جهت سفارش اینجا کلیک کنید 
موتور جستجوی پیشرفته مقالات و تحقیقات و ...
انسان درون اجتماع زندگي مي کند و لاجرم رفتارهايي که از او سر مي زند، بخشي از آنها در ارتباط با تعاملات اجتماعي است و يا به نحوي از طرف عوامل اجتماعي تحت تاثير قرار مي گيرد. بطوري که رفتار يک فرد در تنهايي متفاوت از رفتاري خواهد بود که در مجمع از خود نشان مي دهد. رفتار اجتماعي يعني هر رفتار که متضمن کنش متقابل دو يا چند انسان باشد.
انسان به عنوان يک موجود اجتماعي از همان بدو تولد گرايشات اجتماعي از خود نشان مي دهد. نياز به کسب حمايت و امنيت انحراف مراقبين شايد اولين نشانه هاي نيازمندي فرد به عوامل بيروني است. لبخند اجتماعي را که در حدود ماههاي اول زندگي در نوزاد ديده مي شود، به عنوان اولين ارتباطات او با محيط اجتماعي خويش مي دانند. اين لبخند در تمامي نوزادان ديده مي شود که به نظر مي رسد، کارکرد عمده آن جلب توجه اطرافيان و برقراري يک نوع ارتباط ساده با اجتماع است. شروع زودرس چنين رفتارهايي حاکي از اهميت روابط و رفتارهاي اجتماعي براي فرد است. هر چند اينگونه رفتارها مختص انسان نبوده و در اغلب حيوانات نيز ديده مي شود. نياز به دوست داشته شدن ، نياز به حمايت ، نياز به کسب امنيت و نياز به پيوند جويي از نيازهاي اساسي انسان هستند که مازلو آنها را در سلسله مراتب نيازهاي خود قرار داده است و به اهميت آنها در خود شکوفايي فرد تاکيد کرده است. روشن است در يک سوي اين نيازها فرد و در سوي ديگر آن اجتماع قرار دارد. ارضا» اين نيازها در ارتباط فرد با جامعه ميسر خواهد بود. ظهور و بروز رفتار اجتماعي شايد به همان ماههاي اوليه زندگي نوزاد بر مي گردد. زماني که نوزاد لبخند اجتماعي اش را ظاهر مي سازد و به اين طريق هر چند به شيوه اي ساده رابطه خود را با افراد خود برقرار مي کند. تعامل نوزاد با محيط تداوم پيدا مي کند. هر چند در آغاز افرادي که به عنوان اجتماع براي نوزاد شناخته مي شوند، خيلي محدود بوده و اغلب شامل پدر و مادر و نزديکان او مي شود. اما بتدريج اين روابط گسترده تر شده و به افراد بيشتري عموميت پيدا مي کند. بطوري که در سنين خاصي کم کم توجه فرد عمدتا معطوف به افرادي به غير از افراد نزديک خانواده او مي شود.در حدود 5 - 4 سالگي کودک توجه خاصي به همسالان خود پيدا مي کند و علاقمند ارتباط بيشتري با آنهاست و شايد مدتهاي زياد علاقمند باشد وقت خود را با آنها بگذاراند. اين روند نيز بتدريج گسترده تر مي شود و در سالهاي اوليه دبستان با علاقمندي بيشتري به برقراري روابط اجتماعي ظهور پيدا مي کند. رفتارهاي اجتماعي در اين دوران عمدتا از طريق بازي با همسالان نمود پيدا مي کند. کودک با برقراري تعاملات جديد با گروههاي جديد همسالان رفتارهاي جديد را مي آموزد و در موارد زيادي آنها در رفتارهاي اجتماعي خود منعکس مي سازد.در سن نوجواني گرايش فرد به گروههاي اجتماعي بيشتر و بيشتر مي شود، بطوري که اين دوران با اين ويژگي اساسي مشخص مي شود که فرد علاقه شديدي به برقراري روابط اجتماعي از خود نشان مي دهد. به عضويت گروههاي مختلف در مي آيد و در تعامل با اين گروهها رفتارهاي اجتماعي خود را شکل مي دهند. در سنين بعدي رفتارهاي اجتماعي پخته تر شده اند. فرد با انتخاب شغل ، ادامه تحصيل و انتخاب همسر رفتارهاي گسترده تر اجتماعي پيدا مي کند. نقش اجتماعي در اين دوران مشخص شده اند و فرد رفتاهاي خود را بر اساس نقش خود در اجتماع و هويتي که بدست آورده تنظيم مي کند. رفتار اجتماعي را مي توان به دو نوع بسيار گسترده تر تقسيم بندي کرد: رفتار جامعه پسند و رفتار جامعه ستيز. رفتار جامعه پسند آن دسته از رفتارهايي را شامل مي شود که مورد قبول جامعه بوده ، با قوانين و هنجارهاي جامعه مطابقت دارد. اين نوع از رفتارها سازنده و در جهت پيشبرد اهداف يک گروه يا اجتماع هستند. مثل نوع دوستي ، از سوي ديگر رفتار جامعه ستيز رفتارهايي منفي هستند که با قوانين و معيارهاي جامعه مطابقت ندارند. مورد قبول افراد جامعه نيستند و اغلب پيامدهاي منفي اجتماعي را براي فردي که مرتکب اين رفتارها مي شوند به همراه دارند.اين دسته از رفتارها مخرب بوده و مانع پيشبرد اهداف گروه يا اجتماع هستند که فرد در آن قرار دارد. تعيين اينکه کدام رفتار پسند و کدام جامعه ستيز محسوب مي شود، بر حسب منابع متعددي صورت مي گيرد. دو منبع معتبر براي اين بررسي قوانين رسمي در جامعه است و ديگر هنجارهاي عرضي و فرهنگي آن جامعه. هر کدام از اين منابع مي توانند منبع تعيين کننده براي جامعه پسند يا جامعه ستيز بودن يک رفتار اجتماعي باشند. هر چند در اکثر موارد بين اين و منبع هماهنگي وجود دارد، ولي در مواردي نيز ناهمخوانيهايي بين آنها ديده مي شود. هر چند اکثر رفتارهاي اجتماعي در تمامي جوامع و فرهنگها معني دار هستند و به آنها به عنوان رفتارهاي جامعه پسند يا جامعه ستيز توجه خاصي مبذول مي شود، اما برخي رفتارهاي اجتماعي در برخي فرهنگها اهميت شايان توجهي پيدا مي کنند. انواعي از رفتارهايي مثل ازدواج ، روابط والد - فرزندي ، دوستي ، عضويت در گروهها ، رفتار اجتماعي با همسايگان ، نوع دوستي ، همرنگي و ... ، در جوامع متفاوت درجات متفاوتي از توجه را شامل خود مي سازند. در جوامع روستايي رفتار ارتباطي با همسايگان به عنوان يک رفتار اجتماعي اهميت خاصي مي يابد، در حاليکه در شهرهاي بزرگ و صنعتي چنين روابطي چندان مورد توجه نيست.
انسان موجودی اجتماعی است و به تنهایی قادر به تأمین نیازهای خود نمیباشد.میتوان گفت حیات انسان بدون برقراری روابط اجتماعی قابل تداوم نیست و توانائیهای فردی و اجتماعی فرد در خلال تعامل با دیگران شکل میگیرد.مردمشناسان و جامعهشناسان در مطالعات خود به این نتیجه رسیدهاند که انسانها از همان ابتدای حیات به شکل گروهی و جمعی زیستهاند و عصری نمیتوان یافت که در آن انسانها بطور انفرادی زندگی کرده باشند.
باید گفت گرایش به زندگی جمعی یکی از گرایشهای ذاتی و فطری انسانی انسان است.
یعنی همان طور که انسان نیاز به خوردن، آشامیدن و...دارد نیازمند زندگی با دیگران نیز هست.این گرایش اجتماعی بعلاوه احساس نیازی که نوعا در افراد بوده است،علل تشکیل جوامع بشری میباشند.نکته اساسی این است که آیا انسانها با سلیقهها،برداشتها و نیازهای گوناگون بدون تربیت و نظارت،قادر به زندگی اجتماعی سالم هستند یا باید تربیت اجتماعی شوند؟تجربیات مختلف زندگی انسانها و یافتههای علمی در مورد روابط انسانها حاکی از این است که افراد برای نیل به یک زندگی سعادتمند به رشد و تربیت نیاز دارند.آنان زمانی میتوانند یک جامعه سالم تشکیل دهند که در برخورد با دیگران قدری به نیازها و به مصالح جمع بیندیشند.هر قدر در یک گروه و یا جامعه اعضای آن در این خصوص روحیه و صلاحیت بیشتری بدست آورده باشند به همان میزان آن جامعه مشکلات کمتری خواهد داشت و افراد نیز با آرامش بیشتری خواهند زیست.
بطور کلی میتوان گفت جامعه نیازمند انسانهای رشد یافتهای است که ویژگیهای زیر در آنها باشد:
مستقل باشند:یعنی میتوانند مسئله خود را در زندگی بشناسند.درباره راهحل آن بیندیشند و با بهرهگیری از نظرات اشخاص خیرخواه مناسبترین راه را برگزینند.
به روابط اجتماعی علاقمند باشند:یعنی خواهان عضویت در گروههای مختلف باشند.
در برقراری روابط اجتماعی مهارت داشته باشند:قادر باشند هنجارها و استانداردهای گروهی را بکار گیرند و پایگاه اجتماعی بدست آوردند.