گزارش حسابرسی

گزارش حسابرسی (همراه با تطابق استانداردها)

صورت های مالی

افشا در صورتهای مالی

گزارش استاندارد حسابرسان

مهمترین و با ارزش ترین بخش کار در حرفه حسابرسی، اظهار نظر مستقل و کارشناسانه درباره مطلوبیت صورتهای مالی است.

گزارش استاندارد حسابرسان از دو طریق الزامات این استاندارد را بر اورده می کند

- بیان این مطلب که رسیدگیهای حسابرسان ،طبق استاندارد های پذیرفته شده حسابرسی انجام شده است و

- اظهار این نظر که صورتهای مالی صاحبکار، طبق اصول پذیرفته شده حسابداری به نحو مطلوب ارائه شده است.

اما چنانچه نقصهایی در صورتهای مالی صاحبکار یا محودیتهائی در رسیدگی آنان وجود داشته باشد یا اگر شرایط غیر عادی دیگری موجود باشد که لازم گردد استفاده کنندگان صورتهای مالی از آن آگاه شوند، حسابرسان نمی توانند گزارش استاندارد صادر کنند.

گزارش حسابرس باید عنوان مناسبی داشته باشد.استفاده ازِعنوان "گزارش حسابرس مستقل"خواننده رادر تشخیص گزارش حسابرس و تمیز ان از گزارشهایی مانند هیئت مدیره با گزارش سایر حسابرسانی که ملزم به رعایت آیین رفتار حرفه ای حسابرس مستقل نیستند، یاری می رساند.

مخاطب گزارش حسابرس باید طبق شرایط قرارداد حسابرسی و الزامات قانونی، به گونه ای مناسبب مشخص شود. مخاطب گزارش حسابرس عموماً مجمع عمومی صاحبان سرمایه شرکتی است که صورتهای مالی آن حسابرسی می شود.

vمشخص کردن عناوین صورتهای مالی حسابرسی شده.

vمشخص کردن مسئولیت مدیریت واحد مورد رسیدگی ومسئولیت حسابرس.

در مقدمه گزارش حسابرس باید نام واحد مورد رسیدگی، عناوین صورتهای مالی حسابرسی شده و تاریخ و دوره صورتهای مالی مشخص شود. همچنین باید بیان شود که مسئولیت صورتهای مالی با مدیریت واحد مورد رسیدگی و مسئولیت حسابرس، اظهارنظر درباره صورتهای مالی براساس حسابرسی انجام شده است.

ت) بند دامنه رسیدگی(توصیف ماهیت حسابرسی) شامل:

v اشاره به استانداردهای حسابرسی.

v توصیف اهم کارهای انجام شده توسط حسابرس.

گزارش حسابرس باید با تصریح این مطلب که حسابرسی، طبق استانداردهای حسابرسی انجام شده است دامنه رسیدگی را توصیف کند."دامنه رسیدگی" بیانگر روشهایی است که حسابرس در شرایط موجود، ضروری تشخیص داده و توانسته است آنها را اجراکند. خواننده گزارش برای حصول اطمینان از این که حسابرسی طبق استانداردهای حسابرسی انجام شده است، به این توصیف نیاز دارد.

گزارش حسابرس باید بیانگر این مطلب باشد که حسابرسی، به منظور حصول اطمینانی معقول از نبود تحریف با اهمیت درصورتهای مالی برنامه ریزی و انجام شده است.

همچنین به گونه ای توصیف کند که موارد زیر را در بر گیرد :

الف: رسیدگی نمونه ای به شواهد پشتوانه مبالغ و اطلاعات مندرج درصورتهای مالی.

ب: ارزیابی اصول و رویه های حسابداری استفاده شده درتهیه صورتهای مالی.

پ: ارزیابی براوردهای عمده به عمل امده توسط هیئت مدیره درتهیه صورتهای مالی.

v اشاره به استانداردهای حسابداری مورد استفاده درتهیه صورتهای مالی.

v اظهارنظر درباه صورتهای مالی.

v گزارش حسابرس باید حاوی نظرصریح حسابرس دراین باره باشدکه ایاصورتهای مالی،ازتمام جنبه های بااهمیت،طبق استانداردهای حسابداری،به نحومطلوب ارائه شده است یاخیر.

عبارت "ازتمام جنبه های بااهمیت" که برای اظهارنظر استفاده می شود حاکی از این مورد است که حسابرس، تنها به موضوعاتی توجه دارد که از لحاظ صورتهای مالی بااهمیت است. مبنا و معیار حسابرس برای سنجش مطلوبیت ارائه صورتهای مالی، استانداردهای حسابداری است. در مواردی که گزارشگری درباره صورتهای مالی برای استفاده کنندگان برون مرزی است اشاره به استانداردهای حسابداری مبنای تهیه صورتهای مالی در گزارش حسابرس با استفاده از عبارت"طبق استانداردهای حسابداری ایران"است.

گزارش حسابرس باید به تاریخ پایان عملیات اجرایی حسابرسی تاریخ گذاری شود. تاریخ گذاری به استفاده کنندگان از گزارش این آگاهی را میدهد که حسابرس آثار رویدادها و معاملاتی راکه تا آن تاریخ رخ داده و وی از آن باخبرشده بر حسابرسی صورتهای مالی و درگزارش خود مورد توجه قرارداده است. همچنین تاریخ گزارش نباید پیش از تاریخی باشدکه صورتهای مالی توسط مدیریت امضاء یا تأیید می شود.

گزارش باید به نام حسابرس منتخب، حسب مورد مؤسسه حسابرسی یا شخص حقیقی امضاء شود. گزارش حسابرس با درج نام و مهر مؤسسه حسابرسی، توسط حداقل یکی ازشرکاء امضامی شود. چون مسئولیت حسابرسی به عهده مؤسسه می باشد.

نشانی حسابرس باید در گزارش وی و غالباً در سربرگ مربوط درج شود.

در نهایت باید گفت یکنواختی شکل، جمله بندی و ترتیب اجزاء اصلی گزارش حسابرس همواره مطلوب است. زیرا درک آن را برای استفاده کننده تسهیل و شرایط غیر عادی را در صورت وقوع، مشخص می کند.

مرحله نگارش گزارش حسابرسان زمانی آغاز می شود که حسابرسان مستقل رسید گیهای خود را تمام کرده و اصلاحات پیشنهادی آنان نیز توسط صاحبکار پذیرفته و ثبت شده باشد. صورتهای مالی مورد گزارش حسابرسان مستقل معمولاً عبارت است از:

ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت سود(زیان)انباشته و صورت گردش وجوه نقد.

صورتهای مالی عموماً به شکل مقایسه سال جاری و سال گذشته و همراه با یادداشتهای توضیحی ارایه می شود. صورتهای مالی شرکتهای فرعی معمولا در صورتهای مالی شرکت اصلی تلفیق می شود.