ثبات یا رجیستر در کامپیوتر

فهرست

ثبات

شناخت ثبات ها

ثبات AX (انباره Accumulator)

ثبات BX (پایه BASE)

ثبات CX (شمارنده Counter)

ثبات DX (داده DATA)

CF (Carry Flag)

PF (Parity Flag)

AF (Auxlary Flag)

ZF (Zero Flag)

SF (Sign Flag)

TF (Trap Flag)

IF (Intrupt Flag)

DF (Direct Flag)

OF (Overflow Flag)

منابع

ثَبّات(Register)

حافظه‌هایی سریع درون پردازنده هستند که برای سرعت بخشیدن به اجرای برنامه‌ها به کار می‌روند. این کار با فراهم آوردن دسترسی سریع به مقادیر پرکاربرد انجام می‌گیرد.

ثبات‌ها از یک دیدگاه به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:

1. ثبات‌های آدرس پذیر:

ثبات‌هایی هستند که توسط برنامه نویس قابل دسترسی هستند.

2. ثبات‌های آدرس ناپذیر (غیر آدرس پذیر):

ثبات‌هایی هستند که توسط کاربر دسترس پذیر نبوده و توسط سخت‌افزار مدیریت می‌شوند.

ساختمان پردازنده 8086 / 8088 از دو دید قابل بررسی می باشد:

1. سخت افزاری.

2. نرم افزاری.

ما این پردازنده ها را از دید نرم افزاری بررسی می کنیم که از سه جهت قابل شناسایی می باشد. شناخت ثبات ها، روش های آدرس دهی و دستوالعمل ها

شناخت ثبات ها

الف) همه منظوره :

ب) ثبات های قطعه :

ج) ثبات های شاخص :

د) ثبات های پشته :

ی) ثبات های اشاره گر دستورالعمل:

و) ثبات پرچم

پردازنده 8086 دارای 14 ثبات 16بیتی برنامه نویسی است. ثبات های دیگری نیز وجود دارد که از دید برنامه نویس پنهان است.

الف) همه منظوره General Purpose Register :

ثبات AX (انباره Accumulator):

نزدیک ترین ثبات به قسمت ALU است، به همین دلیل سرعت محاسباتی نسبت به بقیه ثبات ها بیشتر است، اکثر عملیات ریاضی در این ثبات انجام می گیرد، به عنوان یک انباره به طور ضمنی در عملیات ورودی و خروجی استفاده می شود.