسیستم است که نقشی مهم در غذاسازی تولید کنندهها دارد. درباره اثر نور بر رشد گیاه مطالعات فراوانی انجام شده است. نبودن نور بر شکل بیرونی گیاه و سرعت رشد طولی آن تاثیر میگذارد. گیاهی که در تاریکی میروید معمولا ساقهای بلند و باریک دارد. برگها گسترش نمییابند. برگها و ساقهها هر دو فاقد کلروفیل خواهند بود. اگر چنین گیاهی در معرض نور قرار گیرد، رشد طولی ساقهاش کاهش مییابد. اگر همان نوع گیاه در نور پرورش یابد تنومند شده و برگهای آن کاملا سبز و بزرگ میشوند و با فاصله کمتری در طول ساقه قرار میگیرند.
اگر گیاهی را در سایه برویانیم به سمت نور تغییر جهت میدهد این پدیده را در گیاهان فتوتروپیسم یعنی نورگرایی مینامند. نورگرایی در ساقه مثبت است یعنی ساقه به سمت نور خم میشود. ریشهها برخلاف ساقه یا به محرک نور پاسخ نمیدهند و یا نسبت به آن گرایش منفی ظاهر میکنند یعنی در جهت مخالف نور خم میشوند. اغلب برگها نسبت به نور طوری قرار میگیرند تا پرتوهای روشنایی بطور عمودی بر آنها بتابد.
اثر تناوب روز و شب و یا روشنایی و تاریکی (دوره نوری) در رشد و نمو و تشکیل گل و یا پدیدههای دیگر مانند بیدار شدن دانه ، ریزش برگ و غیره از وجود خاصیتی در گیاه ناشی میشود که آن فتوپریودیسم مینامند. برای مثال در گیاهان میتوان با تغییر مدت تابش نور در گلخانه ، گل دادن یک گیاه را تسریع کرد. این موضوع در گلکاری و باغبانی اهمیت فراوان دارد. بهعلاوه رویش دانه در بعضی گیاهان ، تولید سبزینه و ریختن برگها در فصل پاییز به تغییرات تابش نور بستگی دارد.
گیاهان بیتفاوت: که برای تشکیل گل به طول روز و شب حساسیت از خود نشان نمیدهند مانند بعضی از گونههای گوجه فرنگی ، گل میمون و میخک.
گیاهان کوتاه روز: گیاهانی هستند که در روزهای کوتاه گل میدهند و اگر آنها را در معرض نور روزانه طولانی قرار دهند، گل دادنشان متوقف میشود. گیاهان کوتاه روز در روزهای دراز تابستان بطور رویشی رشد میکنند و تا پاییز و زمستان که روزها کوتاه میشوند گل نمیدهند. مانند گل داوودی.
گیاهان بلند روز: فقط در دوره نوری طولانی گل میدهند. و اگر دوره نوری کوتاه باشد فقط رشد رویشی دارند. مانند ختمی ، اسفناج و زنبق.