سیستم عامل مینیکس

مینیکس ۳

مینیکس و هسته لینوکس

مینیکس، یک سیستم‌عامل از رده سیستم‌عامل‌های یونیکس است که معماری نرم‌افزار آن بر پایه طراحی به‌صورت ریزهسته می‌باشد. اندرو تننبام این سیستم‌عامل را بر ای اهداف آموزشی برنامه‌نویسی کرد که بعدها هسته لینوکس با الهام از مینیکس به‌وجود آمد. کلمه مینیکس از ترکیب دو کلمه «مینی» و «یونیکس» گرفته شده‌است.

اندرو تننبام مینیکس را در دانشگاه Vrije Universiteit آمستردام به‌عنوان یک مثال طراحی برای پوشش اهداف و اصولی که در کتابش به نام طراحی و اجرای سیستم‌عامل‌ها بدان‌ها اشاره کرده‌بود در سال ۱۹۸۷ ایجاد کرد. هسته مینیکس، به صورت خلاصه شامل ۱۲٬۰۰۰ خط کد مبدأ به زبان سی می‌شد که در مینیکس ۱، فقط وظیفه مدیریت حافظه و سیستم پرونده آن‌را برعهده داشتند. انتشارات Prentice-Hall نسخه‌ای از مینیکس و باینری مینیکس با تعدادی جزوه راهنما را بر روی دیسکت فلاپی منتشر کرد. مینیکس ۱، از بخشی از مکانیسم کاری یونیکس به نام system call بهره می‌برد.[۲]

اندرو تننبام در واقع مینیکس را برای اجرای برروی ریزکامپیوترهای موجود در بازار آن زمان آی‌بی‌ام و آی‌بی‌ام PC/AT طراحی و ساخته بود. منتها با انتشار مینیکس نسخه ۱٫۵ در سال ۱۹۹۱، به‌خاطر سازگاری هسته آن با معماری تراشه‌های Motorola ۶۸۰۰۰ و SPARC، کامپیوترهای ماوس‌دار ساخت شرکت آی‌بی‌ام نیز از توانایی اجرای مینیکس برخوردار شدند و مینیکس توانست موفقیت بسیار خوبی را در بین برنامه‌نویسان و طراحان کسب کند و در نتیجه مینیکس با قابلیت استفاده در Atari ST، CommodoreAmiga و مکینتاش توانست به بازار سخت‌افزارهای ساخته‌شده برپایه تراشه SPARC وارد شود.

همچنین مینیکس بر روی کامپیوترهایی مانند اینتل ۳۸۶ که معماری ۳۲ بیتی داشتند و برپایه تراشه‌های ترانزپیوتر NS۳۲۰xx، ARM و یا INMOS ساخته شده بودند نیز کار می‌کرد. مدتی بعد، شرکت Meiko Scientific سیستم‌عامل MeikOS را که براساس مینیکس ساخته شده‌بود را وارد بازار کامپیوترهای پردازش موازی خود کرد. همچنین نسخه‌ای از مینیکس در یکی از پروسه‌های اجرایی کاربران سیستم‌عامل SunOS موجود است. پس از معرفی معماری جدیدِ x86 اینتل، مینیکس ۲ در سال ۱۹۹۷ انتشار یافت که تنها این معماری جدید و سیستم‌های میزبانسیستم‌عامل سولاریس که برپایه تراشه SPARC طراحی و ساخته شده‌بودند را پشتیبانی می‌کرد. نحوه طراحی مینیکس ۲ همچنین موضوع کتاب بعدی تننباوم بود که به‌همراه آلبرت وودهال به نگارش درآمده بود. مانند نسخه قبلی کتاب، این بار نیز دیسک فشرده‌ای حاوی نسخه‌ای از این سیستم‌عامل به‌همراه کتاب منتشر شد.