فرآیندهای بیولوژیکی و بیوشیمیایی تشکیل رسوبات کربناته مهم هستند، هر چند ته نشست غیر آلی Ca3COاز آب دریا نیز انجام می شود. پس از رسوبگذاری ، فرایندهای فیزیکی و شیمیایی دیاژنزی می تواند بطور قابل ملاحظه ای رسوب کربناته را تغییر دهد. سنگهای آهکی در سرتاسر جهان و در هر دوره زمین شناسی از پرکامبرین به بعد یافت می شوند، و منعکس کننده تغییرات انجام شده از طریق تکامل و انقراض بی مهرگان با اسکلت های کربناته می باشند.سنگهای آهکی در پرکامبرین نیز فراوانند، لیکن معمولا دولومیتی شده و بیشتر حاوی استروماتولیت هستند، که عمدتا توسط سیانو باکتریا (جلبک سبز - آبی) تولید شده اند.
امروزه اهمیت اقتصادی سنگهای آهکی عمدتا در رابطه با خواص مخزن آنها می باشد چون در حدود نیمی از مخازن مهم نفتی جهان در سنگهای کربناته قرار دارد. سنگهای آهکی نیز میزبان رسوبات سولفید سرب و روی اپی ژنتیکی از نوع دره می سی سی پی هستند که دارای مصارف صنعتی و شیمیایی خیلی زیادی ، از جمله در ساختن سیمان می باشند.
امروزه اهمیت اقتصادی سنگهای آهکی عمدتا در رابطه با خواص مخزن آنها میباشد چون در حدود نیمی از مخازن مهم نفتی جهان در سنگهای کربناته قرار دارد. سنگهای آهکی نیز میزبان رسوبات سولفید سرب و روی اپی ژنتیکی از نوع دره می سی سی پی هستند که دارای مصارف صنعتی و شیمیایی خیلی زیادی ، از جمله در ساختن سیمان میباشند.
سنگهای آهکی از نظر ژنتیکی و نحوه تشکیل به دو گروه عمده و بزرگ آهکهای برجا و آهکهای نابرجا تقسیم میشوند. آهکهای برجا شامل کلیه سنگ آهکهای ستونهایی میگردد که طی فرآیندهای شیمیایی و بیوشیمیایی در محلی که وجود دارند، تشکیل گردیدهاند. اصولا تشکیل در جای رسوبات آهکی مربوط به فعالیتهای بیولوژیکی بوده و از منشا بیوشیمیایی میباشند.
مانند تراورتن و ستونهای آهکی. آهکهای نابرجا آهکهایی را شامل میگردد که از نظر بافتی به سنگهای کلاسیک شباهت داشته ، ولی از نظر منشا تشکیلاتشان کاملا مربوط به فرآیندهای شیمیایی است. مانند آهکهای تخریبی و ماسهای.
رسوبات کربناته جدید در محیطهای رسوبی مختلفی تشکیل شده و به اشکال گوناگون گسترش دارند. با وجود تنوع زیادی که در محیط رسوبی کربناتها وجوددارد، بطور کلی این محیطها را میتوان در دو گروه بزرگ زیر مطالعه نمود.
سنگ آهک تا اندازه ای خصوصا در ترکیباتی همچون اسید قابل حل است ، لذا بسیاری از ساختارهای فرسایشی همچون همچون غارهای آهکی، چالابها، غارها و دره های عمیق را بوجود می آورد. برخی نماهای فرسایش یافته با نام کارست شناخته شده اند. هرچند سنگ آهک در مقایسه با سنگهای آذرین مقاومت کمتری دارد ، اما مقاومت آن نسبت به سایر سنگهای رسوبی بیشتر است. معمولا در ساختار ترکیبی تپه ها و فرورفتگیهای زمینی، سنگ اهک وجود دارد که در مناطق مختلف غالبا به همراه سایر سنگهای رسوبی همچون رس ظاهر می شونند.