جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
انسان ویترووین نام خود را از معمار رومی، ویتروویوس (Vitruvius) گرفته است. یتروویوس معمار، مهندس و نویسنده رومی بود که رساله معروف "درباره معماری" را نوشته که برای مدت های مدید، راهنمای معماران رومی محسوب می شد. ویتروویوس با پیروی از هندسه مقدسی که پیتاگوراس (Pythagoras، فیلسوف یونانی قرن ششم قبل از میلاد مسیح) وضع کرده بود، این تصویر را توضیح داده، معابد رومی را بر اساس نسبت های بدن انسان ها می ساخت. این تناسب به گفته ویتروویوس به خاطر این واقعیت بود که بدن یک انسان که دست و پای خود را مستقیم امتداد داده باشد هم در دایره قابل محیط شدن است و هم در مربع. به یاد داشته باشید که بنا بر سنت پیتاگوراس، دایره نشان دهنده حقیقت روحانی است و مربع نشان دهنده هستی مادی، پس بدن انسان محصول اتحاد موفق جسم و روح است که این تصویر به خوبی آن را به تصویر می‌کشد.لئوناردو داوینچی یکی از موفق ترین نقاشانی است که تلاش کرده اتحاد جسم و روح در بدن انسان را با استفاده از تصویر انسان ویترووین نمایش دهد و امروزه نتیجه کار او - با دقت بالایی که در نمایش ابعاد بدن دارد - یکی از مشهورترین تصاویر جهان است.
ویتروویوس یکی از طرفداران هندسه مقدس فیثاغورثی بود و پرستشگاه هایی را بر اساس قسمت های مختلف بدن انسان طراحی کرد چرا که معتقد بود در این صورت آنها کامل و بی عیب خواهند بود. این کمال – طبق نوشته های ویتروویوس – ناشی از این واقعیت بود که دست ها و پاهای گسترده شده یک انسان بی عیب و نقص و متناسب، هم درون یک دایره قرار می گیرند و هم درون یک مربع.
بر اساس عقاید فیثاغورثی، دایره بیانگر جهان روحانی و غیر مادی است و مربع نماد ماده و هستی. بنابراین بدن انسان نماد پیوند کامل روح و ماده است که در تناسب قسمت های مختلف او منعکس شده است.
داوینچی یکی از ده ها هنرمندی است که تلاش کرد تا مرد کامل ویترو ویوس را رسم کند و نیز تنها کسی است که موفق به این کار شد و به نظر می رسد طرح او دقیق ترین نمایش از بدن انسان است.
" در عهد باستان نقد معماري پيش رفتي بسيار كمتر از نقد در عرصه نگارگري و پيكرتراشي داشت. اين وضعيت در طول سدههاي بعد نيز ادامه يافت. به نظر ميرسد كه علت عمدة اين پديده، دشواري شناخت تمايز بين فعاليتهاي معماري و ساختمان سازي باشد.
ارسطو معماري را هنري مفيد ميشناسد، زيرا خانه كه به طوري عادي محصول معماري است، انسان را از ناملايمات طبيعي مصون ميدارد. تقليدي نبودن معماري باعث شده است كه همچون نگارگري و پيكرتراشي هنر تلقي نشود. حداكثر چنين درك شده است كه در معماري به اثر مفيد، ارزش زيبايي تزئين نيز افزوده شده است. "(لیونلو ونتوری؛1384: 56)
ویتروویوس با بستری که از اندیشه های فیلسوفان یونانی از جمله افلاطون و ارسطو بوجود آمده بود، به تدوین نظریه معماری پرداخت. او در قرن اول بعد از میلاد کتاب «ده کتاب معماری» را نوشته است که در نوع خود بسیار واجد اهمیت است.
" ويتروويوس ضمن تصديق نوشته هاي معماران يوناني بويژه پيتيوس و هرموژنه در تدوين ديدگاههاي او در خصوص معماري، بر اهميت آموختن فلسفه و موسيقي توسط معماران بسيار تائيد كرد. او ضمن بيان آشنايي خود با آثار سيسرو، لوكرتوس و دارو اشارهاي داشت بر اينكه اين نويسندگان رومي در ارائه آثار خود بطور آشكار از ادبيات يونانيان الگوبرداري كردند. در سراسر كتاب ويتروويوس به نظرات فيثاغورث، دموكريتوس، افلاطون و ارسطو اشاره شده است.
"ويتروويوس- همان گونه كه خود با افتخار ادعا ميكند (كتاب چهارم، مقدمه)- اولين كسي بود كه كل رشتهي معماري را تحت قاعدهاي سيستماتيك درآورد."(بانی مسعود: 1384، 67) او در مقدمه کتاب «ده کتاب معماری» آورده است:" من قوانين مشخصي را تنظيم كردهام كه شما با مطالعة آنها ميتوانيد كيفيت ابنيهاي را كه تاكنون احداث كردهايد و همچنين آنهايي را كه قرار است احداث كنيد، مورد قضاوت قرار دهيد؛ چرا كه من در اين رساله اصول معماري را ارائه داده ام.
این کتاب که از ده فصل تشکیل شده، دارای مباحثی به شرح زیر است:
كتاب اول: آموزش معمار، قواعد كلي تكنيكي و زيبايي شناسي پايه. بخش هاي فرعي معماري، مکان یابی شهر، دیوار های شهر، جهت یابی خیابان ها با توجه به باد ها و ... . كتاب دوم: منشا خانه ی مسکونی، مصالح ساختماني. كتاب سوم: ساخت معبد. كتاب چهارم: انواع معبد: نظامهاي ستون گذاري، نظرية تناسب. كتاب پنجم: ابنية عمومي، با اشارة خاص به تئاترها. كتاب ششم: خانه هاي شخصي. كتاب هفتم: كاربرد مصالح ساختماني، نقاشي ديوار و رنگها. كتاب هشتم: آب و تدارك براي ذخيرة آب. كتاب نهم: ساعتهاي خورشيدي و آبي. كتاب دهم: ساخت ماشين آلات.
ويتروويوس در بخش اول كتاب دوم، نظرية خود را در مورد اصول معماري ارائه داده است: "نخستين خانه ها نمونه برداري از اشكال طبيعي (پناهگاه، لانه پرندگان و غارها) بودهاند، چرا كه بشر از طبيعت پيروي ميكند و از طبيعت ميآموزد."(Vitrovius;1960 :69)
او معتقد است كه معماري اولين هنر و علمي است كه ايجاد شده است و از اين رو برتري خاصي در ميان ساير هنرها دارد. " در بخش اول كتاب نهم، وي گيتي و سيارات و جهان را به صورت طرحي معماري توصيف مي كند كه در آن قوانين گيتي و معماري به طور آشكار و به صورت همانند و يكسان مورد ملاحظه قرار گرفتهاند. اين ديدگاه اساس و پاية بيانات بعدي در باب معماري و خداوند- به عنوان معمار جهان- فرض شده است: «دوس آركيتكوس ماندي» به عنوان خداوند و معمار به عنوان خداي دوم «آركتيكوس- سكندوس دوس» مطرح شده است.
او در بخش اول كتاب نخست خود، معمار را همانند صنعتگر مينگرد و معتقد است كه معمار بايد در صناعت و نظريه پردازي استاد باشد. صنعت ايدهاي است كه به واسطة مفاهيم عملي تشخيص داده ميشود. ويتروويوس تحصيلات وسيع و متنوع را براي معمار ضروري ميداند. اين تحصيلات در زمينههايي هستند كه مشاغل مختلف مربوط به معماري اقتضا ميكند." .